Το επόμενο, πρώτο άφυλο Πρωθυπουργό μιλάει σε λεσβιακό σάιτ!

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Αυγούστου του 1985. Είναι ένα περήφανο λιονταράκι και το καταλαβαίνεις από την πρώτη στιγμή που θα το δεις! Φέρει χαίτη! Αλλά δεν πιστεύει στα ζώδια…

Είναι ένα παιδί του Αθηναϊκού κέντρου. Πιο κέντρο δεν γίνεται! Μεγάλωσε στις οδούς Βουκουρεστίου και Βησσαρίωνος στο Κολωνάκι και στην Σολωμού κοντά στην Ομόνοια. Πήγε στο 14ο Δημόσιο Δημοτικό σχολείο στην Νεάπολη. Έδωσε εισαγωγικές εξετάσεις και μπήκε στο Γυμνάσιο του Κολλεγίου Αθηνών. Ήταν το μόνο παιδί που μπήκε εκεί, προερχόμενο από Δημόσιο Δημοτικό Σχολείο. Αποφοίτησε από το 2ο Πειραματικό Λύκειο.

Τελείωσε με ένα ακόμα άριστα το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και την Δραματική Σχολή Άκη Δαβή με διευθύντρια και δασκάλα την Ρούλα Πατεράκη.

Του είχα ζητήσει να κάναμε μια συνέντευξη κοντά στην περίοδο του Athens Pride. Αυτό πριν από μερικούς μήνες. Ήθελα να είμαι σε διάθεση καλού χιούμορ για να το κάνω. Όχι για να το γελοιοποιήσω, ίσα-ίσα. Ήθελα να δω μια άλλη πλευρά του χαρακτήρα του που, ίσως, δεν αφήνει εύκολα να φανεί. Άλλωστε έχει υπερπροβληθεί και την δράση του, τα τελευταία χρόνια, την γνωρίζουν όλοι. Δεν γνωρίζουν, όμως, κάτι που εγώ κατάφερα να δω από τις προσωπικές μας συζητήσεις. Ότι μπορεί να είναι αποφασισμένος αλλά είναι και σαν όλους εμάς: άνθρωπος…

Εννοείται; Τότε γιατί όλοι τον κοιτάζουν σαν να είναι εξωγήινος;

Είναι σαν μικρό παιδί και ενθουσιάζεται σαν μικρό παιδί. Άλλωστε έτσι δεν είναι όλοι οι οραματιστές; Πιστεύει πραγματικά ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Ποιος ξέρει, ίσως και να τα καταφέρει λιγάκι… Η αλήθεια είναι ότι δεν ένιωθα να έχω την διάθεσή μου, όπως την ήθελα γι αυτό. Ξαναεπικοινωνήσαμε σχετικά και του είπα ένα «η lgbt κοινότητα περιμένει την συνέντευξη του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, για πρώτη φορά σε γκέι περιοδικό (αύριο στο antivirus). Δεν ξέρω αν χωράει κάτι άλλο αυτή την στιγμή. Μάλλον θα μονοπωλήσει και θετικά και αρνητικά». Ξεκινήσαμε μια κουβέντα κάνοντας πλάκα για την συνέντευξη του Πρωθυπουργού και μέσα σε όλα μου είπε γελώντας: «ποιος ξέρει, μπορεί εγώ να είμαι το επόμενο, πρώτο άφυλο Έλληνα Πρωθυπουργό»! Δεν ξέρω αν το καλό ή το κακό ή και τα δύο ταυτόχρονα είναι που πιστεύει ότι θα μπορούσε να είναι το πρώτο άφυλο Πρωθυπουργό της χώρας μας ή και παγκοσμίως αλλά του απάντησα «μου έδωσες τίτλο, αλλά να ξέρεις, θα φάμε κράξιμο. Τρολάρουμε την συνέντευξη του Πρωθυπουργού». Μου απάντησε «ε και; Μαθημένα δεν είμαστε στο κράξιμο;».

