Και το καλοκαιράκι τελειώνει, δεν μας το θυμίζει μόνο το ημερολόγιο αλλά και οι βραδινές δροσούλες, η αναζήτηση ξανά του σεντονιού και της ζεστής αγκαλιάς του/της συντρόφου μας μα και οι υποχρεώσεις. Για πολλούς από εμάς, ο Σεπτέμβρης σημαίνει το ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς, είναι το σχολικό σύνδρομο που δεν μας άφησε ποτέ.
Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που ανοίγουν τα σχολεία. Για τους γονείς αυτό σημαίνει αυστηρός προγραμματισμός και πολλά, πολλά, πολλά έξοδα... Σχολικές τσάντες, τετράδια, βιβλία και βοηθήματα, φροντιστήρια, φόρμες και εκείνα τα αθλητικά παπούτσια γνωστής μάρκας που γλυκοκοιτάζει το παιδί, που λέει ότι όλοι οι φίλοι του έχουν...
Για τους LGBT γονείς, όμως, ο Σεπτέμβρης φέρνει και ένα πρόσθετο άγχος. Έρχονται για άλλη μια φορά, και κάθε χρονιά, σε θέση να ξανακάνουν στο σχολικό περιβάλλον, ένα ακόμα coming out. Νέοι δάσκαλοι, νέοι συμμαθητές των παιδιών τους και νέοι γονείς...
Η Brandy και η Susan είναι λεσβίες μητέρες ενός κοριτσιού προσχολικής ηλικίας. Ζουν στο Λος Άντζελες και στο βίντεο που ακολουθεί μας δίνουν μερικές συμβουλές για το πως να αντιμετωπίσουν οι LGBT γονείς αυτή την κατάσταση της επιστροφής των παιδιών τους στο σχολείο. Βεβαίως η ελληνική πραγματικότητα είναι πολύ μακριά, προφανώς, από αυτή του Λος Άντζελες. Ωστόσο μπορούμε να τις ακούσουμε, να αναλογιστούμε τα δικά μας δεδομένα και να πάρουμε τις αποφάσεις ώστε να πάρουμε θέση έγκαιρα και να μην αφήσουμε τα προβλήματα να εμφανιστούν για να ασχοληθούμε εκ των υστέρων, και ίσως καθυστερημένα.
Ίσως η πιο βασική συμβουλή που μας δίνουν είναι η άμεση κουβέντα των LGBT γονιών με τους δασκάλους των παιδιών τους. Γιατί δυο γκέι μπαμπάδες να αναγκαστούν να μιλήσουν όταν δημιουργηθεί πρόβλημα την μέρα της γιορτής της μητέρας ή όταν έρθει στην τάξη η μέρα που θα μιλήσουν για οικογένειες και να μην το έχουν κάνει από την αρχή, να έχουν ενημερώσει, ώστε ο δάσκαλος ή η δασκάλα να έχει φροντίσει να συμπεριλάβει σε όλες τις εκπαιδευτικές του δράσεις όλες τις μορφές οικογενειών; Όχι ας μην το θεωρήσουμε δεδομένο ότι έτσι και αλλιώς θα το κάνει, γιατί δεν είναι θέμα μόνο, ίσως κάποιας ομοφοβίας του εκπαιδευτικού αλλά και ελλιπής ενημέρωσης και εκπαίδευσης. Και έτσι και αλλιώς, αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε έναν ομοφοβικό εκπαιδευτικό, καλό θα είναι να το έχουμε διαπιστώσει από νωρίς ώστε να λάβουμε και τα μέτρα μας από νωρίς.
Επίσης μας προτείνουν ότι θα ήταν πολύ "έξυπνο" από το να κάνουμε ένα συνεχές coming out σε δάσκαλους, γονείς και συμμαθητές των παιδιών μας, να εργαστούμε εθελοντικά για τον σύλλογο των γονέων ή για το σχολείο, ώστε να τους φέρουμε όλους από την αρχή κοντά μας και το βάρος της γνωριμίας μας να μην πέσει στην μορφή της οικογένειάς που επιλέξαμε να έχουμε αλλά στις δράσεις και την συνεργασία μας για το καλό των παιδιών. Έτσι και η μορφή της οικογένειάς μας θα γίνει ορατή και θα θεωρείται δεδομένη.
Όπως και να έχει, καλή σχολική χρονιά να έχουμε LGBT γονείς και μαθητές.