Τι τελικά αποτελεί είδηση; Η σκέψη αυτή με απασχόλησε διαβάζοντας την ανάρτηση του ακτιβιστή Αβραάμ Βροχίδη στο προσωπικό του προφίλ στο facebook.
Όταν γράφεις σε ένα σάιτ ή οπουδήποτε αλλού που απευθύνεται σε πολλούς ανθρώπους, σίγουρα η αναζήτηση ειδήσεων, από ένα σημείο και μετά, χάνει την πραγματική ουσία της "είδησης". Όταν μιλάμε περισσότερο για αριθμούς και views, χάνουμε την πραγματική αξία μιας τοποθέτησης ή ενός γεγονότος που θα μπορούσε να αποτελέσει "είδηση" ή να αναδειχτεί σε είδηση.
Ας μην γελιόμαστε. Τα μέσα δημιουργούν τις ειδήσεις τις περισσότερες φορές ή και πάντα. Με τον ίδιο τρόπο και η δική μας, μικρή, lgbt κοινότητα, με τα ενημερωτικά μέσα που διαθέτει, δημιουργεί τις δικές μας ειδήσεις.
Η τοποθέτηση του Αβραάμ, ούτε καν με την ιδιότητα ή τον χαρακτηρισμό του ακτιβιστή, απλά ενός ακόμα που ακολουθώ στο facebook, μου δημιούργησε συναίσθημα.
Αφήνουμε χώρο στο συναίσθημα να γίνει είδηση; Ή μήπως και εμείς κάνουμε είδηση μόνο την τοποθέτηση του διάσημου τραγουδιστή ή ηθοποιού που μιλάει όμορφα για τους ομοφυλόφιλους, ξέρουμε ότι είναι ομοφυλόφιλος, μπορεί να έχει κάνει και ένα "σχετικό" coming out¨, άντε και αυτό, αλλά ποτέ δεν τόλμησε ξεκάθαρα να πει ένα ξεκάθαρο και περήφανο "ναι είμαι γκέι, λεσβία, ομοφυλόφιλος" λες και παίζουμε εδώ με τις λέξεις; Μήπως είδηση είναι η πανέμορφη ηθοποιός που τοποθετείται υπέροχα υπέρ των δικαιωμάτων των lgbt ατόμων αλλά, όχι, ποτέ στην ζωή της δεν την φλέρταρε άλλη γυναίκα... Δίκαιοι να είμαστε, μην εκτεθούμε κιόλας ε; Άλλωστε να είμαστε υπέρ του γάμου των γκέι είναι μόδα, είναι life style, πουλάει ε;
Ποιους αφήνουμε να εκπροσωπήσουν την γνώμη μας και τις ζωές μας τελικά; Τα πρότυπα που δημιουργούν τα mainstream ΜΜΕ που εμείς οι ίδιοι χαρακτηρίζουμε ομοφοβικά; Μήπως τα "τούμπανα" των αναβολικών που έχουν γίνει διάσημα μέσω instagram; Ή μήπως τους δημοσιογράφους; Ναι αυτοί οι τελευταίοι έχουν εφόδια τις σπουδές τους για να δημιουργήσουν "ειδήσεις". Έχετε άραγε δει ποιοι δημοσιογράφοι διδάσκουν σε ιδιωτικές και δημόσιες σχολές δημοσιογραφίας την "δημοσιογραφία"; Και αν, τελικά, έχουν διδαχθεί τις αρχές της δημοσιογραφίας, αυτό αποτελεί εγγύηση ότι την εφαρμόζουν; Την εφαρμόζουν στον ορθό, πολιτικό τους λόγο και μέχρι εκεί; Έχει σημασία ποιοί είναι στην ζωή τους; Θέλω να πω, αποτελεί εγγύηση ο σωστός λόγος όταν εκφέρεται από "λάθος" ανθρώπους; Που δεν αποτελούν, τελικά, πρότυπα για τον σεβασμό στον άνθρωπο που ζητάμε;
Ναι, όλοι μας στηρίζουμε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία και των αγώνα των δημοσιογράφων να γράφουν και να μεταφέρουν ειδήσεις όπως έχουν. Ναι, δημοσιογράφοι έχουν χάσει την ζωή τους για να μεταφέρουν ειδήσεις ως έχουν. Αλλά εδώ μιλάμε για την Ελλάδα, μια σταλιά, όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Οι ένδοξοι πολεμικοί ανταποκριτές μας, που κινδύνεψαν, έγιναν τελικά πολιτικοί και απείχαν από την ψήφιση του νομοσχεδίου για την επέκταση του Συμφώνου Συμβίωσης και στα ομόφυλα ζευγάρια για να μην εκτεθούν...
