Πρώτη φορά μιλάω τόσο δημόσια για τις φωτογραφίες μου!
Θα χαρώ να σας δω στο Βερολίνο την 1η Οκτωβρίου 2006 στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας που συμμετέχω. Στα πλαίσια του Porn Film Festival πραγματοποιείται η έκθεση φωτογραφίας "Achtung! FSK 18" στη Gallery Tristesse Le Grand
απο 1.10.2006 - 31.10.2006
Μαζί με άλλους πολύ πιο αναγνωρισμένους φωτογράφους από εμένα, όπως Andreas Fux από Bερολίνο, Bruce LaBruce από Τορόντο, Richard Kern από Νέα Υόρκη, Anja Weber από Βερολίνο, Emilie Jouvet από Παρίσι, Christine Wons από Βερολίνο, Nan Goldin από Νέα Υόρκη, Charles Gatewood από Σαν Φρανσίσκο και εγώ, Maria Cyber από Αθήνα.
Εκεί παρουσιάζω την πρόσφατη φωτογραφική μου δουλειά με τίτλο "in my mum's living room" που λίγα λόγια και εικόνες μπορείτε να δείτε στο τέλος αυτού του κειμένου.
Υ.Γ. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι μια πολύ μικρή αναδρομή όλης της φωτογραφικής μου δουλειάς και παρακάτω μπορείτε να δείτε ένα απειροελάχιστο δείγμα της πρόσφατης δουλείας μου. Γνωρίζω οτι με τα κόκκινα χιαστά που καλύπτουν τα γυμνά σημεία αλλά και λόγο του μικρού μεγέθους των φωτογραφιων, δεν αναδεικνύεται όλη τους η δύναμη, αλλα δεν θέλω ακόμα και μέσα απο web να δείξω κάτι περισσότερο.
Maria Cyber, My Work:
"Οι φωτογραφίες μου γεννήθηκαν με σκοπό να σοκάρουν και να εκπαιδεύσουν την πόλη που με μεγάλωσε και που με ανέχεται. Οι φωτογραφίες μου εμπνέονται μέσα από τις αγαπημένες μου ερωτικές συντρόφους και βγαίνουν μέσα από τις όμορφες στιγμές που έχω μοιραστεί μαζί τους.
Ξεκινώντας μαθήματα φωτογραφίας και αμέσως μετά μαθήματα graphic design θέλησα να χρησιμοποιήσω όλα τα εργαλεία που ειχα μάθει για να δείξω και να απενοχοποιησω τον λεσβιακό ερωτισμό που έντονα ζω και που "κοινωνικά" θέλει να περιορίζεται μόνο σε χάδια και φιλιά. (ακολουθεί στο τέλος του της σελίδας το πρόσφατο δημοσιευμένο άρθρο μου "Λεσβίες και Πορνογραφία")
Στρατευμένη τέχνη αποκαλώ την φωτογραφιστική μου δουλεια και τις πρώτες μου εικόνες τις αντιμετωπίζα και τις επεξεργαζόμουνα σαν flyers.
Ο σχεδιασμός "προκλητικών" flyers και εντύπων και η διανομή τους σε πολυσύχναστους χώρους, για χρόνια ικανοποιούσε απόλυτα την ακτιβιστική μου ανησυχία και άνοιγε τα όρια ανεκτικότητας της πόλης που ζω.
Η καλλιτεχνική μου όμως ανησυχία πιο ολοκληρωμένα καλύπτεται όταν φωτογραφίζω και επεμβαίνω στις δικές μου εικόνες που και αυτές με την σειρά τους λαχταράνε να μοιραστούν στους δρόμους, να κολληθούν σε τοίχους, να μπουν σε βιτρίνες και να περάσουν έντονα μηνύματα όπως: "ο κώλος μιας γυναίκας φωνάζει" "love me tender, love me true but fuck me hard" (1999)
Βομβαρδισμένη από την πορνογραφία προς τέρψη του ετεροφυλόφιλου αρσενικού πληθυσμού θέλησα να κάνω κομμάτια της δικιάς μου σεξουαλικής ζωής, εικόνες περήφανες, γυναικεία πορνογραφικές, ρομαντικές και ερωτικές.
