Αρκετό καιρό πριν κάνει το coming out της σε μια συνέντευξη το 1992 στο gay περιοδικό The Advocate, και το εξώφυλλο που έκανε το 1993 στο περιοδικό Vanity Fair ντυμένη με αντρικά ρούχα, καθισμένη σε μια καρέκλα ενός μπαρμπέρη με την Cindy Crawford να αιωρείται σαγηνευτικά από πάνω της, οι λεσβίες είχαν υιοθετήσει την k.d. lang. Τις προσέλκυσαν όχι μόνο η μόδα και το στυλ του μαλλιού της που ξεπερνούσε τα όρια του φύλου αλλά και η απίστευτα πανέμορφη φωνή της και το ρομαντικό της στυλ.
Μια κοπέλα της επαρχίας κατά βάθος, η lang, της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Kathryn Dawn, μεγάλωσε στην μικρή πόλη Consort του Καναδά, μέσα στην αγροτική ζωή της Alberta. Έκανε το coming out της όταν ήταν ακόμα έφηβη και μετακόμισε στο Edmonton, όπου συμμετείχε στην καλλιτεχνική ομάδα GOYA (Group of Young Artists – Σύλλογος Νεαρών Καλλιτεχνών) .
Όταν ξεκίνησε να τραγουδάει μουσική κάντρυ, ήταν πιο πολύ σαν ένα είδος φόρος τιμής για τις κάντρυ ρίζες της. Αλλά η βαθιά, πλούσια φωνή της lang και οι μοναδικές της εκτελέσεις των τραγουδιών της την καταξίωσαν σαν μια κάντρυ καλλιτέχνης. Έχει κυκλοφορήσει τρία κάντρυ άλμπουμ, A Truly Western Experience (1984), Angel with a Lariat (1987), και Absolute Torch and Twang (1989). Κέρδισε βραβεία για το Absolute Torch and Twang και για την εκτέλεση της στο κλασικό κομμάτι του Roy Orbison "Crying."
Παρόλο που η κάντρυ μουσική βιομηχανία επιβράβευσε την lang παρά τις εκκεντρικότητες της σε θέματα ενδυμασίας και ταυτότητας, το πιο συντηρητικό κάντρυ κοινό δυσκολεύτηκε να την δεχτεί, ειδικά μετά από την δημόσια δήλωση της ότι έγινε χορτοφάγος και την εκστρατεία της κατά της κρεατοφαγίας.
Το μήνυμα, "Το Κρέας Βρωμάει!" προκάλεσε οργή στις κτηνοτροφικές κοινότητες που είναι οπαδοί της κάντρυ μουσικής. Μεταξύ των κοινοτήτων που αντέδρασαν αρνητικά στην εκστρατεία της ήταν και το Consort, και μάλιστα αφαίρεσαν και την πλάκα που είχαν στήσει και έλεγε "Σπίτι της k.d. lang."
Οι λεσβίες που ήταν σίγουρες για χρόνια ότι η lang ήταν μια από αυτές, χάρηκαν απίστευτα όταν η lang έγινε μια από τις λίγες διασημότητες που έκανε το coming out. Επειδή η lang στεκόταν στην ουσία μόνη της στο δημόσιο προσκήνιο, οι λεσβίες φαν της είχαν την απαίτηση να αντιπροσωπεύει ότι θεωρούσαν αυτές σημαντικό για το τι σημαίνει να είσαι queer.
Η lang, όμως που δε βλέπει τον εαυτό της μόνο ως λεσβία, το βρήκε δύσκολο και οδυνηρό πολλές φορές όταν την κριτίκαραν αρνητικά who does not view her lesbianism as the central factor of her life, found it difficult and often painful when she was criticized for not living up to the diverse demands of her audience.
Όταν το απαιτεί η περίσταση όμως στέκεται περήφανα ως λεσβία. Έχει μιλήσει και παίξει σε πολλές γκέι διαδηλώσεις καιθώς και σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις για το AIDS. Το 1997, συμμετείχε σε 2 επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς ‘Εllen’ με την Ellen DeGeneres που έκανε και η ίδια το coming out της εκείνη την περίοδο.
Εκείνη την περίοδο η lang ξεκίνησε να πειραματίζεται με το μουσικό της στυλ. Το 1992, την ίδια χρονιά που έκανε το coming out της κυκλοφόρησε το Ingenue, μια συλλογή από δικές της συνθέσεις που είχαν ενα στυλ των μπαλάντων της δεκαετίας του ‘40. Αυτή η αλλαγή από την κάντρυ μουσική ήταν και η πιο επιτυχιμένη περίοδος. Το άλμπουμ έγινε διπλά πλατινένιο και κέρδισε ένα Grammy για το τραγούδι, "Constant Craving."
