Μία από τις διακρίσεις που υφίστανται τα lgbt άτομα είναι η απαγόρευση στην συμμετοχή εθελοντικής αιμοδοσίας, μια διάκριση που μένει λίγο πίσω στην σειρά σε σχέση με τις άλλες lgbt διεκδικήσεις. Ωστόσο, η εθελοντική αιμοδοσία είναι μια στάση ευθύνης και προσφοράς προς τον συνάνθρωπό μας, μια πράξη αλλυλεγγύης που ποτέ δεν ξέρεις αν θα "γυρίσει" πίσω, στον ίδιο σου τον εαυτό ή ένα άτομο που αγαπάς. Σε μια τέτοια πράξη δεν είναι δυνατόν να αποκλείονται άνθρωποι εξαιτίας της σεξουαλικής τους ταυτότητας με την αιτιολογία ότι η σεξουαλική ταυτότητα προϋποθέτει απαραίτητα και μια συγκεκριμένη σεξουαλική συμπεριφορά, επικύνδινη στην έκθεση σεξουαλικών, μεταδιδόμενων νοσημάτων, περισσότερο ή λιγότερο από τις άλλες ομάδες πληθυσμού στις οποίες επιτρέπεται η συμμετοχή στην εθελοντική αιμοδοσία.
Στα πλαίσια αυτά και για την υπενθύμιση και αυτής της σημαντικής διεκδίκησης της lgbt κοινότητας, αναδημοσιεύουμε σχετικό κείμενο από την σελίδα Το κλειδί της σκέψης:
Δεν χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να φανταστεί κανείς ότι αρκετοί ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι υφίστανται διακρίσεις. Μία από τις πιο ανόητες διακρίσεις είναι πως απορρίπτονται από την διαδικασία της αιμοδοσίας λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Όπως γράφουν τα έντυπα τα οποία ένας αιμοδότης συμπληρώνει στο τμήμα αιμοδοσίας, δεν μπορεί να γίνει αιμοδότης κάποιο άτομο που είχε έστω και μία φορά σεξουαλική επαφή με άτομο του ίδιου φύλου από το 1980 και μετά. Πίσω από αυτόν τον γελοίο κανονισμό κρύβεται οι πεποίθηση πως ειδικά οι ομοφυλόφιλοι άντρες ανήκουν σε μια ομάδα υψηλού κινδύνου. Αυτό είναι εν μέρει είναι κατανοητό, δεδομένου ότι σχεδόν το ένα τρίτο όλων των νέων κρουσμάτων του HIV είναι ομοφυλόφιλοι άνδρες ή οι ετεροφυλόφιλοι άνδρες που έχουν περιστασιακές σεξουαλικές σχέσεις με άλλους άνδρες.
Αλλά πέρα από τα στείρα νούμερα μιας στατιστικής υπάρχει και η πραγματική ζωή. Στην πραγματική ζωή λοιπόν, πολλοί ομοφυλόφιλοι άντρες ζουν πολλά χρόνια σε μονογαμική σχέση, εξετάζονται κάθε χρόνο για HIV και είναι υγιείς αλλά παρόλα αυτά δεν δικαιούνται να δώσουν αίμα. Ταυτόχρονα ετερόφυλοι που κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις με πολλά διαφορετικά άτομα δεν αποκλείονται από την διαδικασία με ρητή απαγόρευση. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν είναι το ίδιο με τη σεξουαλική συμπεριφορά. Δεν σημαίνει δηλαδή πως αν κάποιος είναι γκέι, πηδάει από το ένα κρεβάτι στο άλλο. Το να έχει κάποιος μια υπεύθυνη σεξουαλική συμπεριφορά είναι εντελώς άσχετο με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ατόμου.
Φυσικά και θα πρέπει το αίμα που δίνεται για μεταγγίσεις να είναι όσο πιο υγιές γίνεται και να παίρνονται μέτρα για αυτό. Το αίμα ελέγχεται (αν και στην περίπτωση του HIV εκατό τοις εκατό βεβαιότητα δεν υπάρχει, διότι αν ένα άτομο έχει μολυνθεί πρόσφατα από τον ιό αυτό μπορεί να ανιχνευθεί έπειτα από κάποιες εβδομάδες). Ο ιός δεν ξεχωρίζει ομοφυλόφιλους και ετερόφυλους και είναι το ίδιο επικίνδυνος για όλους. Μάλιστα πρόσφατη πανευρωπαϊκή ερευνά έδειξε πως τα ομοφυλόφιλα άτομα έχουν πιο υπεύθυνη σεξουαλική συμπεριφορά, χρησιμοποιούν προφυλακτικό στις επαφές τους και κάνουν εξετάσεις τουλάχιστον 1 φορά το χρόνο σε ποσοστό 85%. Αντίθετα τα ποσοστά στα ετερόφυλα άτομα είναι στο 63%.
Οι άνθρωποι που ξέρουν ότι έχουν μια τέτοια σοβαρή ασθένεια ή που κάνουν σεξ χωρίς προφυλάξεις θα πρέπει να μην δίνουν αίμα, ασχέτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Θα πρέπει πια το κράτος και ειδικότερα ο ΕΟΦ να κάνουν μια πιο ορθολογική ανάλυση του κινδύνου αντί να αποκλείει μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων.
Δώσε αίμα… χάρισε ζωή…
Γίνε και εσύ εθελοντής αιμοδότης.