Σήμερα, για εμένα η τοποθέτηση του Αβραάμ για την χονδροφοβία αποτελεί είδηση. Ίσως, επειδή δεν είμαι δημοσιογράφος, αλλά βρέθηκα εδώ να γράφω για το Lesbian.GR. Ίσως γιατί δεν με απασχολεί η αντικειμενικότητα αλλά το υποκειμενικό, προσωπικό βίωμα του καθένα και το συναίσθημα που θα ήταν όμορφο να καταφέρει να μοιραστεί με πιο πολλούς.
Η ανάρτηση του Αβραάμ Βροχίδη για την χονδροφοβία:
"Όταν βλέπετε παχουλά άτομα να γράφουν για τη χονδροφοβία που έχουν δεχθεί, μην τα συμβουλεύετε να αδυνατίσουν. Όταν βλέπετε τρανς άτομα να γράφουν για τη δυσφορία που νιώθουν, μην τα συμβουλεύετε να μην κάνουν στο σώμα τους τις αλλαγές που θέλουν. Όταν ακούτε ομοφυλόφιλα άτομα να λένε ότι δέχθηκαν τραμπουκισμό από μεγάλη παρέα, μην τα συμβουλεύετε να μην προκαλούν. Όταν ακούτε οροθετικά άτομα να λένε για το στίγμα που βιώνουν, μην τα συμβουλεύετε να το κρατάνε κρυφό. Όταν ακούτε γυναίκες να λένε ότι παραλίγο να τις βιάσουν, μην τις συμβουλεύετε να μην κυκλοφορούν πολύ.
Το θέμα δεν είναι να καταπιέσουμε εμείς κι άλλο τον εαυτό μας, αλλά να βάλουμε λίγο στη θέση τους όσα άτομα εκφράζονται κακοποιητικά.
Οπότε, ενημερωτικά, την επόμενη φορά που κάποιο άτομο, ενώ μιλάμε για τη χονδροφοβία που βιώνουμε, γράψει σε εμένα ή σε άλλο άτομο ως τρόπο αντιμετώπισης το αδυνάτισμα, δε θα το συζητάμε για πολύ. Όταν περιγράφει ένα άτομο την κακοποίηση που έχει βιώσει, δε μπορείτε να του λέτε να αλλάξει αυτό, διαφορετικά γίνεστε συνένοχοι στον εκφοβισμό που δέχεται. Σε κάθε περιστατικό διάκρισης που αναρτώ εδώ είτε αφορά εμένα είτε κάποιο άλλο, υπογραμμίζω πάντα ότι το κάθε άτομο μπορεί να κάνει κουμάντο μόνο στο δικό του σώμα και τη δική του ζωή, εφόσον δεν παρενοχλεί τους γύρω του. Δεν υπάρχει κανένας λόγος λοιπόν να κάθομαι να απαντώ σε σχόλια που προσπαθούν να με μεταπείσουν να αλλάξω εγώ που βιώνω διάκριση για κάποια χαρακτηριστικά μου. Το καταλάβατε ή να το γυρίσω και σε βίντεο;"
Γράφει ο Xaris Torto(relis)