Μια γυναίκα φωτογραφίζει τις ερωμένες της διαφορετικά από ότι ένας άντρας, ολες οι εικόνες μου έχουν από πίσω τους μια ενδιαφέρουσα ιστορία να διηγηθώ. Οι εικόνες μου ορίζουν και ευχαριστιούνται οτιδήποτε φαλλικό με άλλη φαντασία. Ακουμπισμένο σε μια τουαλέτα, σε έναν καναπέ, φορεμένο από ένα κοριτσάκι με ροζ νεγκλιζέ.
Ακολουθώντας φόρμες συνηθισμένες για να είναι οι εικόνες μου εύπεπτες, μην παίζοντας με φώτα και σκιές, μη μπερδεύοντας τον θεατή, ξεκάθαρες προβάλουν και μέσα στο βατό, σχεδόν γεωμετρικά στημένο κάδρο, εμφανίζεται κάτι παράδοξο, κάτι παράταιρο, μα τοσο φυσιολογικό για εμένα. Και ακριβώς αυτή είναι η καλλιτεχνική έκφραση αντίδραση μου στα κοινωνικά στερεότυπα, αυτή είναι η ανατροπή που επιδιώκω.
Την πρόσφατη φωτογραφική μου δουλειά την θεωρώ πιο ώριμη μιας και δεν λειτουργεί πλέον η εικόνα μου σαν flyer αλλά καθαρά φωτογραφικά. Η "επανάσταση" της εφηβείας μου έχει καταλαγιάσει και την θέση της παίρνει ο ίδιος πολιτικός λόγος αλλά σε πιο αισθησιακό, ήμερο τόνο. Στο σαλόνι που έχω τις περισσότερες αναμνήσεις της ζωής μου και που πολύ κλασσικά διακοσμείτε από τo γούστο της παραδοσιακής μαμά μου, βρήκα ως κατάλληλο χώρο να στήσω τις δικές μου ερωτικές εικόνες.
Θα χαρώ πολύ να σας δω στην έκθεση και εύχομαι ολόψυχα μια μέρα, σύντομα, αυτή η πόλη σε κάποια γκαλερί της να μπορέσει να φιλοξενήσει την δουλεία μου."
Maria Cyber
- In my mum's living room -
Λεσβίες και Πορνογραφία
Πάντα διαφοροποιούμουνα από τις παλιές φεμινιστικές απόψεις που θέλανε την γυναίκα συνολικότερα να ευχαριστιέται το σεξ μέσα από μια τρυφερή λαγνεία, απαλά αγγίγματα και τριβές μόνο εσωτερικές και συναισθηματικές.
Τα μπουρδελα, ο γρήγορος οργασμός, οι τσόντες, τα πορνοπεριοδικά και οι έκφυλες φωτογραφήσεις άνηκαν στην αντρική κουλτούρα και είχαν αποκηρυχθεί από όλο το φεμινιστικό κίνημα αλλα όχι από εμένα που πιστεύω δικαίως αυτοαποκαλούμουνα χρόνων κομμάτι του.
Θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα να αποθανατίζει φωτογραφικά, ηδονικές μνήμες από τα σώματα των ερωμένων μου γυναικών, που λάτρεψα, στις πιο πρόστυχες φάσεις και να αναγνωρίζει μέσα από αυτές τις εικόνες μου τις πιο ξεδιάντροπες ερωτικές φαντασιώσεις των ετεροφυλόφιλων αντρών και όλα αυτά χωρίς ντροπές και ενοχές γιατί ουσιαστικά ήταν η δικιά μου και των γυναικών που το μοιραζόμασταν, αληθινή, απενεχοποιημενη σεξουαλικότητα.
Πάντα αναρωτιόμουνα γιατί το "βρώμικο" σεξ να είναι υπόθεση που αφορά και ευχαριστεί μόνο τους άντρες, gay ή straight ; Και γιατί εγω ως γυναίκα και λεσβία θα έπρεπε να απέχω από αυτήν την μορφή ηδονής και να πρέπει να μετριάζω τις λέξεις μου και τις ορέξεις μου όταν μιλάω για σεξ;
Παλιές εποχές που τα didlo ακόμα φάνταζαν υποκατάστατο του φαλλού για πολλές λεσβίες και για ολες τις φεμινίστριες. Κείμενα και newsletter και κουβέντες σε κάθε πρόσφορο πηγαδάκι, εξηγήσεις που έστεκαν λογικά αλλα που δεν μπορούσαν να απορροφηθούν σαν ώριμες απόψεις από κολλημένα μυαλά. Χρησιμοποιούσα μια γλώσσα τραχιά και άμεση για τα λόγια μου να μπορέσουν να μιλήσουν κατευθείαν ανάμεσα στα πόδια τους και να μην προλάβουν να περάσουν από το στενό μυαλό τους. Δυο μέτωπα να αντιμετωπίσεις. Και τους άντρες και τις γυναίκες, δυο κουβέντες να ανοίξεις, δυο διαφορετικές κουλτούρες να ανατρέψεις.
