Υποστήριξε τώρα τους ανθρώπους στην σεξεργασια!

Η εργασία στο σεξ, είναι εργασία.

Red Umbrella Αthens

"Η αποστολή του Red Umbrella Athens είναι να αποτελεί σημείο συνάντησης, ενδυνάμωσης και κοινωνικής ένταξης των εργαζόμενων στο σεξ χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς..."

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα με την υπάρχουσα κοινωνικοπολιτική κατάσταση τα εργαζόμενα στο σεξ άτομα είναι εκτεθειμένα σε πραγματική, ξεκάθαρη, σωματική και σεξουαλική βία εξαιτίας της ποινικοποίησης και της διασταύρωσης διαφόρων μορφών καταπίεσης, όπως : σεξισμό, πορνοφοβία, ομοφοβία, τρανσφοβία, ρατσισμό και ταξισμό. Ο φεμινισμός υπέρ της εργασίας στο σεξ πρεσβεύει ότι η «πορνεία» μπορεί να είναι επάγγελμα που όπως όλα τα επαγγέλματα ενέχουν ταξικές, έμφυλες και φυλετικές κοινωνικές σχέσεις και ανισότητες.

Το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα
Τα εργαζόμενα άτομα στο σεξ που ζουν στην Ελλάδα ανεξαρτήτως φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού ή θρησκείας και καταγωγής δεν αντιμετωπίζονται ως ισότιμοι πολίτες, καθώς είναι αδύνατο πρακτικά να εκδώσουν νόμιμη άδεια εργασίας και επομένως στερούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα διαβιώντας σε καθεστώς παρανομίας με σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα της υγείας τους και ελάχιστες δυνατότητες διαφυγής από συνθήκες φτώχειας, εκμετάλλευσης και κακοποίησης. Είναι αδύνατο να εκδώσουν άδεια εργασίας γιατί απαγορεύεται; Όχι, δεν απαγορεύεται. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία 2734/1999 προβλέπεται η έκδοση πιστοποιητικού άσκησης επαγγέλματος επ’ αμοιβή εκδιδομένων προσώπων, η άδεια εγκατάστασης και χρήσης οικημάτων όπως και την πρόσληψη υπηρετικού/βοηθητικού προσωπικού. [ΦΕΚ του νόμου 2734/1999]. Όμως, τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις είναι τόσο αυστηρές που καθιστούν πρακτικά αδύνατη την έκδοσή τους.

Η πρότασή μας για την εργασία στο σεξ στην Ελλάδα
Διεκδικούμε σε πολιτικό επίπεδο την βελτίωση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου (Ν2734/1999) και την άρση των εμποδίων της αποποινικοποίησης της εργασίας στο σεξ σύμφωνα με το Ολλανδογερμανικό μοντέλο και το μοντέλο της Ν. Ζηλανδίας.

Το ολλανδικό μοντέλο
Το «Red Umbrella Αthens» διεκδικεί σε πολιτικό επίπεδο τη βελτίωση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου (Ν2734/1999) και της άρσης των εμποδίων της αποποινικοποίησης της εργασίας στο σεξ σύμφωνα με το Ολλανδογερμανικό μοντέλο και το μοντέλο της Ν. Ζηλανδίας. Συμμεριζόμαστε την άποψη ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στο σεξ δεν πρέπει να διώκονται ποινικά και ότι η κατασταλτική νομοθεσία τους καθιστά περαιτέρω ευάλωτους και ευάλωτες, στην εκμετάλλευση, το στιγματισμό και την περιθωριοποίηση. Η αποποινικοποίηση της εργασίας στο σεξ και η εξίσωση της με άλλα επαγγέλματα (κυρίως υγειονομικού ενδιαφέροντος) έχει αποδειχθεί ότι είναι η πιο αποτελεσματική προσέγγιση στην προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο σεξ διεθνώς και κάτι που επιθυμούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Η αποποινικοποίηση της εργασίας στο σεξ και η εξίσωσή της με τα υπόλοιπα επαγγέλματα θα διευκολύνει την καταγγελία παραβιάσεων και παράνομων πράξεων εις βάρος τους, καθώς επίσης θα ενισχύσει την κοινωνική τους ένταξη αφού δεν θα φέρουν το στίγμα.

t-zine

"Η εργασία στο σεξ πρέπει να αποποινικοποιηθεί για να βοηθήσει τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ να ανταπεξέλθουν στην κρίση του κορονοϊού."

