'Γιατί ήταν Σάββατο Βράδυ', 9/12/2004

Απορώ πως ο Μουρατιδης δεν έκανε κανένα σχόλιο, εμένα πάντως κόλλησε το αυτί μου, τόσα χρόνια τραγουδάμε Never can say goodbye BOY και την Κυριακή το βράδυ ακούγαμε Never can say goodbye GIRL, προσαρμόσανε το τραγούδι στα ετεροφυλόφιλα γούστα του κοινού και της πλειοψηφίας των συντελεστών του Fame Story. Ευτυχώς που δεν μας τραγουδήσανε και το SmallTown Girl.

Για Gay Anthems πάντως μια είναι η συνταγή, Σάββατο βράδυ στο Mayo με τον Δημήτρη Πάντσο, η πιο αξιοπρεπή παρουσία στα Αθηναϊκά πλατό στο Γκάζι, όχι μόνο για  Gay Anthems αλλά πραγματικό κέφι μέσα από ένα μουσικό πέρασμα που μοναδικά εύστοχα μπερδεύει τα είδη και σε ανεβάζει στην απόλυτη camp διάθεση.

Εκεί καταλήξαμε και εμείς το περασμένο Σάββατο εφόσον πριν είχαμε κολλήσει στο Grande Dame στο Κολωνάκι και ήπιαμε μπόλικα ποτήρια kir Royal. Είχαμε πάει από νωρίς και είχαμε κάνει κατάληψη σε 3 τραπέζια και μονοπωλούσαμε τον έναν σερβιτόρο για αρκετές ώρες αφού συνέχεια τελείωναν τα ποτήρια μας. Είναι η καλύτερη πρόταση για να αρχίσετε τη βραδιά σας μέχρι και να την τελειώσετε θα έλεγα, αφού η κοπέλα που άρχισε να παίζει μουσική πιο αργά, μάλλον σε αυτήν οφείλονταν το γεγονός ότι το μέρος όταν το εγκαταλείψαμε είχε μετατραπεί από Lounge Champaign bar σε ορθαδικο πολυμορφικό στέκι. Θυμηθείτε αυτό το όνομα Grande Dame και συναντήστε το στην γωνία Σκουφά και Δεινοκράτους, θα παίξει πάρα πολύ φέτος το χειμώνα και εάν θέλετε να το χωρέσετε σε κάποια απόλυτη ταυτότητα δεν θα τα καταφέρετε γιατί είναι πολύ ιδιαίτερο και μοναδικά διακοσμημένο και με ένα υπέροχο στην αναλογία, κράμα όμορφου κόσμου, που θα το αδικούσαμε εάν το χαρακτηρίζαμε έτσι στεγνά gay ή gay friendly ή straight ή οτιδήποτε άλλο και το παράδοξο, μη ξεχάσετε να επισκεφτείτε την τουαλέτα του ίσως ακόμα και να πιείτε το ποτό σας εκεί, είναι από τα σημεία που αποτελεί έξοχη προέκταση όλου του ντεκόρ και που ολοκληρώνει την καλύτερη των εντυπώσεων που μας άφησε.

Από το πάρκινγκ στο Κολωνάκι ψάχναμε για πάρκινγκ στο Γκάζι και ευτυχώς εκεί παραδόξως σταθήκαμε πιο τυχερές. Παρκάρουμε και ορμάμε στο Sobar, ένα ποτό στα γρήγορα και μετά με μεγάλα ασταθή βήματα στο Mayo, χρειαζόμασταν ύστερα από τόση σαμπάνια, ένα μαγαζί με απόλυτη gay ταυτότητα και ακόμα και εάν δεν έχουνε κρεμάσει την rainbow flag απέξω από το Mayo μπαίνοντας μέσα με δυσκολία βρίσκεις straight το Σάββατο βράδυ.

Συνεχίσαμε στο αμείωτο να ξεδιψάμε την αλκοολική μας διάθεση και ανακαλύψαμε ότι το μόνο χρήσιμο στο να κουβαλάς αυτοκίνητο το Σαββατόβραδο είναι για να κοιμάσαι μέσα σε αυτό και έτσι κάποιες δεν ακολούθησαν στο YOU αλλά μείνανε στo κάθισμα του Citroen, που κοσμείτε το πίσω του τζάμι με ένα μεγάλο αυτοκόλλητο που λέει: “Drink Like a Fish, Fish don’t drive!”

Όμορφο το ξημέρωμα της Κυριακής να σε βρίσκει μέσα σε μια μεθυστική αγκαλιά κάτω από τα παλιά φουγάρα της Πειραιώς και το soundtrack να βγαίνει από το καινούργιο cd της Πρωτοψάλτη.

Maria Cyber

Δημοσίευμα στην εβδομαδιαία εφημερίδα Athens Voice.

*Να σημειωθεί ότι εδώ διαβάζετε τα κείμενα ολόκληρα, αυτούσια, όπως παραδόθηκαν και όχι στην τελική τους μορφή όπως δημοσιεύτηκαν.*


Copyright © 1995-2006 Proud Promotions Greek LGBT Promotions. All rights reserved.

Απαγορεύεται η χρήση ολόκληρου ή μέρους κειμένου, φωτογραφιών ή videos για προβολή σε οποιοδήποτε οπτικό-ακουστικό μέσο χωρίς την έγγραφη άδεια της παραπάνω εταιρίας. Για καλύτερη multimedia εμφάνιση, χρησιμοποιήστε M. S. Internet Explorer V5.0 ή νεότερο, ανάλυση οθόνης 800Χ600 pixels, κάρτα ήχου Sound Blaster και φροντίστε να έχετε εγκατεστημένο το Flash Player plugin.

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...