Εξαιρετική η 1η διαδρομή του περιοδικού «η νταλίκα» της Λεσβιακής Ομάδας Αθήνας!
Πραγματικά συναρπαστικοί οι δρόμοι, στους οποίους μας οδηγεί, με τα αξιόλογα κι ενδιαφέροντα κείμενά της. Κείμενα, που κάποια απ’ αυτά γραμμένα στο παρελθόν, διατηρούν μια ιστορική αξία για την ομάδα – όπως τα «ψήγματα ιστορίας», «τα εργαλεία μας» και «λεσβίες της Αθήνας» - αλλά και μια διαχρονική αξία για την γυναικεία σεξουαλικότητα – όπως το αρχειακό κείμενο «Σεξουαλικότητες και πολιτική», απόσπασμα από το 3ο τεύχος του περιοδικού «Λάβρυς» (1983).
Όμως, εκτός από τα ιστορικού τύπου κείμενα, δεν λείπουν και τα νέα και σύγχρονα κείμενα, γραμμένα από τα σημερινά μέλη της ΛΟΑ και πλημμυρισμένα από την ζωντάνια, την φρεσκάδα, την ενάργεια και την δύναμη του λόγου, των θέσεων, των σκέψεων, των αισθημάτων και του ερωτισμού τους.
Όλα τα κείμενα είχαν ενδιαφέρον, όμως, ξεχώρισα και χαρακτηριστικά αναφέρω τα ακόλουθα:
«Λεσβίες της Ελλάδας», που μας ξεναγεί στον υπέροχο και μοναδικό κόσμο των λεσβιών της Ερεσού
«Περί μαστού». Ένα προσωπικό – εξομολογητικό κείμενο που αναφέρεται στην σχέση της γράφουσας με το σώμα της, και κατ’ επέκταση με την υγεία της και την διάθεσή της για ζωή
«O άνθρωπός μου», που αναφέρεται σε θέματα σχέσεων και σεξουαλικοτήτων, μονογαμίας και πολυγαμίας
«Είμαι μάνα και είμαι… λεσβία», που αναφέρεται στη σχέση των λεσβιών με την μητρότητα
«Για ένα υγιές και ευτυχισμένο αιδοίο», που αναφέρεται στην επαναοικειοποίηση των λέξεων «μουνί» και «αιδοίο» και έμμεσα πλην σαφώς, στην επαναοικειοποίηση του γεννητικού μας φύλου
«Lover, undercover», που αναφέρεται στο «άτοπο» κι «αδιέξοδο» των σεξουαλικών σχέσεων με τις ετεροφυλόφιλες γυναίκες
«Κώδικας Da Lika», που αναφέρεται στο λεσβιακό φλερτ και σεξ, στα σημερινά λεσβιάδικα, στην ανάγκη μας για επικοινωνία και την σημασία της αλληλοστήριξης
Οι περισσότερες λεσβίες, που γράφουν στο περιοδικό, υπογράφουν τα κείμενά τους με τα μικρά τους ονόματα, κάτι που γινόταν από τις γυναίκες του φεμινιστικού και λεσβιακού κινήματος, στις δεκαετίες `70 και `80, με πολύ συγκεκριμένη άποψη! Άραγε, ισχύει το ίδιο και σήμερα για τις γυναίκες της ΛΟΑ ή μήπως κάτι άλλο;
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι όλα τα θέματα, που θίγονται στα κείμενα του περιοδικού, είναι πολύ σημαντικά κι αξιόλογα, μπορούν ν’ αποτελέσουν έναυσμα για πολύ σοβαρές συζητήσεις και μακάρι ν’ ανοίξει ένας διάλογος πάνω σ’ αυτά, είτε ζωντανά κι άμεσα, είτε και διαδικτυακά ακόμα.
Ρούλα Σκούταρη
https://users.otenet.gr/~scoutari
