Συνέντευξη: Δάφνη Μανούσου

Μιλήσαμε με την ηθοποιό Δάφνη Μανούσου η οποία πρωταγωνιστεί στην καθηλωτική παράσταση "Καμίλ Κλοντέλ Mudness", έργο του Γιάννη Λασπιά, στον ρόλο της Cammille Claudel. 

Ο Γιάννης Λασπιάς τοποθετεί την πρώτη γυναίκα ψυχίατρο στην Γαλλία Constance Pascal σε έναν φανταστικό διάλογο με την γλύπτρια Camille Claudel, η οποία πέθανε μέσα σε ψυχιατρείο, καθώς είχε μεταφερθεί εκεί παρά τη θέληση της από την  οικογένεια της,  κατηγορούμενη για σοβαρή ψυχική διαταραχή. 

fullsizerender-2

 

Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση

Η παράσταση διαδραματίζεται στο Παρίσι το 1913, στο ψυχιατρικό άσυλο της Ville Evrard.  Πρόκειται για μια φανταστική συνάντηση ανάμεσα στη πρώτη γαλλίδα ψυχίατρο Constance Pascal και στην γλύπτρια και ασθενή της Καμίλ Κλωντέλ.

Ποιο, κατά την δική σου οπτική, είναι το μήνυμα της παράστασης;

Κατά την γνώμη μου το μήνυμα της παράστασης είναι ότι δεν πρέπει να επιτρέπουμε σε κανένα να μας αμφισβητεί ή να μας αφαιρεί τα δικαιώματα που έχουμε ως άνθρωποι όπως η ελευθερία. Αποτελεί δικαίωμα το καθενός η έκφραση μέσα από την δουλειά του, την δημιουργία του, το τρόπο που ζει, και φυσικά τον τρόπο που αγαπά.

Βρίσκεις κοινά σημεία της προσωπικότητάς σου με τον ρόλο που ερμηνεύεις;

Το βασικό κοινό σημείο μου με τη Καμίλ νομίζω ότι είναι η αγανάκτηση και η αντίδραση όταν νιώθω να αδικούμαι. Είναι ανάγκη μου να το εκφράσω, να διεκδικήσω το δίκιο μου με το όποιο τίμημα. Μαζί της συναντιέμαι και στο κομμάτι του να πέφτουμε στον έρωτα με τα μούτρα! Εκείνη βέβαια το πλήρωσε πολύ ακριβά όλο αυτό...

Παρόλη την πρόοδο της κοινωνίας σε θέματα ισότητας αλλά και στην ιατρική, θεωρείς ότι παραμένουν κάποια ταμπού σε σχέση με την θέση της γυναίκας και το στίγμα της ψυχολογικής νόσου;

Το στίγμα της ψυχιατρικής νόσου δυστυχώς  δεν έχει εξαλειφθεί εντελώς ούτε σε άντρες αλλά ούτε και σε γυναίκες, οπότε δεν το διαχωρίζω απαραίτητα αυτό σε σχέση με τα φύλλα. Η γυναίκα, όμως, θεωρώ πως κρίνεται πολύ περισσότερο για τις  επιλογές που κάνει σε σχέση με έναν άντρα. Στη χώρα μας ακόμα ταυτίζεται η ευτυχία μιας γυναίκας με τη μητρότητα και την οικογένεια. Αυτό από μόνο του αποτελεί μια μεγάλη μορφή καταπίεσης. Κάπως έτσι, νομίζω, ότι για μια γυναίκα είναι ακόμα και σήμερα πιο εύκολο να  θεωρηθεί "ψυχολογικά ασταθής" επειδή μπορεί να επιλέξει να πάει αντίθετα στο "ρεύμα".

Ποιο είναι το μήνυμά σου στους lgbt αναγνώστες μας;

Να ζουν με βάση τα πιστεύω τους και τις επιλογές τους και να συνεχίζουν να διεκδικούν ακάθεκτοι τα αυτονόητα δικαιώματα τους!

fullsizerender-1

Πες μας λίγα λόγια για την θεατρική διαδρομή σου

Σπούδασα drama στην Αγγλία, και μετά πήγα στη Νέα Υόρκη όπου έκανα υποκριτική. Στην Αμερική έζησα περίπου έξι χρόνια. Δούλεψα σε off Broadway  παραστάσεις και πήρα μέρος και σε κάποιες ταινίες ανεξάρτητου κινηματογράφου. Στην Ελλάδα έχω συμμετάσχει στις ταινίες "Λουκουμάδες με Μέλι" της Όλγας Μαλέα, "Μουσική των Προσώπων" του Νίκου Κορνήλιου, "Χιγκίτα" και "Νήμα" του Αλέξανδρου Βούλγαρη. Τα τελευταία χρόνια είμαι μέλος της ομάδας Square Theatre Company,  όπου μαζί  με το Γιάννη Λασπιά, την Ιωάννα Σταυροπούλου και τον Αργύρη Θανασούλα ανεβάζουμε παραστάσεις σχεδόν κάθε χρόνο.

Ποιες από τις μέχρι τώρα δουλειές σου ξεχωρίζεις;

Από τις δουλειές που έχω κάνει ξεχωρίζω βέβαια το "Καμιλ Κλωντέλ Μudness", τον "Θεό της Σφαγής" της Γιασμίνα Ρεζά σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γιαμλόγλου, το "1984" του Όργουελ σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Βούλγαρη και το "Ιnsenso" του Δημήτρη Δημηριάδη σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.

Μίλησε μας για τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια

Για την ώρα είμαι σε δυο παραστάσεις το "Καμιλ Κλωντέλ Μudness" και το "Τρες", που και αυτό είναι αρκετά "γυναικείο" έργο. Αφορά τρεις γυναίκες και τη δημιουργία μια οικογένειας αλλά όχι με το συμβατικό τρόπο που γνωρίζουμε. Μιλάει για την ανάγκη τους να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κριθούν από τη κοινωνία, δοσμένο με χιουμοριστική διάθεση. Για αμέσως μετά τις δύο αυτές παραστάσεις ακόμα συζητάω. Αλλά νιώθω έτοιμη για κάτι που θα με προκαλέσει και θα με φέρει αντιμέτωπη με κάτι που δεν έχω ακόμα δοκιμάσει. Είναι ωραίο να ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο για το εαυτό σου μέσω της δουλειάς σου και να "ακονίζεις" τα όνειρά σου ακόμα και αν αυτό πάει πακέτο με τον φόβο για το άγνωστο και ξεβόλεμα από τα οικεία και τα κεκτημένα.

 

Πληροφορίες παράστασης:

Θέατρο Vault, Μελενίκου 26, Βοτανικός

Παραστάσεις κάθε Σάββατο (19.15) και Κυριακή (21.15), έως τις 29/01/17

Τηλ. κρατήσεων 2130356472, 6945993870

Γενική είσοδος 10€

fullsizerender

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...