Η lang ακολούθησε αυτή την επιτυχία της με το All You Can Eat το 1995 και το 1997 κυκλοφόρησε το Drag, μια συλλογή από παλιά τραγούδια με τον κοινό παράγοντα του καπνίσματος.
Μεταξύ του 1997 και του 2000, έκανε ένα διάλειμα από την μουσική. Αυτή την περίοδο μετακόμισε από την φάρμα της στο Vancouver, στο Λ.Α. και ερωτεύτηκε την Leisha Hailey από το συγκρότημα The Murmurs.
Το διάλλειμα της lang και ο έρωτας της με την Hailey είχε ως αποτέλεσμα μια θεαματική και επιτυχιμένη επιστροφή στην μουσική. Το καλοκαίρι του 2000, κυκλοφόρησε το Invincible Summer, ένα άλμπουμ με ερωτικά κομμάτια με ένα καλοκαιρινό ύφος που θύμιζε Βραζιλιάνικη μουσική και Beach Boys. Το άλμπουμ και η τουρ που το συνόδευε έλαβαν εξαίσιες κριτικές.
Άλλα άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει η lang είναι τα Live by Request (2002), Wonderful World (2003), όπου 2 τραγούδια εμπνεύστηκαν από τον Louis Armstrong. Κέρδισε και ένα Grammy στη κατηγορία "Best Traditional Pop Album." Στο άλμπουμ Hymns of the 49th Parallel (2004), η lang ερμηνεύει Καναδέζικα τραγούδια.
Πιο πρόσφατα έχει κυκλοφορήσει το άλμπουμ Watershed (2008) που έλαβε τις καλύτερες κρτικές.
Η k.d. lang παραμένει μια σταθερή αξία στον μουσικό κόσμο και αρνείται να κατηγοριοποιηθεί. Πάντα πειραματίζεται και η ειλικρινής, γοητευτική φωνή της προσελκύει μια μεγάλη γκάμα ακροατών.
Tina Gianoulis
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ K.D. LANG
Ημερομηνία: 07/04/2008
Κείμενο-Συνέντευξη: Χάρης Συμβουλίδης
Οκτώ χρόνια πήρε περίπου στην K. D. Lang να φτιάξει ένα album με νέα τραγούδια, το Watershed όμως είναι πια γεγονός και το “I Dream Of Spring” την έχει επαναφέρει δυναμικά στο προσκήνιο. Μια καλή ευκαιρία, λοιπόν, για συνέντευξη με μια από τις σπουδαιότερες pop παρουσίες των τελευταίων χρόνων, που αποτελούσε όνειρο πολλών χρόνων για τον υπογράφοντα...
Είχες να παρουσιάσεις καινούργιο υλικό από την εποχή του Invincible Summer. Γιατί σου πήρε σχεδόν οκτώ χρόνια για κάτι τέτοιο;
«Έγραψα το Watershed σε μια περίοδο περίπου έξι χρόνων. Το έκανα σιγά-σιγά, καθώς ήθελα να γίνουν όλα όπως έπρεπε. Υπέφερα από το λεγόμενο «συγγραφικό μπλοκάρισμα» τα τελευταία χρόνια, μέχρι που έκανα το Hymns Of The 49th Parallel, με τραγούδια συμπατριωτών μου Καναδών. Χάρη σε αυτό ξαναπόκτησα μια γερή αίσθηση του πώς θα έπρεπε να ηχεί ένα καλό τραγούδι, νομίζω ότι μου άλλαξε το τραγουδοποιητικό μου DNA».
To Watershed είναι το πρώτο album της καριέρας σου όπου έχεις αναλάβει μόνη σου όλη την παραγωγή. Πώς και πήρες μια τέτοια απόφαση; Άξιζε η εμπειρία;
«Μέχρι τώρα είχα υπάρξει συμπαραγωγός αρκετών προηγούμενων albums μου, και κάπως ανάλογα σκόπευα, αρχικά, να κινηθώ. Αλλά αυτή τη φορά η όλη διαδικασία εξελίχθηκε διαφορετικά, αν και με έναν ολότελα φυσικό τρόπο. Άρχισα δηλαδή να κάνω demo τραγουδιών - πολλά από όσα ακούς στο Watershed είναι μάλιστα πρώτες προσεγγίσεις - και έψαχνα παράλληλα για κάποιον παραγωγό. Όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου σκεφτόμουν ότι μπορούσα να κάνω και μόνη μου όλη την παραγωγή. Υποθέτω πως κάπου καταστάλαξα σε αυτή την απόφαση και είχα αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να το ξεκινήσω. Κι έτσι έφτασε ένα σημείο όπου συνειδητοποίησα ότι όντως έκανα μόνη μου την παραγωγή, οπότε και την τελείωσα. Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για το ότι ήταν μια εμπειρία η οποία άξιζε τον κόπο!».
