«BUG»
του Τρέισι Λετς
Η Ομάδα Νάμα, μετά την επιτυχία της προηγούμενης σαιζόν, ανεβάζει για δεύτερη συνεχή χρονιά, από 5 Οκτωβρίου 2007 στο θέατρο Επί Κολωνώ, το πολυβραβευμένο «BUG» του Τρέισι Λέτς (Lucille Lortell Award, Obie Award), γραμμένο το 1996, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία σε Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Αυστραλία.
Ο Λέτς, γνωστός ήδη από την επιτυχία του «Killer Joe», με γλώσσα, άλλοτε σκληρή και βίαιη και άλλοτε ποιητική, καταφέρνει ένα ακόμα χτύπημα, κάτω από τη μέση, στις ακραίες αντιφατικότητες της σύγχρονης αμερικανικής κοινωνίας. Με φόντο την κοινωνική εξαθλίωση του περιθωρίου και αφηγούμενος με τρυφερότητα μια απελπισμένη ερωτική ιστορία, προσεγγίζει ευρηματικά τις σκοτεινές πλευρές του πολιτικού συστήματος και την κοινωνία της ανεξέλεγκτης πληροφορίας Το δυνατό, νευρωτικό αυτό θρίλερ διέπεται από ένα σκοτεινό χιούμορ και έντονα στοιχεία science fiction που άλλοτε θυμίζουν επεισόδιο των x-files και άλλοτε ταινίες του Χίτσκοκ. Ο Λέτς μέσω της ιλιγγιώδους παράνοιας στην οποία βουλιάζουν οι χαρακτήρες, δημιουργεί με μαεστρία έντονο σασπένς που καθηλώνει τον θεατή μέχρι την τελική σκηνή του έργου. Ναρκωτικά, θεωρίες συνωμοσίας, βετεράνοι του Κόλπου, μοναξιά, φόβος, ψύχωση, βία, εντομοκτόνα, ερωτικά παιγνίδια, μανία καταδίωξης στο μεταίχμιο πραγματικότητας και παραισθήσεων στήνουν ένα τρελό παιχνίδι στο δωμάτιο ενός φτηνού μοτέλ της Οκλαχόμα. Τι από όλα αυτά συνέβη πραγματικά; Πού τελειώνει η πραγματικότητα και πού αρχίζει η φαντασία και η παράνοια;... Ο Λετς δεν δίνει την λύση. Όλες οι εκδοχές δείχνουν πιθανές. Το σίγουρο είναι ότι οι χαρακτήρες, μέσα από ανατροπές και αποκαλύψεις, βιώνουν μια αναπόφευκτη κάθοδο στην τρέλα μέχρι την τελική έκρηξη.
Η πλοκή του έργου:
Η Άγκνες, μια μοναχική γυναίκα, βασανιζόμενη από την εξαφάνιση του εξάχρονου παιδιού της κάποια χρόνια πριν και φοβούμενη την αποφυλάκιση του βίαιου πρώην συζύγου της Γκος, μένει σε ένα περιθωριακό μοτέλ. Εκεί την επισκέπτεται η μοναδική φίλη της Ρόνι όπου πίνοντας, κουβεντιάζοντας και παίρνοντας ναρκωτικά ξεφεύγουν για λίγο από την θλιβερή τους κατάσταση. Μαζί με την Ρόνι έχει έρθει και ο Πίτερ, ένας ευγενικός και αινιγματικός νεαρός. Η Άγκνες στο πρόσωπο του, βλέπει μια διέξοδο από τη μοναξιά της και ο Πίτερ γίνεται εραστής και προστάτης της. Στην πορεία της σχέσης τους αποκαλύπτεται το σκοτεινό του παρελθόν. Κοριοί και βιοτεχνολογία μπαίνουν στο παιχνίδι.
Η Ομάδα ΝΑΜΑ:
Ο σκοπός της ομάδας ΝΑΜΑ, που δημιουργήθηκε πριν από δέκα χρόνια, είναι να υπηρετήσει ένα ανανεωμένο, σύγχρονο και κοινωνικό θέατρο, ένα θέατρο με αμεσότητα στον λόγο, στην έκφραση, και στη θεματολογία του, ένα θέατρο ικανό να αντιστέκεται, να παρεμβαίνει και να κρίνει χωρίς να περιθωριοποιείται, ένα θέατρο που τέρπει, αγγίζει και ευαισθητοποιεί τον σύγχρονο άνθρωπο.