Το όνομα που του φορτώσανε στην παιδική του ηλικία αλλά και σε μια πολύχρονη καριέρα στην προώθηση ξένων γλωσσών είναι Ιάσων Δούσης. Καλό όνομα για πρωθυπουργό αλλά το απέρριψε. Σε πολλές εκπομπές στην τηλεόραση αλλά και σε συνεντεύξεις σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα, πιέστηκε πολύ να αποκαλύψει αυτό το όνομα. Το κάνει τώρα για πρώτη φορά. Λέει γι αυτό: «νιώθω άνετα να το πω στο LesbianGR, γιατί γενικά δεν το αποκαλύπτω πλέον, αλλά εδώ είναι η οικογένειά μου, η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα».

Ο, καθ’ υποταγή, Ιάσων Δούσης συνδιαχειρίστηκε για έξι χρόνια τον οικογενειακό εκπαιδευτικό οργανισμό Perugia-Τίνα Ζωγοπούλου. Το σπουδαιότερο έργο του, μεταξύ πολλών άλλων εκεί, είναι έκδοση της σειράς βιβλίων γραμματικής για αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ισπανικά, τουρκικά, ρωσικά, κινέζικα, ιαπωνικά, αραβικά, σουηδικά με τίτλο "Ξενόγλωσσες γραμματικές στα ελληνικά". Πρόκειται για ένα έργο - σταθμό στον τομέα εκμάθησης ξένων γλωσσών σε Ελλάδα και Κύπρο, ένα έργο που θα το βρείτε σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία αλλά και στις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες εκπαιδευτικών και Ακαδημαϊκών οργανισμών της χώρας μας. Θεωρείται πραγματικά πρωτοποριακό.

Αλλά ας τον δούμε λίγο πιο πολύ σαν «άνθρωπο» πριν αποκαλύψουμε το όνομά του σήμερα και τη δράση του, για όσους δεν το έχουν ήδη καταλάβει…

Φοβάται τα σκυλιά και γενικά όλα τα ζώα. Μια φοβία που του φόρτωσαν σε παιδική ηλικία αλλά και λογικό για ένα παιδί που μεγάλωσε μεταξύ Ομόνοιας και Συντάγματος! Αυτό θα φανεί ίσως «περίεργο» σε μερικούς, καθώς έχει μεγάλη δράση για την προστασία και τα δικαιώματα των ζώων.

Φοβάται, επίσης, τις απότομες κινήσεις των χεριών και λέει γι αυτό: «τρομάζω νομίζοντας ότι μπορεί να φάω ξύλο, είδες τι σου κάνουν τα άσχημα βιώματα;»

«Με τρομάζει ο φασισμός και η έλλειψη ανθρωπιάς και παιδείας. Επίσης η ευκολία που έχουν μερικά άτομα στο να τσακώνονται και να ουρλιάζουν. Επίσης με τρομάζει η γενικευμένη κατάθλιψη της εποχής μας».

Ξεκαρδίζεται με τις ατάκες της Ασπασίας από το σίριαλ Ντόλτσε Βίτα!

Στον ελεύθερο χρόνο του κάνει χειμερινή κολύμβηση «σε κάνει να ξανανιώνεις»!

Το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο που διάβασε ήταν ο «Μικρός πρίγκηπας».

Αγαπημένο είδος ταινιών οι σινεφίλ και αγαπημένος σκηνοθέτης ο Pier Paolo Pasolini. Λατρεύει την ταινία με τις τρεις λεσβίες ηρωίδες, το "The hours" .

Αγαπημένη του ξένη σειρά το αγγλικό "Absolutely fabulous" και ελληνική οι «Δύο ξένοι». Συμπληρώνει: "I am a nineties bitch".

Πλέον δεν κλαίει για έρωτες: «δεν κλαίω για γκομενάκια, αλλά περνάω χρόνια θλίψη».

«Παλιότερα θα τα παρατούσα όλα για έναν έρωτα, αλλά όχι πια. Αυτό δεν σημαίνει ότι ψύχρανα συναισθηματικά, απλά σκέφτομαι λίγο πιο ρεαλιστικά. Ή ίσως δεν με ενδιαφέρουν τόσο οι έρωτες πλέον».

