Το πρόβλημα με την απαγόρευση της γυναικείας εκσπερμάτισης στο πορνό

Το 1960, οι υπέρμαχοι της κυβερνητικής λογοκρισίας στο Ηνωμένο Βασίλειο υποστήριζαν πως Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι, του D.H. Lawrence, δεν ήταν το είδος του βιβλίου που ένας άντρας θα 'θελε να διαβάζουν η σύζυγος ή οι υπηρέτες του. Όμως, παρά τις προσπάθειές τους να προστατεύσουν τις εύθραυστες κυρίες της χώρας, η απαγόρευση κυκλοφορίας του βιβλίου αναιρέθηκε και η Βρετανία μπήκε σε μια πιο φιλελεύθερη εποχή λογοκρισίας.

Πενήντα χρόνια αργότερα, και η Βρετανία ακόμα μια φορά φλερτάρει με την ιδέα πως η κυβέρνηση μπορεί να υπαγορεύει τι επιτρέπεται να δει και να ακούσει το κοινό: από την 1η Δεκεμβρίου, ένα νέο κύμα μέτρων διαδικτυακής λογοκρισίας τέθηκε σε εφαρμογή.

Η Πράξη για τους Κανονισμούς των Οπτικοακουστικών Μέσων του 2014 ρυθμίζει το υλικό που μπορεί να προβάλλεται διαδικτυακά σε υπηρεσίες που λειτουργούν κατά παραγγελία, συμμορφώνοντάς το με τους ήδη υπάρχοντες κανόνες για τα DVD.

Ο κατάλογος των πρακτικών που ο νέος βρετανικός νόμος κρίνει ως “απαγορευμένες” είναι ιδιαίτερα εκτενής: περιλαμβάνει το spanking, το δέσιμο, το φίμωμα, το “υβριστικό λεξιλόγιο”, την “επιβλαβή διείσδυση από αντικείμενα”, το facesitting, το fisting και τη γυναικεία εκσπερμάτιση.

Και, όσο κι αν ακούγεται περίεργο πως οι Βρετανοί απαγορεύουν το spanking (αυτού του τύπου η εκτόνωση φαίνεται να αποτελεί κομμάτι της εθνικής ψυχής τους), είναι η λογοκρισία των τριών τελευταίων σεξουαλικών πρακτικών που έχει εξοργίσει τις φεμινίστριες υπερμάχους του σεξ -κυρίως γιατί οι πρακτικές αυτές εστιάζουν στη γυναικεία ηδονή. Η γυναικεία εκσπερμάτιση ακολουθεί συνήθως τον οργασμό∙ το facesitting περιλαμβάνει συνήθως την αιδοιολειξία, και το fisting, όπου χρησιμοποιείς ολόκληρο το χέρι, είναι μια κοινή πρακτική στις λεσβιακές και queer κοινότητες.

Και το πιο εντυπωσιακό: δεν θεσπίζονται αντίστοιχες απαγορεύσεις για τις αναπαραστάσεις της ανδρικής εκσπερμάτισης, του τσιμπουκιού ή της πρωκτικής διείσδυσης από πέη.

Οι φεμινίστριες πορνογράφοι τονίζουν πως οι κανονισμοί αυτοί στοχεύουν κυρίως στις μικρές, ανεξάρτητες εταιρείες και στο πορνό που δημιουργούν, που απεικονίζει εναλλακτικές σεξουαλικότητες και γυναικεία ηδονή.

Η Αυστραλιανή φεμινίστρια και porn performer Zahra Stardust, που αυτήν την περίοδο γράφει τη διατριβή για το διδακτορικό της με θέμα τη νομοθεσία γύρω από την πορνογραφία, μάς λέει: “Αυτοί από 'μας που φτιάχνουμε queer, φεμινιστικό και kinky πορνό, το κάνουμε σαν μια μορφή πολιτικής ανυπακοής, γιατί γνωρίζουμε από την εμπειρία μας πως η λογοκρισία βλάπτει σοβαρά τις κοινότητές μας. Οι νόμοι αυτοί προωθούν ενεργά μια ετεροσεξιστική, μισογύνικη σεξουαλικότητα και την προβάλλουν ως “κανονική”, ενώ ταυτόχρονα παθολογικοποιούν και “κλείνουν στην ντουλάπα” πρακτικές που, στην πραγματικότητα, είναι θετικές, συναινετικές και έχουν σημασία. Το fisting (μία μη-φαλλική δραστηριότητα) και η εκσπερμάτιση (που αφήνει ορατά ίχνη της γυναικείας απόλαυσης) λειτουργούν για πολλές από 'μάς ως τρόποι ηδονής που αντισταθμίζουν και αντιστέκονται σε έναν κόσμο που υποτιμά και αρνείται τις σεξουαλικότητές μας.”