Η πανδημία του κορονοϊού έχει θέσει τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ σε μια «κρυμμένη κρίση», που σημαίνει ότι η εργασία στο σεξ πρέπει αμέσως να αποποινικοποιηθεί, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η οργάνωση.

Εκατομμύρια βρετανοί αντιμετωπίζουν την αβεβαιότητα και την απώλεια εργασίας λόγω της παγκόσμιας κρίσης στην υγεία και η ECP προειδοποιεί ότι αυτό επιδεινώνεται για τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ που ήδη αντιμετωπίζουν ποινικοποίηση, στίγμα και διακρίσεις.

Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στο Ηνωμένο Βασίλειο βασίζονται στο εισόδημα από την εργασία στο σεξ για να επιβιώσουν, αλλά τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ έχουν αποκλειστεί από τα κυβερνητικά μέτρα έκτακτης ανάγκης, επειδή οι εργαζόμενοι του σεξ αποκλείονται από την ιδιότητα των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στο σεξ αποκλείονται από την υποστήριξη που λαμβάνουν άλλοι εργαζόμενοι σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή.

Η ECP, η οποία ιδρύθηκε το 1975 και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων στο σεξ, την αποποινικοποίηση της εργασίας στο σεξ και την παροχή οικονομικών εναλλακτικών λύσεων στην εργασία του σεξ, έτσι ώστε καμία γυναίκα να μην αναγκάζεται σε εργασία στο σεξ από τη φτώχεια, έχει τέσσερα αιτήματα για την κυβέρνηση ώστε να μετριάσει αυτή την κρίση για τους εργαζόμενους του σεξ. Η ομάδα τονίζει ότι τα πρόσωπα που εργάζονται στο σεξ είναι κυρίως μητέρες, πολλές από τις οποίες είναι και οι μόνοι γονείς, όπου στηρίζονται στην εργασία του σεξ για να ταΐσουν τα παιδιά τους.

Πρώτον, απαιτούν την άμεση αποποινικοποίηση της εργασίας του σεξ για την αύξηση της ασφάλειας των εργαζομένων στο σεξ. Αυτό περιλαμβάνει την παύση όλων των επιδρομών που σχετίζεται με την εργασία στο σεξ, των συλλήψεων και των διώξεων. Η εφαρμογή αυτού θα ήταν σύμφωνη με τις συστάσεις της Επιτροπής επιλογής Εσωτερικών Υποθέσεων του 2016 για την αποποινικοποίηση τόσο της εργασίας στο σεξ σε ανοικτούς χώρους, όσο και των εργαζομένων του σεξ που εργάζονται σε εσωτερικούς χώρους. Δεύτερον, η ECP ζητεί την άμεση, κατάλληλη και εύκολη πρόσβαση στην οικονομική υποστήριξη των εργαζομένων του σεξ την περίοδο της κρίσης καθώς και στο στάτους των εργαζομένων. Η στέγαση έκτακτης ανάγκης πρέπει να είναι διαθέσιμη για άστεγους εργαζόμενους του σεξ, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε μια δέσμη πακέτων για εργαζόμενους, όμως προς το παρόν δεν έχουν πρόσβαση γυναίκες που εργάζονται στη βιομηχανία του σεξ. Οι εργαζόμενοι του σεξ, όπως και όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στο Ηνωμένο Βασίλειο, χρειάζονται χρήματα για να πληρώσουν το ενοίκιο, τα δάνεια και τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας, αναφέρει η ECP. Τρίτον, η ECP υποστηρίζει τα αιτήματα του γυναικείου κινήματος, απαιτώντας εισόδημα για την εργασία αόρατης φροντίδας που γίνεται κυρίως από τις γυναίκες. Η πανδημία του κορονοϊού έχει επισημάνει πόσο σημαντικό είναι το έργο της φροντίδας για τους ανθρώπους, όμως τα περισσότερα από αυτά δεν πληρώνονται.

Τέλος, η ECP υποστηρίζει επίσης τις διεκδικήσεις άλλων οργανώσεων για την απελευθέρωση εκείνων που κρατούνται σήμερα σε κέντρα κράτησης μετανάστευσης και σε φυλακισμένους μη βίαιους παραβάτες. Ο φόβος της απέλασης σημαίνει ότι οι άρρωστοι δεν αναζητούν υγειονομική περίθαλψη επειδή φοβούνται ότι θα απελαθούν, πράγμα που είναι επιβλαβές για την ασφάλεια και την ευημερία όλων.

άρθρο: t-zine.gr

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...