Athens Porn Film Festival
«Το σεξ ενώνει τις φυλές της Αθήνας»
Με την ευκαιρία του δεύτερου Porn Film Festival, η Μαρία Cyber μιλάει για την τριήμερη γιορτή του σεξ σε όλες του τις μορφές που φιλοξενεί το Gagarin 205.
ΑΠΟ ΤΟΝ M. HULOT
Το σεξ είναι μια καλή αφετηρία για να μιλήσουμε ειλικρινά για μας, χωρίς ντροπές και υποκρισίες. Πώς ξεκίνησε η ιδέα του Porn Festival στην Αθήνα; Γιατί νομίζεις ότι έχει λόγο ύπαρξης ένα τέτοιο φεστιβάλ;
Ιδέα ή ανάγκη; Αυτά μάλλον σκάνε ταυτόχρονα. Κάναμε το 2005 την προβολή της ταινίας του Bruce La Bruce Raspberry Reich, και είδα απίστευτη ανταπόκριση. Είδα ότι υπάρχει πολύς κόσμος σαν εμένα που διψάει να βγει από την υποκρισία και το τετριμμένο, να συνδέσει το σεξ με την άποψη, το προσωπικό με το πολιτικό, το σώμα του με την απενοχοποιημένη τέχνη και έτσι μου ήρθε η ιδέα για ένα ευρύτερο πορνογραφικό art film φεστιβάλ. Με ρωτάς αν είναι απαραίτητο, αναγκαίο θα έλεγα. Εκεί που ζούμε, με τις πιστωτικές, τα δάνεια, τις μεταλλάξεις και τις σχέσεις που δεν ευδοκιμούν είναι αναγκαίο να εκφραστούμε, να δούμε εμάς από μέσα, στην πιο απογυμνωμένη μας φάση, τη σεξουαλική μας ζωή που τα λέει όλα. Όταν κάποιος είναι «ξινός» δεν λέμε ότι είναι «αγάμητος»; Πολύ σωστή ρήση. Όλοι ξέρουμε ότι αν η σεξουαλική μας ζωή είναι υπέροχη, είμαστε όμορφοι άνθρωποι. Το σεξ είναι μια καλή αφετηρία για να μιλήσουμε ειλικρινά για εμάς, χωρίς ντροπές και υποκρισίες. Ίσως έτσι κάνουμε μια καινούργια αρχή και βρούμε τους πραγματικούς εαυτούς μας.
Σε τι κοινό απευθύνεται;
Κυριολεκτικά σε όλους. Έχουμε κάνει διανομή έντυπου υλικού από το Galaxy του Hilton μέχρι τους οίκους ανοχής -και όχι ενοχής- της Φυλής. Το σεξ ενώνει. Ο Κλίντον με τη γραμματέα του, ο Παπανδρέου με την αεροσυνοδό, το σεξ είναι διαταξικό, γιατί εμείς να το περιορίσουμε; Όποιος πιστεύει ότι τον αφορά το σεξ, το αυθεντικό, ισότιμο, το ενήλικο σεξ κοινή συναινέσει, χωρίς όρια, το porn festival απευθύνεται σε αυτόν. Ακόμα και τον φοβιτσιάρη, τον ντροπαλό ή, ακόμα χειρότερα, τον υποκριτή που όμως θα φτάσει μέχρι το Gagarin. Ένα και μόνο αυστηρό όριο έχουμε: Είμαστε κάθετα και οριζόντια ενάντια στην αναγκαστική πορνεία, στην παιδεραστία, και φυσικά κανένας κάτω από 18 δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί μέσα στο χώρο του φεστιβάλ. Το φεστιβάλ είναι διασκέδαση ενηλίκων.
