ΟΛΓΑ ΜΑΡΙ ΚΑΡΠΟΔΙΝΗ - ΕΡΜΕΙΑ
(1964-2015)
Η Όλγα Μαρί Καρποδίνη - Ερμεία ήταν ένας τολμηρός και γενναίος άνθρωπος. Ήταν μια πρωτοπόρος.
Δημιουργός της ιστοσελίδας των Σαπφίδων, στην οποία είχε συγκεντρώσει κάθε δυνατή πληροφορία που αφορούσε τη δημιουργία, τη ζωή και την δράση των ομοφυλόφιλων γυναικών στη χώρα μας αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, ορισμένα στοιχεία.
Δημιουργός της λίστας επικοινωνίας των Σαπφίδων, όπου εκφράστηκε η ανάγκη και προέκυψε το πρώτο Φεστιβάλ Περηφάνιας Αθήνας, το 2005.
Το αποκορύφωμα της δράσης και της προσφοράς της στο ΛΟΑΤΚΙ κίνημα της χώρας μας υπήρξε ο πολιτικός της γάμος με την Ευαγγελία Βλάμη, τον Ιούνιο του 2008, στην Τήλο. Αυτός ήταν ο πρώτος γάμος γυναικών στη χώρα μας, μέσα από τον οποίο πέρασαν σε μια μακρά δικαστική διαδικασία.
Όμως, η δράση της δεν περιοριζόταν στο ΛΟΑΤΚΙ κίνημα. Είχε δραστηριοποιηθεί και στο φεμινιστικό κίνημα και ιδιαίτερα στα θέματα που αφορούσαν τη βία κατά των γυναικών.
Τον Σεπτέμβριο του 2005, με αφορμή μια φεμινιστική - καλλιτεχνική εκδήλωση για τη βία κατά των γυναικών, εξέδωσε το εφημεριδάκι «Σαπφική Φωνή» αφιερωμένο στο πρόβλημα αυτό. Ακολούθησαν άλλα 4 τεύχη της εφημεριδούλας αυτής με διάφορα αφιερώματα.
Ακόμα, έκανε χρέη διαχειρίστριας στη φεμινιστική λίστα feministacttalk για ένα χρονικό διάστημα.
Τα τελευταία χρόνια, είχε δραστηριοποιηθεί στο facebook, στην εκεί ομάδα των Σαπφίδων.
Η Ερμεία ήταν άνθρωπος του καθήκοντος - του όποιου καθήκοντος πάντα - οικογενειακού, φιλικού, κινηματικού. Ήταν άνθρωπος που νοιαζόταν πολύ βαθιά τους άλλους γύρω της, πάντα προσπαθούσε να τους βοηθά και να τους φροντίζει, ακόμα κι αν κάποιος δεν ζητούσε άμεσα τη βοήθειά της.
Όσο για τη δική μας σχέση... είχε αρκετές εντάσεις, αυτά τα 11 και πλέον χρόνια της φιλίας μας. Μια σχέση που άρχισε την άνοιξη του 2004, κάπου μεταξύ φιλίας και έρωτα - αρχικά - χωρίς όμως ποτέ να ολοκληρωθεί ερωτικά.
Δεν βαριέσαι, Ερμεία μου, αυτό που μένει τελικά είναι η αγάπη. Θα σε θυμάμαι πάντα με αγάπη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά τα μάτια σου, τα τόσο γλυκά. Ελπίζω κάποιες στιγμές μαζί μου να ήταν στιγμές χαράς, ξεγνοιασιάς κι ευτυχίας για σένα.
Βιάστηκες να φύγεις από τούτο τον κόσμο. Ας αναπαύεται η ψυχούλα σου εκεί που είσαι, καλή μου!