Το πρώτο σου single “I Dream Of Spring” έχει ήδη κάνει αισθητή την παρουσία του σε κάποιους «ανήσυχους» ραδιοφωνικούς σταθμούς και στην Ελλάδα. Τι σημαίνει άνοιξη για σένα και πόσο στενά συνδέεται με την αγάπη;
«Α, σπουδαία νέα! Είναι το αγαπημένο μου τραγούδι από το album και ξέρεις σπάνια λέω ποιο κομμάτι είναι αγαπημένο μου. Όλη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το όνειρο της ιδανικής αγάπης, αυτής που όλοι νομίζουμε ότι κάποτε θα συναντήσουμε ή αυτή την οποία κατασκευάζουμε στη φαντασία μας. Της αγάπης δηλαδή που θα μας περιτυλίξει εντελώς και ποτέ δεν θα απειληθεί από τίποτα. Αυτό ακριβώς είναι και το νόημα της άνοιξης για μένα».
Από την αλλαγή του αιώνα και έπειτα, είδαμε κάμποσους Καναδούς καλλιτέχνες να γνωρίζουν παγκόσμια αποδοχή. Πιστεύεις ότι αυτό έγινε γιατί για κάποιον λόγο είναι τώρα πιο εύκολο, ή έχει να κάνει με μια νέα, ανθηρή σκηνή που δημιουργήθηκε στη χώρα σου;
«Οπωσδήποτε υπάρχει κάμποση σπουδαία μουσική που βγαίνει από τον Καναδά τα τελευταία χρόνια. Όμως, από την άλλη, δεν πρόκειται για κάποιο νέο φαινόμενο, αν σκεφτείς περιπτώσεις όπως π.χ. του Neil Young, του Leonard Cohen ή της Joni Mitchell».
Τη χρονιά που μας πέρασε συνεργάστηκες με την Annie Lennox για το “Sing”, το οποίο κυκλοφόρησε ως single την Παγκόσμια Μέρα Κατά Του AIDS. Πόσο άσχημη θεωρείς πως είναι σήμερα η κατάσταση στην Αφρική, αναφορικά με την HIV/AIDS κρίση εκεί;
«Ίσως να έχουν καλυτερεύσει κάποια πράγματα, όμως σαφώς το πρόβλημα παραμένει. Γι’ αυτό και πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να στρέφει κανείς την προσοχή του υπόλοιπου κόσμου προς την HIV/AIDS κρίση στην Αφρική».
Πέρα από τη μουσική σου, αναγνωρίστηκες και ως ένα από τα παγκόσμια σύμβολα της καμπάνιας για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει και στην Ελλάδα, παραμένει όμως μια χώρα όπου νέοι άνθρωποι με τέτοιες προτιμήσεις τις κρύβουν συνήθως, φοβούμενοι την κατακραυγή συγγενών και φίλων. Τι συμβουλή θα τους έδινες, από τη δική σου εμπειρία;
«Στη δική μου ξέρεις περίπτωση, το ότι αποκάλυψα πως είμαι χορτοφάγος εξόργισε τόσους πολλούς ανθρώπους, ώστε μέχρις ότου αποκαλύψω ότι είμαι και λεσβία είχαν μάλλον εξαντλήσει τον θυμό τους εναντίον μου. Πάντως το θεωρώ περιττό να αποκαλύψει κανείς τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Είναι πραγματικά ένα ζήτημα προσωπικής επιλογής. Δεν υπάρχουν λόγοι για τους οποίους θα έπρεπε κάποιος να το κάνει, αλλά δεν υπάρχει και κανένας λόγος για να μην το κάνει».
Υπάρχει αλήθεια καμία περίπτωση να σε δούμε να παίζεις στην Ελλάδα στο κοντινό μέλλον;
«Θα το ήθελα πραγματικά πολύ! Ας το ελπίσουμε...»
πηγη: Avopolis.Gr