«Κλαίω από συγκίνηση και όχι από στεναχώρια. Με συγκινεί η καλοσύνη. Τελευταία φορά έκλαψα με το πορτογαλικό τραγούδι που κέρδισε την φετινή Γιουροβίζιον».

«Ερωτεύτηκα πρόσφατα αλλά δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελα. Το ξεπέρασα. Πλέον με ενδιαφέρουν οι ανοιχτές και πολυσυντροφικές σχέσεις, αλλά δεν μπορώ να πω ότι αναζητώ επίμονα σχέση».

«Βιολογικά παιδιά δεν με ενδιαφέρει να αποκτήσω. Αν αποκτήσω οικογένεια κάποτε, θα επιλέξω την τεκνοθεσία, προκειμένου να βοηθηθούν παιδιά που έχουν ανάγκη. Πολύ πιθανόν να τεκνοθετήσω προσφυγόπουλο».

Πήγε στο στρατό και υπηρέτησε στον Έβρο: «στρατό δυστυχώς έχω πάει παρότι διακρίνομαι από αντιμιλιταριστικό πνεύμα. Ήμουν σαν ζόμπι από τα νεύρα μου, δεν ήμουν εγώ. Η χειρότερη ίσως περίοδος της ζωής μου, παρότι δεν μου είχε ανατεθεί κάτι δύσκολο».

Το πρώτο γκέι μπαρ που πήγε ήταν το Σοντάντ στα 23 του και «ενώ πλέον δεν πίνω καθόλου αλκοόλ, εκείνο το βράδυ μέθυσα, γιατί ένιωθα ότι βρίσκομαι σε παράδεισο»!

 

Έχεις υποστεί bullying στο σχολείο;

Στο σχολείο, ήδη από την τρίτη δημοτικού άρχισαν τα πειράγματα. Mε αποκαλούσαν κάποια αγόρια «αδερφή» μεταξύ και άλλων χαρακτηρισμών, ενώ εγώ δεν είχα καν συνειδητοποιήσει τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό! Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια μέρα, φορώντας ένα πορτοκαλί μπλουζάκι και ενώ κατέβαινα ανέμελα μια σκάλα ένας συμμαθητής μου, παραφράζοντας τον τίτλο της γνωστής ταινίας «η γυναικάρα με τα κόκκινα» με αποκάλεσε «η γυναικάρα με τα πορτοκαλί». Στο Λύκειο, ακόμα και στην ώρα του μαθήματος με αποκαλούσαν «Σάκη» κοροϊδευτικά, εξαιτίας της φήμης περί ομοφυλοφιλίας του Σάκη Ρουβά.

Το bullying αυτό υπήρχε σε όλες τις βαθμίδες της σχολικής μου ζωής και με έκανε να υποφέρω στο σχολικό περιβάλλον, να έχω κατάθλιψη, να νιώθω μειονεκτικά, παρότι το έκρυβα επιμελώς, προσποιούμενο το άνετο. Κλεινόμουν στο εαυτό μου και είχα σχεδόν μοναδική συντροφιά την τηλεόραση. Μου έκανε καλό να ακούω Μαντόνα και Μαρία Κάλλας. Δεν το φανέρωσα ποτέ ούτε σε γονείς, ούτε σε δασκάλες, γιατί ένιωθα ότι δεν θα λάβω την υποστήριξη που έπρεπε. Άλλωστε οι δάσκαλοι και οι καθηγητές αποκλείεται να μην ήξεραν τι συνέβαινε, εκεί ήταν, τα άκουγαν, απλά κώφευαν.

Αυτά τα τραύματα δεν ξεπερνιούνται ίσως ποτέ -κι αυτό το λέω για να γίνει κατανοητό ότι μπορεί να δείχνεις δυνατό και να ενδυναμώνεις κόσμο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι από ατσάλι.

