Η Ανάσα γράφτηκε το 1993 και όπως μας εξομολογείται ο ίδιος ο Χρήστος Δήμας στον πρόλογό του, ανήκει στην περίοδο «του θυμού», όταν τα μετα-εφηβικά όνειρα τελειώνουν και οι δαίμονες πρέπει να ξορκιστούν. Το βιβλίο διαβάζεται κυριολεκτικά με μια «ανάσα», αφήγηση νευρώδης, εξαιρετική αίσθηση της εικόνας και του ρυθμού. Ο θάνατος, η απώλεια, ο έρωτας, ο πόνος, ο θυμός, η αποξένωση, μέσα από έναν ποιητικό λόγο χωρίς περιττά φτιασίδια. Ακολουθεί η ταινία, «Ανάσα-Breath». Εικόνες φλουταρισμένες, κίνηση μηχανής, χωρίς όμως ο σκηνοθέτης Δήμας να χάνει τον φορμαλισμό του και να γίνεται αφηρημένος, προσπαθεί να διεισδύσει στα όνειρά μας.
Το βιβλίο περιέχει DVD με την ομώνυμη ταινία μικρού μήκους του Χρήστου Δήμα
Η ταινία παίζεται στην Δράμα, τιμάται με την διάκριση του Υπουργείου Πολιτισμού, το βραβείο Κοινού στο Τορίνο, Βραβείο Καλύτερης ταινίας, Σκηνοθεσίας και B' Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ του Μύλου, Καλύτερη μικρού μήκους ταινία στο Τορόντο και επίσης παίζεται στο Σιάτλ, Σαν Φρανσίσκο, Νέα Υόρκη, Νέα Ορλεάνη, Σικάγο, Μελβούρνη, Φιλαδέλφεια, Κολωνία.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ
Ο Δήμας δείχνει πάνω απ’ όλα να έχει μια εξαιρετική αίσθηση της εικόνας, ταυτόχρονα και αίσθηση του ρυθμού... άλλοτε με ρελαντί, άλλοτε με την κάμερα ακίνητη, άλλοτε ανακατεύοντας τον τρόπο αφήγησης επιμένοντας στον τεμαχισμό του σώματος ή των αντικειμένων, άλλοτε δίνοντας ζωή και κίνηση σε φωτογραφικό υλικό, χρησιμοποιώντας τη μουσική με ξεχωριστή πάντα έμπνευση. Αυτή ακριβώς η αίσθηση της εικόνας και του ρυθμού είναι στοιχεία που χρειάζεται σήμερα ο ελληνικός κινηματογράφος., «Ελευθεροτυπία»
Η «Ανάσα» πετυχαίνει τις δυνατές ερμηνείες, την ατμόσφαιρα και τις ισορροπίες μεταξύ των στιλιζαρισμένων πλάνων και των συναισθηματικών εκρήξεων που τους δίνουν νόημα., «Έθνος»
Η «Ανάσα» (1998) βρίσκει τον σκηνοθέτη στο Σαν Φραντσίσκο αλλά και στην πιο ευτυχή στιγμή της καριέρας του. Πρόκειται για ένα ελεύθερο αφηγηματικά ποιητικό δοκίμιο με έντονες πλέον αναφορές σε μια γκέι θεματολογία αλλά και μπαρόκ αισθητική, που δείχνει την ευαισθησία και το ταλέντο του Δήμα., «Αθηνόραμα»
Ο θάνατος για τον Δήμα είναι μια απουσία, αυτοί που μένουν πίσω υποφέρουν περισσότερο. Η αισθητική του θυμίζει αυτή του Κασσαβέτη, κάμερα στο χέρι, κίνηση της μηχανής, φλουταρισμένες εικόνες, φτάνοντας σε ένα φορμαλισμό π οποίος έχει ένα κείμενο, δεν είναι μια αφηρημένη τέχνη., «Θεσσαλονίκη»
Το σινεμά του κ. Χρήστου Δήμα είναι ένα τραγούδι του δρόμου που επιθυμεί να εισδύσει στα όνειρά μας. Είναι μια μελωδία τυπική, αλλά και απόμακρη. Πνίγεται στην καθημερινή βοή του κόσμου, που όντως δεν του έχει απομείνει ελπίδα καμιά. Εξοστρακίζεται στα τείχη της λήθης που δεν επιτρέπουν την κυκλοφορία κανενός άλλου ήχου, κανενός συνθήματος, καμιάς μελωδίας. Τίποτε δεν αναγνωρίζεται ως διαφορετικό σε έναν κόσμο τόσο όμοιο, αφόρητα γερασμένο, κενά και α-νόητο (χωρίς νόημα και σήμανση)., «Πανσέληνος»
Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ - ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
Ο Χρήστος Δήμας γεννήθηκε το 1969 στην Ελευσίνα. Σκηνοθέτησε τις μικρού μήκους ταινίες: Ένας Ουρανός γεμάτος αστέρια (1995). Tender (1997), Ανάσα (1998), Αμερικανός (1999). Το 2000 προβλήθηκε το Τέσσερα (οι τέσσερις μικρού μήκους του ταινίες, που γεφυρώνονται με κινηματογραφικά σχόλια του σκηνοθέτη). Το 2001 γυρίζει την πρώτη του μεγάλη μήκους ταινία Οι ακροβάτες του Κήπου που βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο του (εκδ. Καστανιώτης). Έχει σκηνοθετήσει για το θέατρο, την τηλεόραση, καθώς επίσης μουσικά βίντεο, και διαφημίσεις. Σύντομα ξεκινά τα γυρίσματα της επόμενης ταινίας του Lonsdale.(ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ)
