Βγαίνοντας από την ντουλάπα δύο φορές: Είμαι ομοφυλόφιλος και διαβητικός.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που διέκοψα το σεξ λόγω του διαβήτη. Ήμουν 20 χρονών και ζούσα σε πανεπιστημιούπολη στο Σικάγο δουλεύοντας την καλοκαιρινή περίοδο. Ένας παλιός μου φίλος o Νικ αποφάσισε να περάσει από το σπίτι μου, με αποτέλεσμα να συνευρεθούμε ερωτικά. Ο χρόνος κυλούσε όμορφα μέχρι που το πάγκρεας μου χτύπησε κόκκινο. Το δωμάτιο σκοτείνιασε, τα άκρα μου έγιναν αδύναμα και άρχισα να τρέμω. Ένιωθα κρύο ιδρώτα να καλύπτει τις παλάμες μου. Ο Νικ με κοίταζε μπερδεμένος και ανήσυχος. Ελάχιστοι ξέρουν να αναγνωρίσουν ένα επεισόδιο υπογλυκαιμίας, παρόλο που 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι παλεύουν με τον διαβήτη τύπου 1 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Δεν θυμάμαι ακριβώς τι είχα τότε στη διάθεσή μου για να ανεβάσω το ζάχαρο. Τα συνηθισμένα ενισχυτικά του σακχάρου, αποτελούνται από ταχείας αντίδρασης ταμπλέτες γλυκόζης, μέχρι δημητριακά και χυμό πορτοκαλιού, οτιδήποτε θα με έκανε να αποφύγω τα επείγοντα. Τσέκαρα τα επίπεδα γλυκόζης χρησιμοποιώντας το μετρητή μου. Όντως βρισκόταν στα χαμηλά. Ο Νικ είχε κουρνιάσει στη γωνία, παραμέναμε και οι δύο γυμνοί περιμένοντας 20 λεπτά ώστε τα πράγματα να επανέλθουν στο φυσιολογικό. Μετά από χρόνια, ο Νίκος μου εξομολογήθηκε ότι δεν ξέχασε ποτέ αυτό το περιστατικό λόγο της αδυναμίας μου. Η καλοσύνη του μείωσε την ντροπή που ένιωσα τότε αλλά ακόμα ανατριχιάζω στην σκέψη του περιστατικού.

Για τους διαβητικούς τύπου 1, η υπογλυκαιμία κατά την διάρκεια του sex είναι μια αναπόφευκτη πραγματικότητα. Είναι εντυπωσιακό το πως πυροδοτείται ένα υπογλυκαιμικό επεισόδιο. Άγχος, ζέστη, νευρικότητα, εγκαύματα από τον ήλιο, γρήγορο περπάτημα μετά από το γεύμα, είναι κάποιες από τις παραμέτρους που πρέπει να παίρνει κάποιος υπόψιν. Σε συνδυασμό με το να αποφύγω να κάνω υπερβολική δόση ινσουλίνης που χρειάζομαι για να επιβιώσω. Όντας τύπου 1 διαβητικός από την ηλικία των 16, αυτό το περιστατικό αποτέλεσε την πρώτη φορά που η χρόνια ασθένεια μου επηρέασε την σεξουαλική μου ζωήΤο σώμα μου αποφάσισε εκτός από το να επιτίθεται στον εαυτό του, να σαμποτάρει τις σχέσεις μου την περίοδο που παραδεχόμουν τη σεξουαλικότητα μου.

Συνειδητοποίησα ότι το να είμαι διαβητικός, όπως το ότι είμαι ομοφυλόφιλος, με κάνει να βγαίνω από την ντουλάπα σε καθημερινή βάση.

Ο διαβήτης υπάρχει στην ζωή μας χωρίς την βαθύτερη κατανόηση του τι πραγματικά είναι. Όλοι γνωρίζουν κάποιον που νοσεί, ή ότι εν δυνάμει μπορεί να τον αποκτήσουν ή και ακόμα κάνουν αστεία ότι θα πάθουν ζάχαρο αφού φάνε ένα κουτί με γλυκά. Βασικά, το να έχεις διαβήτη σημαίνει ότι το πάγκρεας σου έχει σταματήσει να λειτουργεί. Οι βασικές λειτουργίες του σε ένα υγιές σώμα είναι να βοηθάει στην πέψη και στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Ο διαβήτης επηρεάζει τη δεύτερη λειτουργία. Το πάγκρεας αποτελείται από κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη για να μετατρέψουν την τροφή σε ενέργεια, η οποία ρυθμίζει το επίπεδα ζαχάρου στο αίμα.