Γιατί να μην πας με το "αληθινό που σαλεύει", μια ερώτηση που ερχόταν και από δυο στρατόπεδα. Η απάντηση είναι οτι για να θες οτιδήποτε ανάμεσα στα πόδια σου πρώτα θα πρέπει να θες και αυτόν ή αυτή που το κουβαλάει.
Γιατί αυτός ή αυτή που θα αφήσεις ευχάριστα να σε εισβάλει θα πρέπει πρώτα να σε έχει κατακτήσει. Το ζητούμενο δεν είναι αυτόνομα το "αληθινό που σαλεύει", αυτό έρχεται ακριβώς την στιγμή που το θέλεις και φεύγει αμέσως μετά. Και αμέσως μετά αυτό που μένει είναι όλο το υπόλοιπο, ο ανθρωπος, η ενέργεια του, το σώμα του, το φιλί του.
Πολλές φορές χαριτολογώντας απαντούσα σε straight άντρες, που δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί εμείς οι λεσβίες να χρησιμοποιούμε harnesses και dildo και με έναν βαθύ στοχασμό συνέχιζαν την κατά φαντασία ευρηματική τους σκέψη και έμμεσα σε κατηγορούσανε ότι τυχόν τους φοβάσαι αυτούς και κυρίως το όμορφο όργανο τους, τους απαντούσα με ένα πλατύ χαμόγελο ότι αν μπορούσαν να μου το δανείσουνε ακριβώς την στιγμή που το χρειάζομαι και αν φυσικά πληρεί τις προϋποθέσεις, δεν θα μου ήταν δυσάρεστο καθόλου και υποσχόμουνα μάλιστα ότι αμέσως μετά θα τους το επέστρεφα καθαρό και εξαντλημένο. Εκεί κάπου η κουβέντα μας τελείωνε και ήμουνα σίγουρη ότι ειχα διαφωτίσει μια σημαντική ομάδα πληθυσμού για θέματα που καμία λεσβία δεν κάθεται ανοιχτά να συζητήσει.
Διαθέτω μια μεγάλη ποικιλία σε χρωματα, μεγέθη και σχήματα ανάλογα τις ορέξεις μου, μια ποικιλία που σε αληθινές διαστάσεις δύσκολα βρίσκεις και μάλιστα χωρίς υποχρεώσεις και κίνδυνους. Γιατί θα έπρεπε να πετάξω στα σκουπίδια τέτοια ανεκτίμητη συλλογή και να ψάχνω κάθε φορά για ένα "αληθινό που σαλεύει" για να αποδείξω ότι είμαι γνήσια λεσβία και δεν το φοβάμαι; Αν αυτές ήταν η πιο ευχάριστες συζητήσεις μου με ετεροφυλόφιλους άντρες που πραγματικα άξιζαν το κόπο να γίνουν επιτέλους και να μην τους αφήνεις στα μαύρα σκοτάδια για το λατρεμένο αντικείμενο του πόθου τους, τις λεσβίες, οι ίδιες κουβέντες με γυναίκες και δη λεσβίες με έκαναν έξω φρενών, να πρέπει να εξηγήσω τα ίδια πράγματα.
1992 και στο Λονδίνο μια αγγλίδα και μια αμερικανίδα βγάζουν το περιοδικό QUIM, ένα εξελιγμένο προσεγμένο φανζιν που μιλάει και φωτογραφίζει ανοιχτά ολες τις διαφορετικές λεσβιακές σεξουαλικότητες.
Λεσβιακή Πορνογραφία, επιτέλους με σάρκα και οστά. "Χυδαία ποιήματα" άκρως υγρές σελίδες που σύσσωμο το γυναικείο και λεσβιακό κίνημα κατηγορούσε ότι αυτά είναι μόνο προς τέρψη των αντρών.