Η Pandora Blake διευθύνει ένα φεμινιστικό πορνογραφικό ιστότοπο, το “Dreams of Spanking”. Σε μια ανάρτησή της όπου καταδικάζει το νέο νόμο, έγραψε: “Στοχοποιεί κατά κύριο λόγο τις οικοτεχνίες των γυναικών, των ζευγαριών, των queer και των φετιχιστών -των ανθρώπων, δηλαδή, των οποίων τα κέρδη ίσα ίσα καλύπτουν τα έξοδά τους ή είναι λίγα μόνο περισσότερα, των ανθρώπων που φτιάχνουν το δικό τους πορνό γιατί τα είδη που επικρατούν δεν καλύπτουν τις ανάγκες μας.

Οι ταινίες μας είναι ερασιτεχνικές, παιχνιδιάρικες, πολιτικές και σεξι, και καταγράφουν τις γνήσιες σεξουαλικότητές μας, που δεν υπάρχουν στις επικρατούσες κατηγορίες. Δουλεύουμε μόνοι μας ή μαζί με τους συντρόφους μας και τους kinky φίλους μας που μοιράζονται την οπτική μας. Τολμάμε να είμαστε διαφορετικοί, και να απλώνουμε το χέρι σε όσους είναι σαν κι εμάς. Είναι γι' αυτό που μας εγκληματοποιούν.”

Η Pandora τονίζει πως οι νόμοι φαίνεται να γράφτηκαν από ανθρώπους που στερούνται της πραγματικής κατανόησης του kink. Για 'κείνη, η απεικόνιση της συναίνεσης στις ταινίες της είναι ζωτικής σημασίας, και αποτελεί το θεμέλιο λίθο στη δέσμευσή της για την παραγωγή ηθικού πορνό. Δυστυχώς, οι νέοι κανονισμοί δεν επιτρέπουν πια κάτι τέτοιο. Δεν έχει σημασία εάν ένας ενήλικας πρόθυμα δέχεται το spanking ή το δέσιμο: η ικανότητά του για συναίνεση ή η συμβολή του δεν αναγνωρίζονται.

Η μαζική λογοκρισία του BDSM πορνό γίνεται σε μια εποχή όπου αυξάνεται η επιθυμία του κόσμου για non-vanilla σεξουαλικές πρακτικές. Η τεράστια απήχηση του Fifty Shades of Grey έσπρωξε πολλές γυναίκες να πειραματιστούν με το spanking και το bondage -ενώ ένα πρόσφατο άρθρο στη Mirror.co.uk αναφέρει πως το 52% των Βρετανίδων φαντασιώνονται πως δένονται ή φιμώνονται κατά τη διάρκεια του σεξ. Τώρα, η Βρετανική κυβέρνηση ανακηρύσσει τις επιθυμίες αυτές αισχρές. Ένα χάσμα ανοίγεται ανάμεσα σε όσα κανείς μπορεί να κάνει και σε εκείνα που μπορεί να δει.

Η απαγόρευση της προβολής της γυναικείας εκσπερμάτισης φαίνεται να πηγάζει από το γεγονός πως οι λογοκριτές δεν μπορούν να βρουν τη διαφορά ανάμεσα στο squirting και την ούρηση (παρότι δεν έχουν τέτοια προβλήματα με τις αντίστοιχες ανδρικές λειτουργίες). Φυσικά, η ουρολαγνεία είναι μια άλλη πρακτική που απαγορεύεται -προφανώς γιατί θεωρείται επιβλαβής, παρότι η κατανάλωση μικρής ποσότητας ούρων ανήκει στις δραστηριότητες σχετικά χαμηλού κινδύνου.