Οι περισσότεροι έχουν ακούσει για τον διαβήτη χωρίς να αντιλαμβάνονται την διαφορά ανάμεσα στον τύπο 1 και στον τύπο 2. Ο διαβήτης τύπου 2, ο πιο κοινός από τους δύο, καθώς επηρεάζει κυρίως μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους, είναι μια μεταβολική διαταραχή, όπου το πάγκρεας παράγει ινσουλίνη, αλλά όχι αρκετή ώστε να μετατρέψει σωστά το φαγητό σε ενέργεια. Ο διαβήτης τύπου 1 είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που αναγκάζει το πάγκρεας να σταματήσει την παραγωγή ινσουλίνης. Το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη και έτσι δεν επιτρέπεται η επεξεργασία του φαγητού που καταναλώθηκε. Η ζάχαρη παραμένει παγιδευμένη στο αίμα προκαλώντας υπερβολική δίψα, συχνή ούρηση και εξουθένωση. Ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστές οι αιτίες της νόσου ούτε και τρόποι για να αποτραπεί.

Το να παραδέχεται κανείς ότι είναι διαβητικός προκαλεί περιέργως εφάμιλλες αντιδράσεις με την παραδοχή ότι είναι ομοφυλόφιλος. Φυσικά, τίποτα δεν συγκρίνεται με την άκαρδη απόρριψη πολλών ομοφυλόφιλων ατόμων από την οικογένεια και τους φίλους τους. Αλλά η εμπειρία είναι κοινή όταν λαμβάνεις υπόψιν την ντροπή που νιώθεις και τον φόβο της κριτικής. Αναγνωρίζοντας τον εαυτό μου ως διαβητικό, παραδέχομαι ότι είμαι άτομο με σχετική αναπηρία. Όλοι οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες παλεύουν για αποδοχή εντός και εκτός. Έχω δεχτεί ερωτήσεις από ανθρώπους όπως: “Ήσουν υπέρβαρος;” και “Έχεις ανθυγιεινές συνήθειες;” Η κατανάλωση θερμίδων είναι έτσι και αλλιώς αμάρτημα στο μυαλό κάποιων, πόσο μάλλον το να είσαι ομοφυλόφιλος διαβητικός. Τέτοιου είδους ερωτήσεις μου θυμίζουν κλισέ όπως: “Ποιος είναι ο άνδρας και ποια είναι η γυναίκα στην σχέση;” και “Γιατί επέλεξες να είσαι gay;” Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει η κατηγορία που προέρχεται από την άγνοια του άλλου ατόμου. Τα στερεότυπα είναι η μάστιγα και των δύο καταστάσεων.Πολλές φορές, όταν αποκαλύπτω ότι είμαι διαβητικός σε ένα τραπέζι, οι άλλοι με ανησυχία με ρωτούν αν “είσαι σίγουρος ότι επιτρέπεται να το φας αυτό” ή ότι “σίγουρα δεν θα παραγγείλουμε επιδόρπιο”. Μη με παρεξηγήσετε, έχω αστειευτεί αρκετά σχετικά με τον διαβήτη μου. Όμως, έχω αναγκαστεί να εξηγήσω στους φίλους μου ότι, ακόμη και με το μαύρο χιούμορ που μας διακατέχει, δεν βρίσκω αστείο να γελούν λέγοντας ότι μπορεί να πεθάνω μετά από ένα κομμάτι κέικ.

Ακόμη και οι λιγότερο ευαίσθητοι θαμώνες θορυβώνται όταν βγάζω το στυλό ινσουλίνης έξω από την τσέπη μου σε ένα gay barΑν θέλω να είμαι με παρέα σε club πρέπει να προσέχω πόσα ποτά θα καταναλώσω, να μετράω τα επίπεδα ινσουλίνης και να έχω συνέχεια την προσοχή μου στα σήματα που μου δίνει το σώμα μου. Αν υπήρξατε ποτέ υπό την επήρεια αλκοόλ ή ναρκωτικών θα διαπιστώσατε ότι το μυαλό και το σώμα δεν επικοινωνούν απόλυτα. Πολλές φορές εχω μπερδευτεί ενώ βρίσκομαι έξω για διασκέδαση νομίζοντας ότι το σάκχαρο μου είναι σε πολύ ψηλά ή πολύ χαμηλά επίπεδα, οπότε πρέπει να προσέξω για να το τσεκάρω μετρώντας το. Άλλες φορές, δείχνοντας ανευθυνότητα, υποθέτω κάτι, ελπίζοντας ότι έλαβα το σωστό μήνυμα. Αν είναι πολύ χαμηλά, θα σταματήσω το ποτό για να πάρω ένα αναψυκτικό. Αν είναι πολύ ψηλά, βγαζω διακριτικά το στυλό της ινσουλίνης, και τη “χτυπάω” στο στομάχι ή το πόδι μου, ανάλογα με το πόσο κοντή είναι η βερμούδα μου.