Σεξίστριες τις αποκαλούσαν τις εκδότριες, τις φωτογράφους και τις ερασιτέχνες αρθρογράφους του περιοδικού που εναπόθεταν απροκάλυπτα τις δικές τους αληθινές σεξουαλικές εμπειρίες . Αυτές οι γυναίκες είχαν τολμήσει να μιλήσουν ανοιχτά για την δικιά τους διάσταση της πορνογραφίας.
Και το ίδιο κάνω και εγώ μέσα απο την φωτογραφική μου δουλεία/
Δεν με ενδιαφέρει αν οι φωτογραφίες μου ή τα άρθρα μου μπορούν να αντικαταστήσουν το playboy και να βοηθήσουν έναν άντρα στον αυνανισμό του. Όταν δημιουργώ την δικιά μου πορνογραφία δεν έχω στο μυαλό μου έναν άντρα / μπαμπούλα που πρέπει να αποφύγω να ερεθίσω. Είναι μια σκέψη που δεν με απασχολεί και αν με αναγκάζουν οι θεωρίες του γυναικείου κινήματος να βγάλω τις ανάγκες του άντρα από την δουλεια μου φυσικά και δεν το κάνω γιατί οι δικές μου ανάγκες, πολλές φορές, ταυτίζονται με αυτές ενός άντρα. Στην τελική μου είναι άκρως ευχάριστο να ξέρω ότι μέσα από τις δικές μου δυνατές, αυθεντικές εικόνες μπορώ να του διεγείρω την σκέψη και ότι άλλο. Το θεωρώ ακόμα και ακτιβισμό να ερεθίσω έναν άντρα μέσα από την μύηση του σε μια αληθινή λεσβιακή κουλτούρα που κυριαρχώ εγώ παρά να μένει κολλημένος στα παράταιρα μακριά νύχια κάλπικων φτηνών λεσβιακών φωτογραφιών που γίνονται μονο προς τέρψιν του. Επίσης γιατί μέσα από την δικιά μου εικόνα που δημιουργώ με κύριο μέλημα την δικιά μου τέρψη ο άντρας αυτόματα αναγνωρίζει, το νιώθει και μαθαίνει να σέβεται την δικιά μου διαφορετική σεξουαλικότητα.
Λίγα χρόνια αργότερα, στην Αμερική κάποιες άλλες λεσβίες βγάζουν το περιοδικό το On Our Backs. Και ουσιαστικά "αντιδρούνε" σε ένα γυναικείο φεμινιστικό παλιομοδίτικο περιοδικό που λεγότανε Off Our Backs. Το πιο αγαπημένο μου λεσβιακό πορνό περιοδικό ξεκίνησε να υπάρχει. Καθημερινές λεσβίες της διπλανής πόρτας φωτογραφίζονται μόνες τους ή με την σχέση τους στις πιο ερωτικές σκηνές, ολες οι φαντασιώσεις, όλα τα σώματα και όχι μόνο μοντέλα, αποτυπώνονται σε φιλμ και βλέπουνε το φως της δημοσιότητας στα περίπτερα και στα βιβλιοπωλεία. Η δικιά μας πορνογραφία ξαναχτυπά και η Dr.Nina συμβουλεύει τις αναγνώστριες για τις σεξουαλικές τους αναζητήσεις. Επιτέλους το σημείο G αποκαλύπτεται και video με γυναίκες να εκσπερματώνουν δυνατά μπροστά στην κάμερα σοκάρουν όλο τον αδαή πληθυσμό γυναικείο και αντρικό που δεν γνωρίζει ότι και η γυναίκα μπορει να εκσπερματώσει, we can do it!
Αμερική και λίγες μικρές λεσβιακές μανιφατούρες βγάζουν sex toys και dildoes σχεδιασμένα από γυναίκες για γυναίκες. Λίγο αργότερα σκάει στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στο Λονδίνο το SH το μεγαλύτερο Women Sex Emporium με τεράστια ποικιλία και εργονομία πάνω σε dildo, δονητές και ζώνες. Και αμέσως μετά διαφημίζονται στην αγορά τα babies dildoes. Μεγαλώνει η επιχείρηση, χορηγεί events και διαφημίζεται πλούσια σε γνωστά του χώρου έντυπα. Αρκετά χρόνια μετά ανοίγει η δεύτερη μανιφατούρα στην Ευρώπη με didloes. Μια βερολινέζα λεσβία σχεδιάζει και παράγει, παρακολουθεί workshop και ενημερώνεται γύρω από την δικιά της και συνολικότερα γύρω από την γυναικεία σεξουαλικότητα και ανοίγει το Playstixx που τροφοδοτεί πλέον 80 από τα μεγαλύτερα sex shop σε Ολλανδία, Γερμανία, Βρυξέλες κλπ . Ανάμεσα πλέον στα προϊόντα ενός sex shop ξεπροβάλουν στα ράφια και διαφορετικοί δονητές και didlo από σιλικόνη που εξυπηρετούν στο έπακρο τις γυναικείες ανατομίες και ορέξεις είτε αυτές συνοδεύονται από γυναίκα είτε από άντρα.
