Η νύχτα απόψε είναι προκλητικά ήσυχη, τόσο που δεν έχω την ανάγκη να μιλήσω με κανένα άλλον πέρα του εαυτού μου. Απόψε θέλω να ακούσω την μουσική που αγαπάς, να ταξιδέψω νοητά μαζί σου στα πιο απίθανα μέρη του μυαλού σου. Σε εκείνη την ακρογωνία που κρατάς κρυμμένα τα απραγματοποίητα όνειρά σου. Την νύχτα αυτή μιλάω με τον εαυτό μου και αποφάσισα να του τα πω όλα πια, δεν μπορώ να του κρύβομαι άλλο. Είναι οι στιγμές που δύουν τα δύσκολα και τα σκληρά. Την νύχτα άλλωστε λέγονται όλα πιο εύκολα αφού περιμένουμε να ανατείλουν τα όμορφα και τα γλυκά. Και αυτή η προσμονή για το ξημέρωμα αγγίζει τις χορδές της ψυχής μου. Είναι οι στιγμές που αντιλαμβάνεσαι, αποκωδικοποιείς και αποφασίζεις. Δεν αλλάζουν τα δυνατά «θέλω» ιδίως όταν οι λέξεις γίνονται πράξεις. Και κυρίως όταν οι πράξεις περνάνε τα δικά τους μηνύματα. Μηνύματα παγοθραυστικά. Τα θέλω είναι τόσο ισχυρά που μπορούν να δημιουργήσουν παλίρροιες σε μακρινούς και ανεξερεύνητους ωκεανούς.
Περισσεύουμε, ζωή μου, εμείς οι δύο στον κόσμο αυτό. Δεν κάνουμε με αυτούς. Ρομαντικοί, μαχητές και ονειροπόλοι σε έναν κόσμο γεμάτο ύλη και περίσσια ανοχή. Αυτοί είμαστε. Κινδυνεύουμε και περισσεύουμε. Δεν μου αρέσει ο υλικός τους κόσμος. Δεν θέλω άλλα ψεύτικα, δήθεν χαμόγελα σε έναν κόσμο που η αγάπη είναι ποινικό αδίκημα. Ντρέπονται να πουν ότι αγάπησαν. Ξορκίζουν τον έρωτα σαν εχθρό τους. Ποιος ο έρωτας? Αυτός που χαρίζει χαμόγελα. Από πότε έγινε ντροπή η αγάπη και όχι η υποκρισία τους. Υποκρίνονται ολόκληρες αγάπες, ζωές και τόσα πολλά για την ύλη, την προσκυνούν σαν τον μοναδικό τους θεό.
Μην ρωτάς τίποτα εσύ λοιπόν. Κοίτα τα μάτια μου και θα καταλάβεις αυτά που δεν περιγράφονται με λόγια. Δεν θέλω να σε αλλάξω, ούτε να με αλλάξεις. Έτσι σε θέλω, έτσι να σε αγαπάω. Τα καλά σου τα αγαπάω αλλά τα στραβά σου τα λατρεύω. Θέλω να με διδάξεις και να σε διδάξω. Και αν χάνομαι να μου κρατάς το χέρι. Να με παρασύρεις μαζί σου. Όπως και εγώ το ίδιο θα κάνω. Θα σε παρασύρω στον αφρό όταν βουλιάζεις. Τις ξεπερνάω τις δυσκολίες. Άλλωστε η πιο επικίνδυνη και θανατηφόρα σφαίρα είναι η αγάπη απέναντι σε όλα τα άδικα που μπορεί να συμβαίνουν. Όταν αγαπάς πραγματικά, αληθινά και χωρίς σύνορα έχεις την δύναμη να νικήσεις τα πάντα. Δεν σβήνονται οι φλόγες τις αγάπης ποτέ. Δεν καταλαγιάζει ο έρωτας. Χαράζει γλυκές ρυτίδες και αυτές θέλω να μου τις χαράξεις εσύ.
Παραμένω σταθερή ότι και να φέρει ο καιρός και οι συνθήκες. Μα έτοιμη να παλέψω πλάι σου για να κάνω καλύτερο τον κόσμο σου. Αγάπα με λοιπόν για να με πας εκεί που λαχταράς. Και θα σε αγαπάω και εγώ για να σε πάω εκεί που λαχταράω. Θα σε περιμένω λοιπόν σε αυτόν και σε έναν άλλον κόσμο που δεν περισσεύουμε και δεν κινδυνεύουμε. Εκεί που όπλο όλων είναι η αγάπη. Και ο έρωτας δεν είναι ντροπή.
γράμμα Αναγνώστριας
για το Lesbian.gr