Έχεις κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία;

Έχω κάνει ψυχοθεραπεία δύο φορές στην ζωή μου μέχρι τώρα, την πρώτη για να αντιμετωπίσω κρίσεις πανικού και την δεύτερη για να διαχειριστώ τα θέματά μου. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα»!

Τι συνέβη και άφησες την καριέρα σου στον χώρο των εκδόσεων και των ξένων γλωσσών και έφυγες στο Λονδίνο;

Στην πραγματικότητα απέδρασα στο Λονδίνο! Τα χρόνια της Κυβέρνησης του Σαμαρά ένιωθα να πνίγομαι. Ένιωθα όλα να οπισθοδρομούν εδώ. Δεν υπήρχε καμιά εξέλιξη στα θέματα των δικαιωμάτων. Έτσι αποφάσισα να φύγω. Στο Λονδίνο γνώρισα άτομα από όλο τον κόσμο. Μου έκανε εντύπωση το πόσα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, ειδικά από χώρες όπου τα δικαιώματα δεν είναι κατοχυρωμένα και υπάρχει έντονη ομοφοβία και τρανσφοβία, έρχονταν στο Λονδίνο για να ζήσουν ελεύθερα.

Πήγα εκεί για να ανακαλύψω νέα πράγματα, αλλά εργάστηκα κιόλας, στο πιο διάσημο γκέι κλαμπ, το Heaven, έως και στην περίφημη Saatchi Gallery σε διοργανώσεις εκθέσεων μόδας. Έζησα στο ανατολικό Λονδίνο, μαζί με δύο συγκάτοικους, γκέι αγόρια, που πλέον τους θεωρώ οικογένειά μου.

Και εκεί έγινες ένας άλλος άνθρωπος και μια μέρα μας εμφανίστηκες ξαφνικά στην Αθηναϊκή lgbt σκηνή;

Όχι ακριβώς. Νομίζω είχα βρει τον εαυτό μου πριν φύγω για το Λονδίνο. Θα έλεγα ότι εκεί εξελίχθηκα ακόμα περισσότερο. Το Ιάσων έγινε Jason και παρέμεινε. Όταν ξαναήρθα στην Αθήνα προστέθηκε και το Αντιγόνη. Ακόμα και ο συνδυασμός αυτός των ονομάτων θεωρώ ότι έχει μια ακτιβιστική αξία, μαθαίνει στον κόσμο ότι τα ονόματα είναι λέξεις και δεν έχουν ούτε αυτά φύλο. Θα μπορούσα να είμαι γυναίκα Ιάσων και άνδρας Αντιγόνη. Αλλά είμαι το Jason-Αντιγόνη και είμαι άφυλο.

Το Jason-Αντιγόνη είναι, όμως, ένα όνομα που σε αυτοπροσδιορίζει ή έγινε μόνο για τους ακτιβιστικούς λόγους που αναφέρεις; Θέλω να πω, μήπως είναι μια περσόνα για χάρη των σκοπών σου; Πολλές φορές αναρωτήθηκα μήπως όλο αυτό είναι απλά ένα πρότζεκτ ή μήπως είναι ένα κοινωνιολογικό πείραμα στα πλαίσια κάποιου διδακτορικού σου στο Λονδίνου και απλά καταγράφεις αντιδράσεις του κόσμου σε αυτή σου την εμφάνιση.

(Γελάει). Χρησιμοποιώ το όνομα Jason-Αντιγόνη παντού πλέον, συστήνομαι έτσι στην καθημερινότητα, σε βαθμό που αν σε καμιά τράπεζα ή αλλού χρειαστεί να πω το δοσμένο μου όνομα, αυτό μου φαντάζει εντελώς ξένο. Με αυτό νιώθω καλά, νιώθω εγώ. Με αυτό το όνομα εκφράζω τις απόψεις και τα πιστεύω, γιατί θέλω να αλλάξω τις πεποιθήσεις του κόσμου που θεωρώ πως δεν προάγουν την κοινωνία και την πρόοδο. Δεν έχει κάτι άλλο.

