Παγκόσμια Ημέρα Coming Out

Κι αν η βαρβαρότητα έγινε η λογική σου;

Κι αν η λογική σου ως Έλληνας είναι να μισείς όσους είναι στο περιθώριο;

Κι όσους διεκδικούν την ορατότητα και ζουν έξω από τα όρια της κανονικότητας, τι ακριβώς γίνεσαι;

Κι αν γίνεσαι θεριό ανήμερο, απόλυτο, επιθετικό, απαιτητικό, τι άλλο θα υπάρξει μετά;

Κι αν υπάρχει ο τρόμος και ακολουθήσει η ανημποριά και η αρρώστια;

Θα μείνεις χωρίς συναίσθηση μετά; Θα μπορείς να πεις στον εαυτό σου ότι ζεις; 

Πως ζεις, με ένα ακόμα αντίο; Ενός φίλου, ενός συντρόφου, ενός πολίτη αβοήθητου; Αντέχεις; 

Κι αν λειτουργείς εκρηκτικά, ανελέητα, σε ότι είναι μακριά και πέρα από το φάσμα των ιδεών σου;

Αν χρωματίζεις τους δρόμους σου με μόνο ένα χρώμα; Αυτό που προκαλεί την ψευδαίσθηση.

Εσύ, αυτός ο κάποιος, ο παρατηρητής, ο αυτόχειρας, ο δυνάστης της διπλανής πόρτας.

Εσύ θα είσαι ο κυρίαρχος ενός κόσμου χωρίς αέρα, χωρίς φως, με φτωχά συναισθήματα και κενά μνήμης.

Τι θέλεις λοιπόν Κοινωνία; Αυτό που γέννησες δεν μπορείς να το βάλεις ξανά στην μήτρα σου.

Δεν μπορείς να το ελέγχεις. Δεν μπορείς να το βάζεις στα κουτάκια σου, ούτε στο ποίμνιό σου. 

Έχει φωνή, άρωμα και δέρμα. Κι έχει όρεξη για όνειρα και επιθυμίες. 

Κι η ανάσα του βρωμάει ζωή.

Κι έχει όνομα…

(Τον λένε….ΖΑΚ) 

 

Για την Παγκόσμια ημέρα Coming Out

Μαίρη Α. Σακελλαρίου

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...