Τι γεύση σας άφησε η περσινή εμπειρία; Ανταποκρίθηκε ο κόσμος;
Υπέροχη γεύση, γι' αυτό φέτος έχουμε φροντίσει να ευχαριστήσουμε το κοινό ακόμα περισσότερο. Να ζήσει επιτέλους και η Αθήνα ό,τι και οι μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Γιατί έχετε χωρίσει το πρόγραμμα σε θεματικές ενότητες; Δεν γίνεται κάπως «γκετοποιημένη» η κάθε βραδιά;
Βασικά το σκεφτήκαμε αυτό πολύ για φέτος, γιατί πέρσι, κυρίως στη gay βραδιά, τα gay αγόρια μάς είπαν να μην βάλουμε θεματικούς τίτλους, να αναμίξουμε gay με «τσολιά», κάτι που μας προβλημάτισε, γιατί φυσικά έχει κοινωνικό ενδιαφέρον η ανάμειξη, αλλά σκεφτήκαμε ότι έτσι κι αλλιώς στην πράξη ο κόσμος είναι ανάμεικτος, ό,τι τίτλο κι αν βάλεις. Στην ουσία ο κόσμος έχει το mix μέσα του, στην καρδιά του και στο βρακί του, οπότε μας άρεσε να προκαλούμε με τίτλους που το κοινό μόνο του τους αναιρεί, το βρίσκω πιο ανατρεπτικό. Τελικά, άμα το καλοσκεφτείς, από τα γκέτο βγαίνει η «ανατροπή». Οι μισοί που είναι στην gay βραδιά δηλώνουν straight. Μου αρέσει η πρόκληση, που πρέπει αν θέλουν να ευχαριστήσουν την ψυχή τους να αποδεχτούν και τον τίτλο της βραδιάς.
Γίνεται κανονικό σεξ στη σκηνή; Τι πρέπει να περιμένει κανείς φέτος;
Δεν μπορώ να πω λεπτομέρειες. Εγώ μόνο να πω ότι δεν υπάρχει ούτε μία «light» μέρα. Για μένα, αν ρωτάς προσωπικά, το highlight είναι το opening night με τον Lazlo Pearlman. Είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που ένα κορίτσι που έχει γίνει αγόρι κυριολεκτικά ανατρέπει τα φύλα και τους ρόλους επί σκηνής. Νομίζω ότι κανένας δεν θα δει κάτι λιγότερο από αυτό που φαντάζεται!
Είναι ώριμα τα media να προωθήσουν ένα παρόμοιο φεστιβάλ; Δεν φοβάστε τις αντιδράσεις;
Μέσα στα media υπάρχουν άνθρωποι που ναι, είναι έτοιμοι να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο. Κάποιοι αφουγκράζονται και ακολουθούν το ρεύμα και κάποιοι προσποιούνται ότι εκπροσωπούν κάποιο ρεύμα. Ας μην κάνω εγώ τον απολογισμό των υποκριτικών ή μη εντύπων, αλλά οι αναγνώστες. Όσο για τις αντιδράσεις, συγγνώμη, αλλά σε τι να πρωτοαντιδράσει ο κόσμος; Για τα επιτόκια, για τη σχέση του, για το μισθό του, για το DNA και τα κοψοραμμένα πολιτικά με τσόντα DVD; Εμείς κάνουμε το κέφι μας σε ένα χώρο, δεν ενοχλούμε, ούτε καν το δρόμο δεν μπλοκάρουμε με πορείες, ευχαριστώ έπρεπε να μας λένε που εκτονώνουμε την αγανάκτησή μας χωρίς βία, χωρίς πολέμους, χωρίς να κάνουμε κανέναν να πέσει απ' το μπαλκόνι, χωρίς μίζες και υποκλοπές, με απόλυτο σεβασμό στα γούστα και στις ορέξεις του συνανθρώπου μας.