Πότε ήταν η πρώτη φορά που φόρεσες φόρεμα και πως ένιωσες;

Όταν φόρεσα πρώτη φορά φόρεμα πρέπει να ήμουν πέντε χρονών, και άνηκε στην μαμά μου. Το έκανα όμως στα κρυφά, δυστυχώς, και θυμάμαι ότι μου ερχόταν τεράστιο. Όταν πρωτοφόρεσα φόρεμα ως ενήλικο άτομο και βγήκα έξω, είχα λίγη αγωνία για τα σοκαρισμένα βλέμματα, αλλά ταυτόχρονα ένιωθα πιο άνετο και όμορφο. Ήταν στο Pride της Αθήνας το 2014, στο άρμα της Colour Youth. Είχε γίνει χαμός, ο κόσμος γούσταρε τρελά! Λίγο λίγο, η εμφάνιση που αγαπούσα για τον εαυτό μου, μπήκε και στην καθημερινότητά μου.

Και πως προέκυψε αυτή η γυμνή σου εμφάνιση σε ακτιβιστικές δράσεις και διαμαρτυρίες;

Και πάλι σε Pride της Αθήνας ήταν, το 2016. Ήταν μια έμπνευση. Να κάνω το κορμί μου καμβά και μέσω αυτού να μεταδώσω τα μηνύματα που ήθελα και είχα μέσα μου. Στην πραγματικότητα ένιωθα να πνίγομαι, να μην μου δίνεται ο λόγος για να εκφραστώ, να μιλήσω. Ή, ίσως, να μην έπαιρνα και εγώ τον λόγο από συστολή ή δεν ήξερα τον τρόπο. Το σώμα μου, έτσι, έγινε, το ουρλιαχτό μου. Είπα θα με ακούσετε θέλετε δεν θέλετε. Και άρχισα να γράφω πάνω μου ότι ήθελα να πω.

Μιλάς για συστολή και, ίσως, ακουστεί περίεργο από ένα άτομο που πλέον, σε κάθε διαμαρτυρία εμφανίζεται σχεδόν γυμνό.

Στην πραγματικότητα είμαι, και μάλιστα πολύ ντροπαλό άτομο ή έστω ένα ιδιόμορφο κράμα συστολής και άνεσης, το γνωρίζουν αυτό όσα άτομα με γνωρίζουν από κοντά. Θέλω δηλαδή να εξηγήσω πως αυτά που κάνω τα θεωρώ mainstream - άλλο το αν υπάρχει κόσμος που τα θεωρεί εκκεντρικά. Είμαι αρκετά συνεσταλμένο σε πολλούς τομείς και ακόμα κι εγώ έχω μια κάποια εσωτερικευμένη γυμνοφοβία. Αλλά οι πεποιθήσεις μου με κάνουν να αντιμετωπίζω την ντροπή μου και να την ξεπερνώ. Η έκθεση αυτή δεν μου είναι ιδιαίτερα εύκολη, αλλά ξέρω ότι εισάγω καινά δαιμόνια και δίνω τροφή για σκέψη που κάνει τον κόσμο να αμφισβητεί τα στερεότυπα και τις καταπιεζόμενες κοινωνικές ομάδες να ενδυναμώνονται. Οι φασίστες και οι ρατσιστές φρικάρουν, ενώ ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα και γυναίκες μού αναφέρουν ότι παίρνουν θάρρος.

Και αποφάσισες να το κάνεις σε κάθε διαμαρτυρία αυτό;

Ναι. Αποφάσισα να μην εκφράζομαι ελεύθερα μόνο στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας μια φορά τον χρόνο. Δεν με καλύπτει δηλαδή να φοράμε φόρεμα ή να γδυνόμαστε ή να κάνουμε κάτι, τέλος πάντων που δεν συνηθίζεται για το φύλο με το οποίο -πολύ κακώς- ετεροπροσδιοριζόμαστε από την κοινωνία, μόνο σε εκείνο το πλαίσιο.