Η βρετανική επιτροπή λογοκρισίας υποστηρίζει πως προσπαθεί να αποτρέψει το κοινό από το να ακολουθεί επιβλαβείς πρακτικές. Ο Μουράι Πέρκινς, από τη Βρετανική Επιτροπή Αξιολόγησης Ταινιών (BBFC) έγραψε στην Guardian πως η επιτροπή “ίσως αφαιρέσει συγκεκριμένες πρακτικές από τα πορνογραφικά έργα, λόγω ανησυχίας για τη μίμηση τους ή την επιρροή που ασκούν”.

Η Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Κουίνσλαντ της Αυστραλίας (QUT) και ερευνήτρια της ενήλικης σεξουαλικότητας στα μέσα ενημέρωσης, Δρ. Αν-Φράνσις Γουάτσον, λέει πως αυτού του είδους η λογοκρισία δε βοηθά πραγματικά τους νέους. “Όταν οι κυβερνήσεις επιχειρούν να ρυθμίσουν τη διαδικτυακή πορνογραφία, το κάνουν συνήθως σε ένα πλαίσιο μείωσης των επιβλαβών συνεπειών, προστατεύοντας κυρίως τα παιδιά ή τους νέους -παρόλ' αυτά, οι προσπάθειες αυτές είναι συχνά άστοχες. Οι νέοι δε λαμβάνουν συνήθως αρκετή πληροφόρηση για τη σεξουαλικότητα στο σπίτι ή το σχολείο τους, γι' αυτό και συχνά ψάχνουν στο διαδίκτυο... Αν και η πορνογραφία δεν έχει και δεν θα έπρεπε να έχει το ρόλο του εκπαιδευτικού πάνω στη σεξουαλικότητα, αποτελεί συχνά τη μόνη ευκαιρία για τους ανθρώπους με διαφορετικές σεξουαλικότητες να δουν και να μάθουν περισσότερα για το είδος του σεξ που τους ενδιαφέρει.

“Η λύση δεν είναι η λογοκρισία. Αντίθετα, θα έπρεπε να ανοίξουμε το διάλογο, και να παρέχουμε στους νέους ανθρώπους το είδος της σεξουαλικής εκπαίδευσης που θέλουν και χρειάζονται.”

Οι βρετανικοί νόμοι τέτοιου είδους δεν είναι οι μοναδικοί. Το πλαίσιο λογοκρισίας της Αυστραλίας διαθέτει μια παρόμοια λίστα με απαγορευμένες σεξουαλικές πρακτικές, που περιλαμβάνουν και αυτές τη γυναικεία εκσπερμάτιση και το spanking.

Εντωμεταξύ, οι Βρετανοί ίσως είναι επιτέλους έτοιμοι να ορθώσουν το ανάστημά τους και να διεκδικήσουν το διαδικτυακό πορνό τους. Έχει εμφανιστεί μια πληθώρα άρθρων και αναρτήσεων, που εκφράζουν τη δυσπιστία τους για τα νέα μέτρα και αμφισβητούν τη λογική πίσω από τέτοιου είδους λογοκρισίες. Έχουν ήδη οργανωθεί διαδικτυακές αιτήσεις και καμπάνιες. Η προθυμία αυτή των Βρετανών να ξεσηκωθούν ενάντια στη λογοκρισία της εναλλακτικής σεξουαλικής αναπαράστασης αποκαλύπτει και μια μετατόπιση στη νοοτροπία τους: δεν ντρέπονται πια για το πορνό τους. Οι οπαδοί των kinks και οι γυναίκες που εκσπερματίζουν έχουν θυμώσει για τα καλά, και διεκδικούν το δικαίωμά τους στην ηδονή -αλλά και στον πόνο.

(φωτό από την πρόσφατη διαμαρτυρία μπροστά από τη Βρετανική Βουλή, σε υπεράσπιση του face-sitting)


Πηγή:https://www.dailylife.com.au/life-and-love/love,-sex-and-relationships/the-problem-with-banning-female-ejaculation-in-porn-20141204-120edx.html
, μετάφραση από το lesbian.gr.

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...