Κατέληξα μετά από τόσα χρόνια ζωής, σχέσεων και πηδημάτων ότι τελικά αυτοί που είναι πραγματικά μονογαμικοί δεν το προσπαθούν, τους βγαίνει αυθόρμητα. Για εμένα που πρόσφατα αποφάσισα ότι η μονογαμία φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία και αποκήρυξα το αμαρτωλό παρελθόν μου ανακάλυψα ότι είναι μια δύσκολη να τηρήσεις απόφαση, σαν να κόβεις το τσιγάρο.
Η αρχαία σοφή φράση ουκ εκ τω πολλώ το ευ μάλλον είναι ανακάλυψη των μονογαμικών που μπορούνε και βρίσκουν την χαρά σε ένα σώμα, μια οσμή, μια αφή.
Μεγαλώνοντας, άρχισα και εγώ να αντιλαμβάνομαι καλύτερα και να εκτιμώ την αξία της συγκέντρωσης των επιθυμιών μου σε ένα πρόσωπο, μονό που μου ήταν δύσκολο να το πράξω. Δεν ξέρω αν ισχύει ότι η μονογαμία αφορά το γυναικείο φύλο και η πολυγαμία το αντρικό αλλά μέσα μου και οι δυο απόψεις πάλευαν ισάξια αλλά δυστυχώς, αν και γυναίκα, συνήθως νικάει η αντρική μου πλευρά και ενδίδω στην αμαρτία.
Μέχρι την ημέρα που την γνώρισα και αποφάσισα ότι μαζί της θέλω να γίνω μονογαμική. Λίγο τα 36 μου χρόνια, λίγο ο φόβος της ανικανότητας να κάνω σχέση, λίγο η ζήλια μου που κατέληξα ότι προέρχεται γιατί εγώ πρώτα κάνω τις μεγαλύτερες καφρίλες, πρόσθεσε και το τελευταίο αμαρτωλό σήριαλ πήδημα που χρονικά προηγείτο του Παπακαλιατη αλλά σεναριακά ταυτίζεται, με το δίπορτο μάνα/κόρη, βάλε στο καπάκι και τον άλλο πρόσφατο φόβο μου ότι αν τυχόν υπάρχει κάρμα την έκατσα. Όλα αυτά με οδήγησαν σε αυτήν μου την απόφαση. Μονογαμία, ένα πράγμα σαν τον τίμιο γάμο. Τόσοι τα έχουν καταφέρει, γιατί όχι και εγώ;
Ως λεσβία βέβαια δεν μπορώ να παντρευτώ κανονικά, γιατί αν μπορούσα θα το είχα κάνει μέχρι τώρα 18 φορές, αλλά με κάθε δυνατό τρόπο δήλωνα την απόφαση μου: είμαι δοσμένη, είμαι πλέον μονογαμική, πιστή και τίμια χωρίς παπά και κουμπάρο.
Όταν παίρνω μια απόφαση πάντα περνάω μια περίοδο εξαγγελιών και μάλιστα δεν τις κάνω στον εαυτό μου μπροστά στον καθρέπτη αλλά τις διατυμπανίζω για να τις ακούω.
Τι έρωτας, τι ρομάντζο, τι ευτυχία, ξαναβρήκα το νόημα της ζωής, θυμήθηκα τους αφοσιωμένους εφηβικούς μου έρωτες, έζησα τον αγνό τρυφερό τρόπο που έκανα τότε έρωτα, αποκήρυξα το κενό που σου αφήνει το one night stand και είπα για πρώτη φορά αυτήν την ρημαδα την πρόταση που πάντα είχα για ευαγγέλιο “ I love you and the sex is great are not the same thing” σε θετική έκδοση.
Τα αδέρφια μου εδώ και χρόνια είναι μονογαμικά, δεν αλλάζουνε γκόμενα κάθε Χριστούγεννα σαν κι εμένα και οι φίλοι τους το ίδιο και τα ξαδέρφια μου, σε κάθε γιορτή είναι με την ιδία γκόμενα. Σκέφτομαι: δεν φτάνει που διαφοροποιούμε σεξουαλικά πρέπει και κάθε φορά το family να εξοικειώνεται με την καινούργια γκόμενα μου. Μέχρι και ο μπαμπάς μου το είπε : ούτε οι γιοι μου δεν έχουν φέρει τόσα κορίτσια. Έτσι λοιπόν μου ανακοίνωσα ότι θα κάνω κάθε προσπάθεια σε αυτήν την σχέση μου να μείνω πιστή και μέχρι τώρα τα έχω σχεδόν καταφέρει.
Το Πάσχα ο gay κολλητός μου με συμβούλεψε “πηδήξου τώρα που μπορείς και άσε τις ηθικές” αυτός βέβαια έχει μια μονογαμική σχέση 5 χρόνια. Σκεφτόμουνα στο κολασμένο μέρος των κάθε χρόνων διακοπών μου, στην παραλία της Σαπφούς που σίγουρα θα με έχει αποκηρύξει ως άνθρωπο, γυναίκα και λεσβία, σκεφτόμουνα ότι αν έκανα σεξ όσο μπορούσα δεν θα έκανα τίποτα άλλο στην ζωή μου, αν έκανα σεξ κάθε φορά που είχα την ευκαιρία ούτε χρόνο να μονολογήσω δεν θα είχα. Το σεξ είναι απόφαση, δεν πάει με την παροιμία “μάζευε και ας και ρόγες “.