Κάθε ποτό που πίνει ένας διαβητικός όταν βγαίνει για διασκέδαση απαιτεί προσεχτική παρακολούθηση και υπολογισμούς με επαναλαμβανόμενες ενέσεις ινσουλίνης που το κάνει να μην αξίζει πραγματικά τον κόπο. Το αλκοόλ και ο διαβήτης δεν είναι ταιριαστό ζευγάρι. Όταν πίνεις το συκώτι σου δουλεύει σκληρά για να αφαιρέσει το αλκοόλ από το αίμα, αποσπώντας το από την βασική του δουλειά να χρησιμοποιεί την ινσουλίνη ώστε να διασπά τους υδατάνθρακες. Αυτό είναι ένας επιπλέον λόγος προσοχής που με εμποδίζει από το να χαλαρώσω με τους φίλους μου όταν βγαίνω έξω.

Όπως συμβαίνει και με την ομοφυλοφιλία, δεν μπορεί κάποιος να μαντέψει βασισμένος στην εμφάνιση σου ότι πάσχεις από διαβήτη τύπου 1. Όταν φάινεται όμως η ιατρική τεχνολογία που έχεις, ο κόσμος σαφώς και αναρωτιέται “τι στο καλό φοράω”. Εξαρτάται από το πόσο σκανδαλώδες είναι το μαγιό μου, η συσκευή είναι εμφανής, προκαλώντας τα βλέμματα, τις ερωτήσεις και τους ψιθύρους. Ο συνεχής καταγραφέας φαίνεται σαν διαστημική συσκευή κολλημένη στο μπράτσο σου. Είμαι εντάξει όταν οι άνθρωποι είναι περίεργοι και χαρούμενος τους απαντώ σε κάθε τους ερώτηση, είναι πολύ κρίσιμο για την ενημέρωση του κόσμου. Παρόλα αυτά, θέλω να δείχνω όμορφος φορώντας το μαγιό μου. Συχνά όμως οι ανασφαλείς που έχω σε σχέση με το σώμα μου συνδυάζονται με το άγχος μου σε σχέση με το ότι είμαι διαβητικός. Δεν θα γίνω ποτέ ανδρικό μοντέλο του Instagram, όχι ότι το θέλω, αλλά ενδιαφέρομαι για το σώμα και την εμφάνισή μου. Βλέπω τους φίλους μου και άτομα από την LGBTQI κοινότητα να επιτυγχάνουν στόχους πέρα της φαντασίας μου. Μαραθώνιους, τρίαθλο, 545 μίλια με ποδήλατο. Μου δίνουν κουράγιο αλλά και με τρομάζουν ταυτόχρονα. Όταν το παίρνω απόφαση να ξεκινήσω διατροφή με βάση το χτίσιμο μυϊκής μάζας, ο διαβήτης σα να μου χτυπά την πόρτα λέγοντας “ΕΕΕ, δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό”!

Όλα αυτά τα στοιχεία: αλκοόλ, βραδινή έξοδος, μόδα, άθληση – είναι η κοινωνική όψη της LGBTQI κουλτούρας. Τα Gay bars είναι ένα ασφαλές μέρος να βρισκόμαστε ελεύθεροι από αρνητικές κριτικές και κοινωνικό στίγμα. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να εναρμονιστώ με την κουλτούρα της κοινότητας μου ενώ είμαι παράλληλα διαβητικός. Όταν συναντάω άλλους ομοφυλόφιλους διαβητικούς είναι πολύ ανακουφιστικό να συζητάω τις κοινές μας εμπειρίες, αντίθετα η κοινωνία δεν δείχνει πάντα κατανόηση.

Φίλες και φίλοι διαβητικοί όλων των σεξουαλικών προτιμήσεων: Σας ακούω. Σας βλέπω. Η ζωή με διαβήτη τύπου 1 απαιτεί εργασία 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 μέρες τον χρόνο και δεν παρέχει οφέλη ή αμοιβή. Πρέπει να θυμάμαι ότι έχω δικαίωμα να αγανακτώ με τη νόσο ενώ παράλληλα δεν πρέπει να την αφήσω να με προσδιορίζει. Ο διαβήτης, όπως και το ότι είμαι ομοφυλόφιλος, είναι κομμάτια του εαυτού μου αλλά όχι όλο μου το είναι.

Να μετράτε το σάκχαρο σας, δώστε προτεραιότητα στην υγεία σας, και αγαπήστε τον εαυτό σας.

πηγή: https://longevity.media/coming-out-twice-being-a-gay-diabetic

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...