Λεσβιακό σεξ και αντικείμενα παιχνιδιού, φωτογραφίσεις και βίντεο από λεσβίες για λεσβίες και όποιον άλλο πιστό προσελκύσουν, χωρίς ένοχες. Η εταιρεία κινηματογραφικής παραγωγής, Fatale από χρόνια γυρνάει ερασιτεχνικά λεσβιακά video από λεσβίες που επιθυμούν να συμμετέχουν σε αυτά και η Maria Beatty βγαίνει από τις σκονισμένες αποθήκες και αποκτά κύρος σαν δημιουργός και περήφανη sex worker. Η Milivres βγάζει τα πιο καλά λεσβιακά αυθεντικά πορνό και πλέον η αγορά βάζει στους κόλπους της όχι απλά ένα άλλο καταναλωτικό κοινό αλλα εκπαιδεύει το κόσμο.
H αγορά ακόμα σιγά σιγά ανοίγει και όχι ότι αυτό το κείμενο με απόλυτη λεπτομέρεια ξεναγείτε μέσα στην ιστορία αλλα δείχνει μια γενική εικόνα που καθημερινά εμπλουτίζεται και που αλλάζει τα δεδομένα και φέρνει τον ανυποψίαστο κόσμο μπροστά σε μια άλλη διάσταση της πορνογραφία. Απελευθερώνει και απενοχοπιει την λεσβιακή πορνογραφία και την αφήνει επιτέλους να λειτουργήσει προς όφελος της γυναικείας τέρψης. Δεν φοβάται τον άντρα και την σεξουαλικότητα του, αντίθετα τον καλεί να δει αυτό που τόσα χρόνια λάθος φαντασιωνεται.
Αθήνα 2005 και πραγματοποιείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα το πρώτο Pornographic Art Film Festival, καλεσμένοι του γνωστοί ευρωπαίοι παραγωγοί gay και λεσβιακών προνοεταιρειων και πορνοσταρς. Αθήνα Ιούνιο 2006 και κάποιες λεσβίες φεμινίστριες ακόμα βλέπουν την αφίσα του συγκροτήματος Lesbian On Ecstasy ως σεξιστική. Καλοκαίρι 2006 και πρώτη φορά φιλοξενούνται φωτογραφίες μου στην γερμανική ετήσια έκδοση Lesbian Eyes. Καλοκαίρι 2002 και στο παρτυ της Λεσβιακής Ομάδας Αθηνών οι φωτογραφίες μου σε μορφή cruising cards σκίζονται γιατί είναι σεξιστικές. Οκτώβριος 2006 και διοργανώνεται από 18 - 22 Οκτωβρίου στο Βερολίνο το μεγάλο Porn Film Festival που ανεπιφύλακτα σας προτρέπω να βρίσκεστε εκεί εκτός και αν εχετε την υπομονή να περιμένετε γιατί θα μεταφερθεί λίγους μήνες μετά στην Αθήνα και πλέον η θεματολογία θα αφορά ολες τις σεξουαλικοτητες. Στα πλαίσια του φεστιβάλ οι φωτογραφίες μου περήφανα επιτέλους θα εκτεθούν σε μια βερολινέζικη γκαλερί και δεν θα κατηγορηθούν ως σεξιστικές.
Φεβρουάριος 2007 και έχει οριστεί η ημερομηνία ότι ξεκινάνε τα γυρίσματα του πρώτου ελληνικού λεσβιακού porn short film. Περιμένουμε συμμετοχές από ζευγάρια λεσβίες ή μεμονωμένες κοπέλες και περιμένουμε email σας για το σενάριο και τι θα θέλατε να διαδραματίζεται. Περιμένουμε τις φαντασιώσεις σας, οποίες και αν είναι αυτές. email: [email protected]
