Πηγή: Τα Νέα
Του Γκαζμέντ Καπλάνι gazikap@gmail. com
Είδα την ταινία «Μilk». Η σκηνοθεσία του Γκας Βαν Σαντ, εξαίσια. Ο Σον Πεν συγκλονιστικός. Σίγουρα θα τον μισήσουν οι ομοφοβικοί και οι «θεούσες». Το «Μilk»- η αληθινή ιστορία του Χάρβεϊ Μιλκ, του πρώτου δεδηλωμένου γκέι στην ιστορία της αμερικανικής πολιτικής- τα έχει όλα: ιστορία, υστερία, έρωτα, πολιτική, πάθος, σεξ, τραγωδία, εξουσία. Ο Μιλκ δολοφονήθηκε από τον ακροδεξιό Νταν Ουάιτ, έγινε όμως σημείο αναφοράς ενός ολόκληρου κινήματος κοινωνικής χειραφέτησης, «απόδειξη» με σάρκα και οστά ότι οι γκέι μπορούσαν να ζήσουν μια κανονική ζωή (αν τους αφήσουν) και να πετύχουν. Η «θεούσα» Αμερική άλλαξε από τότε. Σε τέτοιο σημείο, που ο γνωστός θεωρητικός της γκέι κουλτούρας, ο Αndrew Sullivan, κάνει λόγο σήμερα για το «τέλος τής γκέι κουλτούρας». Επειδή, υποστηρίζει, το μεγαλύτερο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας έπαψε να είναι αδίστακτα υποκριτική (χαρακτηριστικό κάθε θρησκόληπτης κοινωνίας, άλλωστε, η «αδίστακτη υποκρισία») και δεν βλέπει πια τους γκέι ως «διεστραμμένους». Με αποτέλεσμα και οι γκέι να μη βλέπουν την κοινωνία ως «εχθρική». Τελικά, αυτό που ποθούν όλοι οι αποκλεισμένοι αυτού του κόσμου, είναι το δικαίωμα να μην τους κοιτάζουν με γουρλωμένα μάτια όταν δηλώνουν και δείχνουν το όνομά τους, τη θρησκεία τους, την ταυτότητά τους, την καταγωγή τους, το χρώμα της επιδερμίδας τους, τη σεξουαλική τους προτίμηση...
Το «Μilk» το είδα δύο ημέρες μετά τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Οι γκέι συμπεριλαμβάνονταν στις «επικίνδυνες μειονότητες» που οι ναζί αποσκοπούσαν να εξαφανίσουν από προσώπου Γης. Αν και- σύμφωνα με τον Γερμανό ιστορικό Lothar Μachtan- ο ίδιος ο Χίτλερ πρέπει να είχε αρκετές ομοφυλοφιλικές εμπειρίες. Στο βιβλίο του «Το μυστικό του Χίτλερ, η διπλή ζωή ενός δικτάτορα», ο Μachtan αποδεικνύει πως ο Χίτλερ είχε αρκετούς εραστές. Τους δολοφόνησε σχεδόν όλους - για να τους εκδικηθεί και προπαντός για να κρατήσει μυστική την ομοφυλοφιλία του. Εάν ο Μachtan έχει δίκιο, τότε το μίσος του Χίλτερ για τους ομοφυλόφιλους, εκτός της ιδεολογικής διάστασης, ενισχύει την ψυχολογική υπόθεση ότι το πιο αβυσσαλέο μίσος είναι αυτό που τρέφουμε ενάντια στον κρυμμένο και καταπιεσμένο εαυτό μας...
Οι μπολσεβίκοι, επίσης, μισούσαν θανάσιμα τους ομοφυλόφιλους. Η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν «ευτελής αρρώστια των αστών». Στα κομμουνιστικά καθεστώτα οι ομοφυλόφιλοι καταδικάζονταν σε ποινές παρόμοιες με εκείνες των αντιφρονούντων. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα στην Κούβα και τη Βόρεια Κορέα. Η ιστορία, πάντως, είναι γεμάτη από τραγικές ειρωνείες. Παρ΄ όλο το μίσος των μπολσεβίκων για τους ομοφυλόφιλους, η σταλινική τρομοκρατία τη δεκαετία του ΄30 συντονίστηκε από έναν (μη δεδηλωμένο, φυσικά) ομοφυλόφιλο, τον Γεζόφ. Υπό τις διαταγές του Στάλιν, ο Γεζόφ εξόντωσε με απερίγραπτο ζήλο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και «έφαγε» σχεδόν όλο το Πολιτμπιρό. Ήταν τέτοιο το φονικό πάθος του Γεζόφ, που ο Στάλιν φοβήθηκε ότι μπορεί να «φάει» και τον ίδιο στο τέλος. Γι΄ αυτό έβαλε τον Μπέρια να τον ξεπαστρέψει (έτσι κι αλλιώς, οι στρέιτ και ματσό σύντροφοι εξόντωναν αλλήλους σχεδόν με ερωτικό πάθος). Ο Γεζόφ συνελήφθη και εκτελέστηκε. Οι στάχτες του πετάχτηκαν σε έναν λάκκο με την ένδειξη «Ομαδικός Τάφος Αριθμός Ένα- αζήτητες στάχτες, των ετών 1930-42 συμπεριλαμβανομένων»...
ΥΓ1: Προχθές η Ισλανδία απέκτησε την πρώτη δεδηλωμένη ομοφυλόφιλο πρωθυπουργό στον κόσμο. Το όνομά της, Johanna Sigurdardottir. Και γυναίκα και γκέι. Ελπίζω ο Αχμαντινετζάντ να μην απειλήσει και την πολύπαθη Ισλανδία ότι θα της ρίξει την ατομική βόμβα...
ΥΓ2: Για την πραγματικότητα των γκέι σήμερα στην Ελλάδα μια ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα: http: //www. lesbian. gr/. «Το τέλος της γκέι κουλτούρας» στην Ελλάδα, όπως το εννοεί ο Sullivan, είναι ακόμα μακριά...
LΙΝΚ:
www.gkapllani.com