Σου έχουν ζητήσει να φύγεις ή να ντυθείς σε κάποια τέτοια εκδήλωση;

Από πορείες διαμαρτυρίας έχει τύχει να μου ζητήσουν μόνο μια-δυο φορές να ντυθώ, μία για να μην φέρνω σε δύσκολη θέση μουσουλμάνους παρευρισκόμενους, και μία άλλη επειδή στην συγκεκριμένη διαμαρτυρία φορούσαν όλα τα άτομα μαύρα ρούχα. Αντιστάθηκα σθεναρά δηλώνοντας πως η απελευθέρωση από ρούχα συνδέεται διαθεματικά με την απελευθέρωση ανθρώπων και ζώων. Μου έχουν μεταφέρει γνωστοί μου ότι κάποιοι έχουν πει ότι δεν θέλουν να είμαι εκεί, σε κάποια εκδήλωσή τους, αλλά ποτέ ευθέως σε εμένα. Οπότε δεν δίνω σημασία και πάω, αν θέλω. Αν μου το ζητήσουν θα ρωτήσω τον λόγο και θα τους απαντήσω, θα κάνω διάλογο.

Νιώθεις να έχεις υποστεί bullying από άτομα της lgbt κοινότητας;

Α ναι! Μα το θύμα του bullying μπορεί να γίνει, δυστυχώς, ο πιο σκληρός θήτης. Τελικά καταλήγω να το προσπερνώ, βάζοντας στην θέση τους άτομα είτε με την αδιαφορία μου, είτε με την ψυχραιμία μου. Η προσπάθεια για αστυνόμευση ακτιβισμού έρχεται σε αντίθεση με την ελευθερία που υποτίθεται ότι διεκδικούμε.

Τι θα έλεγες σε όσους λένε ότι προκαλείς με την εμφάνισή σου;

Σε όσα λένε ότι προκαλώ και, άρα δικαίως κατακρίνομαι από μερίδα του κόσμου, θα πω ότι είναι κρίμα που έχουν εσωτερικεύσει τόσο άκριτα τον ρατσισμό που όλα μας λίγο-πολύ δεχόμαστε. Η αυτοέκφραση δεν επιδέχεται κατάκρισης, όταν μάλιστα υποστηρίζει την σωστή πλευρά της Ιστορίας. Αυτό, η «πρόκληση», είναι μία μαστίχα δικαιολογίας κάθε ρατσιστικής άποψης. Η γυναίκα που βιάστηκε, προκαλούσε με ένα μίνι, η παχύσαρκη που κορόιδεψαν, προκαλούσε γιατί φόρεσε στενά ρούχα και τόνισε την παχυσαρκία της. Για εμένα δεν θα πουν ότι προκαλώ;

Όμως ξέρεις κάτι; Αν, για παράδειγμα, ένας γκέι άνδρας πει ότι δεν δίνω την σωστή εικόνα για την κοινότητά μας, φανερώνεται έτσι με τον πιο έκδηλο τρόπο ο εσωτερικευμένος σεξισμός και τρανσφοβία του, αλλά και τα ομοκανονικά του στερεότυπα, δεν είμαι εγώ που πρέπει να αλλάξω κάτι... Ή αν μια ακτιβίστρια ανθρώπινων ή ζωικών δικαιωμάτων πει ότι με το να εμφανίζομαι «γυμνό» στις πορείες διαμαρτυρίας καταλήγω να τραβάω την προσοχή και τα φλας των φωτογράφων πάνω μου, εγώ απαντώ υπερήφανα και αναπολογητικά ότι το γυμνό σώμα είναι η απόλυτη εικονοποίηση της πολυπόθητητης απελευθέρωσης ανθρώπων και ζώων που υποτίθεται ότι υποστηρίζει κι εκείνη. Γενικά δεν έχω ακούσει ποτέ έγκυρα αντεπιχειρήματα και αντίλογο για τα όσα κάνω, ίσως γιατί όλα έχουν προκύψει κατόπιν ώριμου σκέψεως από πλευράς μου.