Ο άνθρωπος μου, ο άγγελος μου, με συναρπάζει η ιδέα να έχω τον άνθρωπο μου, ξέρω ότι μετά γίνεται ο θάνατος μου από την βαρεμάρα αλλά έχει και τα καλά του. Δεν γίνεται άλλωστε ο άνθρωπος σου να αλλάζει κάθε λίγους μήνες, συναδέρφους δεν αλλάζεις τόσο συχνά , ούτε φίλους αλλάζεις τόσο συχνά, τον άνθρωπο σου θα αλλάζεις; Μια απόφαση είναι, θέμα προτεραιότητας, τι είναι πιο σημαντικό στην ζωή σου, το εφήμερο σεξ ή μια όμορφη τίμια σχέση χωρίς κερατώματα και δράματα που να σου προσφέρει γαλήνη;
Δεν ξέρω αν αυτοί οι προβληματισμοί απασχολούν μόνο εμένα αλλά το θεωρώ πολύ σημαντικό, είναι απόφαση ζωης να πεις ότι από εδώ και πέρα τέρμα τα τσιλιμπουρδισματα και εγώ το είπα. Θέλω να γίνω μονογαμική, θέλω να αντέχω στους πειρασμούς, θέλω να σταματήσω να κοροϊδεύω και να λέω ψέματα, δεν θέλω να κάνω ότι δεν θα μου άρεσε να μου κάνουν, θέλω να γίνω καλός άνθρωπος.
Δεν μπορώ να της δίνω αγάπη, να της λέω όμορφα λόγια και μόλις χθες γευόμουν άλλη. Χαλάει η μαγεία της σχέσης, χαλάει η χημεία, αποδυναμώνει την ομορφιά, ισοπεδώνει το συναίσθημα, με κάνει και αισθάνομαι φτηνή. Ούτε είναι σωστό να πληγώνεις κάποιον έτσι και αφού στην τελική ούτε εγώ μπορώ να ανέχομαι η σχέση μου να κοιμάται με άλλες ας κάτσω και εγώ φρόνιμα. Όταν τελικά γίνομαι καλός άνθρωπος με πιάνει μια απίστευτη ευφορία, σαν να έχει πάντα ήλιο, σαν να έχω καταφέρει να κόψω το τσιγάρο και δέχομαι τα συγχαρητήρια μου.
Ανάβω και άλλο ένα τσιγάρο και συνεχίζω τις σκέψεις μου.
I wannabe monogamous υπάρχει συνταγή, έτσι γεννιέσαι, είναι επίκτητο, μπορείς να το αντέξεις, πονάει; Προσγειώνομαι στην πραγματικότητα μου, ξαναβλέπω τον θάνατο στην Βενετία του Βισκοντι, ο παράνομος έρωτας που σου τρέχουν τα σάλια. Αμέσως μετά Το Σκοτεινό Αντικείμενο του πόθου του Μπουνιουελ, για να μην σου πω ότι άδειασα ένα μπουκάλι κρασί και ξαναείδα και την ταινία Η ωραία της Ημέρας με την έξοχη Κατριν Ντενεβ στα νιάτα της να κάνει την τίμια παντρεμένη πουτάνα. Να φταίει άραγε η κινηματογραφική μου μόρφωση που δεν με αφήνει να αγιάσω;
Ντρέπομαι και που το λέω αλλά κάθισα και είδα στο Μακεδονία TV το The Cheatters, το reality που βάζεις ντετέκτιβ να παρακολουθήσουν την γκόμενα σου ή τον γκόμενο σου άμα έχεις υποψίες ότι σε απατάει και τον/την πιάνουνε στα πράσα, τους γράφουνε σε βίντεο και τους κάνουνε ρόμπα. Άμα δεις μερικά επεισόδια αρχίζεις και νομίζεις ότι σε παρακολουθούν. Και από τα πρώτα κιόλας επεισόδια όταν τους βλέπεις πως κοροϊδεύουν οι άπιστοι την σχέση τους, με τα ψέματα και τα γλυκόλογα σε πιάνει αηδία και ας τα έχεις κάνει και εσύ. Σκληρό πράγμα η τηλεόραση όταν βλέπεις τα χάλια σου.
Ανάβω και άλλο τσιγάρο, θα το κόψω το ρημάδι, η καλή μου το έχει κόψει και μόλις μου έστειλε μήνυμα γλυκό και τρυφερό, σκέφτομαι πόσο την αγαπάω και περιμένω να γυρίσει από το ταξίδι της. Αναρωτιέμαι αν ήξερε τους προβληματισμούς μου και τις ώριμες αποφάσεις μου. Την κάνω πάντως να αισθάνεται ασφάλεια μαζί μου. Βάζω ένα ποτό, χτυπάει το τηλέφωνο, είναι εκείνος ο απίστευτος όμορφος, θηλυκός και σέξι πειρασμός, το κατεβάζω μονορούφι, κλείνω το κομπιούτερ και χωρίς δεύτερη σκέψη δέχομαι να βγω ραντεβού μαζί της. Μήπως τελικά να προσπαθήσω να κόψω πρώτα το τσιγάρο;
Maria Cyber