Στο ιστορικό της ομάδας ΝΑΜΑ συγκαταλέγονται παραστάσεις όπως: «Αγαπητή Ελένα» (9 βραβεία Αθηνοράματος,) «Η Κατάρα των πεινασμένων», «Πέναλτι», «Ποτέ μην κολυμπάς μόνος» κ.α. Όλες ιδωμένες με μια σύγχρονη μάτια απέναντι στην υποκριτική επηρεασμένη, κατά πολύ από της σχολές του “Actor’s studio” και “Lee Strasberg”
Οι συντελεστές:
Την σκηνοθεσία την υπογράφει ο Γιώργος Παλούμπης, βραβευμένος για το έργο του «Πέναλτι» ενώ έχει συντελέσει για πολλά χρόνια βοηθός σκηνοθέτη της Ελένης Σκότη. Το σκηνικό το φιλοτεχνεί ο Γιώργος Χατζηνικολάου επίσης βραβευμένος με το πρώτο βραβείο σκηνογραφίας για το «Αγαπητή Ελένα» το 2001. Φωτίζει ο Βασίλης Κλωτσοτήρας (α΄βραβείο φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Δράμας) και επενδύει με πρωτότυπη μουσική ο Μάριος Στρόφαλης βραβευμένος επίσης στο Φεστιβάλ Δράμας του 2003.
Παίζουν οι ηθοποιοί της Ομάδας ΝΑΜΑ:
Μαρία Τσαρούχα (Άγκνες)
Δημήτρης Λάλος (Πίτερ)
Βάσω Καμαράτου (Ρόνι)
Στάθης Σταμουλακάτος (Γκος)
Κώστας Κουτσολέλος (Δόκτορ Σουίτ)
Τα έσοδα των παραστάσεων Σαββάτου & Κυριακής 6 & 7 Οκτωβρίου
θα διατεθούν σε ένα από τα πυρόπληκτα χωριά
Μια μικρή συνέντευξη με την Βάσω Καμαράτου του Bug.
-Τι έχετε να πείτε για την παράσταση Bug;
Το Bug, είναι θα έλεγα ένα έργο πολύ διαχρονικό και ταυτόχρονα πολύ επίκαιρο. Παίζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο Επί Κολωνώ σε σκηνοθεσία Γ. Παλούμπη από την ομάδα ΝΑΜΑ. Το έργο είναι του Αμερικανού Τracy Lets, σύγχρονο γραμμένο το 1996, και θα έλεγα ότι είναι κοινωνικοπολιτικό θρίλερ. Εδώ μιλάμε για καθαρά ρεαλιστικό θέατρο με ξεκάθαρους χαρακτήρες, ιδιαίτερα σκληρό και ευαίσθητο μαζί. Εκεί θα με δείτε ως R.C, αυτό είναι το όνομα μου, ή Ronnie.
-Μπορείτε να μας πείτε λίγο για την υπόθεση της παράστασης;
Η R.C. είναι μια λεσβία κάπου στα 30 πολύ καλή φίλη και συνάδελφος της Agnes. Δουλεύουν σε ένα μπαρ της περιοχής(το έργο διαδραματίζεται στην Οκλαχόμα), και από εκεί γνωρίζονται και κάνουν παρέα. Η σχέση τους αρχίζει να γίνεται πιο στενή από τη στιγμή που η Agnes χάνει τον γιο της σε ένα super market και η R.C είναι εκεί σε όλες τις φάσεις της ζωής της. Επειδή δεν θέλω να προδώσω όλο το έργο, θα πω μόνο αυτό για το ίδιο το έργο και επικεντρωθώ πιο πολύ στον δικό μου χαρακτήρα. Με αφορμή λοιπόν το χαμό του γιου της Agnes και με την εμφάνιση του Peter, η πλοκή εξελίσσεται ως εξής: κοριοί, κατασκοπίες, ναρκωτικά, βία και ευαισθησία. Πως όλα αυτά μπλέκονται; Δεν έχετε από το να έρθετε να το ανακαλύψετε!
- Ταυτιστήκατε πολύ με το ρόλο της R.C.;
Η R.C.είναι ένας ρόλος που μου άρεσε από την πρώτη στιγμή που τον «είδα» έχει πολλά στοιχεία από εμένα και μπορείς να ανακαλύψεις και άλλα στην πορεία. Θα μπορούσα να έχω βρεθεί στη θέση της, θα μπορούσα να τα έχω περάσει όλα αυτά, ή να τα περάσω άλλωστε κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει! Τέλος πάντων μ'αρέσει πολύ που υπάρχω εκεί, νιώθω πως σίγουρα δεν κοροϊδεύω κανέναν, θα μπορούσα να είμαι στην πραγματικότητα εγώ αυτή η γυναίκα και κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να βγάλω την αλήθεια μου πάνω στην σκηνή και την αλήθεια όλων όσων παίζουν μαζί μου, αλλά και πολύ περισσότερο του κόσμου που έρχεται να μας δει.
-Εναι κάτι άλλο που θα θέλατε να μας πείτε;
Ο Γιώργος ο Παλούμπης με εμπιστεύτηκε όπως και εγώ, του έχω ήδη μιλήσει για αυτό, οπότε από εδώ αυτό που έχω να του πω είναι, να είναι πάντα καλά. Όπως και στην δασκάλα μου Ελένη Σκότη, η οποία μου άλλαξε τη ζωή στη κυριολεξία, αλλά και σε όλο το Επί Κολωνώ που η σχέση μας κρατάει χρόνια!