Τι απαντάς σε αυτούς που λένε ότι ακόμα δεν έχουν κατακτηθεί άλλα και άλλα, την θεωρία του Jason Αντιγόνη θα καταλάβει ο κόσμος;

Η δικαιολογία ότι είναι νωρίς για να κατανοηθούν όσα λέω λόγω ανωριμότητας της κοινωνίας δεν με καλύπτει και δεν την λαμβάνω σοβαρά υπόψη. Όλα αυτά θα έπρεπε να έχουν κατανοηθεί χθες, ας μην δίνουμε κι άλλα άλλοθι στην οπισθοδρομικότητα της κοινωνίας.

Τι απαντάς σε αυτούς που λένε ότι ήταν λάθος που βγήκες στις εκπομπές της Αννίτα Πάνια και του Δημήτρη Παλαιολόγου;

Tους απαντώ ότι δεν θα έχανα καμία ευκαιρία να μιλήσω για ανθρώπινα και ζωικά δικαιώματα. Ο δε αριθμός των ατόμων που μου λένε συνέχεια ότι ενδυναμώθηκαν από αυτές τις συνεντεύξεις είναι ανυπολόγιστος. Και πραγματικά με συγκινούν όλα αυτά τα μηνύματα που λαμβάνω καθημερινά από αυτούς τους ανθρώπους και με δυναμώνει.

Ποια είναι η πιο άδικη κριτική που θεωρείς ότι σου έχουν κάνει;

Η πιο άδικη κριτική που έχω δεχτεί είναι ότι επειδή εκτίθεμαι δίνοντας συνεντεύξεις παντού και κάνοντας γυμνές παρεμβάσεις, έχω ως απώτερο στόχο την αυτοπροβολή. Πολύ επιφανειακή ερμηνεία της δράσης μου την θεωρώ όμως, καθώς δεν κατανοεί όποιο άτομο το λέει αυτό, ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να μπαίνεις στο στόχαστρο εφόσον κομίζεις νέες για τα ελληνικά δεδομένα ιδέες.

Αναφέρθηκες σε άτομα της κοινότητας, σε προηγούμενη κουβέντα μας. θέλεις να το κάνεις και τώρα;

Ναι. Η Πάολα Ρεβενιώτη είχα ζητήσει κάποια στιγμή στο facebook θέματα για τα ντοκιμαντέρ που δημιουργεί. Της δήλωσα διαθέσιμο να μου πάρει συνέντευξη. Κατόπιν έκανε ένα ποστ λέγοντας ότι της ζήτησα να με κάνει διάσημο πρόσωπο του ελληνικού ακτιβισμού. Μετά διέγραψε το ποστ. Όμως, αυτό που θέλω να πω και δεν μου δόθηκε η ευκαιρία γι αυτό είναι ότι την αγαπώ! Είναι μια ιστορική φυσιογνωμία της κοινότητάς μας, μας εμπνέει, μεγαλώσαμε με την φήμη της, είναι όπως είναι. Την θαυμάζω και αυτή η φυσιογνωμία που έχει γράψει ιστορία στον τόπο μας, έχει το δικαίωμα να τα λέει όλα. Είμαι σίγουρος ότι αν με γνώριζε καλύτερα θα κατάφερνα να της αλλάξω γνώμη για εμένα. Δεν ξέρω αν φταίω που με παρεξηγούν. Ξέρω ότι δεν κάνω κάτι κακό.

Και με την Άννα Κουρούπου διαφωνούμε, διαδικτυακά, στο θέμα του βιγκανισμού. Η Άννα είναι επίσης μια θεά, έχω διαβάσει το βιβλίο με την ζωή της και έχω πάρει δύναμη από αυτό. Τώρα για έναν βίγκαν δεν μπορεί να υπάρξουν επιχειρήματα κατά του βιγκανισμού. Αλλά έχουμε περισσότερα πράγματα να μας ενώνουν παρά να μας χωρίζουν.

Jason Αντιγόνη πως τα βγάζεις πέρα οικονομικά; Έχουν ειπωθεί τα πάντα για εσένα.