Πόσο υποκριτικό είναι να κυριαρχεί το σεξ σε κάθε πλευρά της ζωής -ακόμα και στην πολιτική- και να θεωρείται ακόμα θέμα ταμπού;
Μας συμφέρει να είναι ταμπού, αυτό το ταμπού δεν κάνει τους ανθρώπους να πηδάνε απ' τα παράθυρα; Τότε με τον Ανδρέα Παπανδρέου είχα χαρεί που απενοχοποίησε το πάθος του, το είχα υπερασπιστεί πολύ. Δεν είναι μεγαλοπρεπές αυτό; Όσο και να μη συμφωνούσα πολιτικά με το κάθε ΠΑΣΟΚ, μπορώ να πω ότι το βρήκα άκρως ανατρεπτικό το να δείχνουν τα γυμνά της Λιάνη και ολόκληρος πρωθυπουργός να το παλεύει άξια. Αυτό είναι πέρα από τετριμμένη πολιτική, είναι η Αληθινή Ζωή και μόνο ένας τέτοιος πολιτικός θα είχε ψήφους. Το σεξ, ο πόθος και το πάθος (νομίζω έννοιες ελληνικές), ναι, είναι ταμπού, αλλά όπως είπες ουσιαστικά κυριαρχούν, οπότε όποιος τολμήσει να τις απενοχοποιήσει, να μιλήσει ανοιχτά γι' αυτά, θα έχει την ειλικρινή συμπάθεια του κόσμου.
Είναι μεγαλύτερο το αντρικό ή το γυναικείο κοινό που ενδιαφέρεται για το φεστιβάλ;
Αυτό είναι το υπέροχο του φεστιβάλ. Όλοι οι χώροι που αφορούν το σεξ ή το πορνό είναι κυρίως αντροκρατούμενοι, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με το φεστιβάλ. Το γυναικείο κοινό κοντεύει να ισοφαρίσει το αντρικό. Ξέρεις τι υπέροχο είναι να βλέπεις ακόμα και γυναίκες να χειροκροτούν, να απολαμβάνουν τους κινηματογραφικούς οργασμούς; Μάλλον σταματάει να είναι αντρική υπόθεση.
Πώς αντιδράει το κοινό σε αυτά που διαδραματίζονται στην οθόνη; Με ποιον τρόπο μπορεί να συμμετάσχει;
Αναλόγως της κουλτούρας του ο καθένας αντιδρά, αλλά όχι έντονα. Μπερδεύονται. Κοινωνικές τάξεις, ρόλοι, φύλα, γούστα, δεν είναι και γήπεδο, μπουρδέλο ή τσοντοσινεμά. Έχει και πολλές γυναίκες μέσα, χαμηλώνουν οι τόνοι, ακούγονται χαζά σχόλια χαμηλόφωνα. Κάποια από αυτά που ακούγονται δυνατά είναι άκρως πετυχημένα και προκαλούν πολύ γέλιο. Υπάρχει απίστευτος σεβασμός, νιώθεις απόλυτη ασφάλεια εκεί μέσα που διαδραματίζονται όλα σε σχέση με το σεξ. Το βασικό στοιχείο είναι ο σεβασμός, κανένας δεν κάνει κάτι που δεν επιλέγει.
Τι δεν πρέπει να χάσει κάποιος που σκοπεύει να έρθει στο φεστιβάλ;
Δεν πρέπει να χάσει καμιά μέρα. Να φέρουν αντίσκηνα να μείνουν εκεί, είναι μια μεγάλη γιορτή για όλους μας. Από τις 2 το μεσημέρι της Παρασκευής, το Σάββατο, την Κυριακή, θα γνωρίσεις άπειρο κόσμο, θα μιλήσεις, θα ανταλλάξεις σε real time ιδέες, κουβέντες και ό,τι άλλο ποθείς. Όχι πίσω από την οθόνη του υπολογιστή σου. Φέρνουμε όλες τις περσόνες του MySpace, έχουμε πολλά web site χορηγούς επικοινωνίας. Φαγητό μόνο να φέρουν, γιατί δεν βρήκαμε χορηγό εταιρεία catering. Νομίζω ότι είναι ένα κοινωνικοπολιτικό δρώμενο που αφορά την ψυχή μας και τα σκέλια μας σε μια διάσταση πιο ουσιαστική από τη γιόγκα, τη ρεφλεξολογία και όπου αλλού ψάχνουμε την ισορροπία μας σε αυτόν τον ανισόρροπο πλανήτη.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ FREE PRESS LIFO