(Γέλια). Ναι ξέρω. Ότι πληρωνόμαστε από την νέα τάξη πραγμάτων! Ότι πίσω μας κρύβεται ο Σώρας και άλλα ψεκασμένα ανέκδοτα. Έχω ακούσει ακόμα και ότι με χρηματοδοτεί ο Βαλλιανάτος! Τα πάντα! Η αλήθεια είναι ότι αυτή την στιγμή της ζωής μου δεν μπορώ να εργαστώ κάπου, σε ένα περιβάλλον που δεν με εμπνέει. Παράλληλα ετοιμάζομαι να αρχίσω ένα μεταπτυχιακό στα ανθρώπινα δικαιώματα σε ελληνικό Πανεπιστήμιο. Για να τα βγάλω πέρα, νοίκιασα το σπίτι μου και μένω με τον πατέρα μου. Κάνω τις προσωπικές μου θυσίες για να επιβιώσω. Ούτως ή άλλως δεν πίνω, δεν καπνίζω, δεν κάνω συχνά ψώνια, οπότε τα περισσότερα έξοδά μου σχετίζονται με αγορές super foods και βιολογικών προϊόντων ή με το να τρώω στα βίγκαν εστιατόρια της Αθήνας. Και κάπως έτσι ξοδεύω και τα τελευταία χρήματα που αποταμίευσα στο Λονδίνο.

Η σχέση σoυ με την οικογένειά σου πως είναι;

Οι σχέσεις μου με τους γονείς μου δεν είναι άσχημες, αλλά ούτως ή άλλως δεν νιώθω ότι έχω ανάγκη μια καλή σχέση μαζί τους για να είμαι καλά. Κάθε προσωπικότητα είναι αυθύπαρκτη, ζει και γράφει την δική της ιστορία.

Μια υπέροχη σχέση είχε με την αγαπημένη του γιαγιά

Στον Αλέξη Τσίπρα, αν σου δίνονταν η ευκαιρία να μιλήσεις, τι θα του έλεγες;

Θα του έλεγα να έρθει οπωσδήποτε στο Athens Pride. Και να τηρήσει επιτέλους τις προεκλογικές του δεσμεύσεις αναφορικά με την ΛΟΑΤΚΙ+ ατζέντα και τον διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους. Ας αποδείξει ότι είναι ο πρωθυπουργός που θα φέρει άλλο αέρα στην Ελλάδα -όπως αρχικά πίστεψε ο ελληνικός λαός!

Σου έχει γίνει πρόταση να πολιτευθείς;

Ναι, ήταν να ήμουν υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο στο πλευρό του Γρηγόρη Βαλλιανάτου στις τελευταίες δημοτικές εκλογές για τον δήμο της αγαπημένης μου Αθήνας, αλλά δυστυχώς η υποψηφιότητά του αποσύρθηκε.

Θα ήθελες να πολιτευτείς δηλαδή;

Ναι και μάλιστα πολλοί μου στέλνουν μηνύματα για να με παροτρύνουν. Θα το έκανα. Δεν με εκφράζει απόλυτα βέβαια κάποιο κόμμα, αλλά υπό προϋποθέσεις και δεσμεύσεις για αποτέλεσμα, θα το έκανα.

Το πρώτο, λοιπόν, άφυλο Πρωθυπουργό της Ελλάδας;

Ναι γιατί όχι; Δεν γίνεται να μην οραματίζομαι. Δεν γίνεται.

Με πια ατζέντα;

Με όλη την “ατζέντα του μέλλοντος”, όπως συνηθίζω να λέω, ανθρώπινα και ζωικά δικαιώματα, φεμινισμός, αθεΐα, βιγκανισμός, αντιφασισμός, αντιρατσισμός, εναντίωση στην ισλαμοφοβία, κτλ.

 

Δείτε παρακάτω φωτογραφίες από το προσωπικό άλμπουμ του Jason - Αντιγόνη

Δείτε εδώ το Jason Αντγόνη στην εκπομπή της Αννίτα Πάνια, στου Δημήτρη Παλαιολόγου, στο VICE, στην Athens Voice.

Συνέντευξη Xaris Torto(relis)

 

 

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...