Ο Τένεσι Ουίλιαμς γεννήθηκε το 1911 στο Κολόμπους του Μισσισσιππή. Η μητέρα του καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια, ενώ ο πατέρας του δούλευε ως πλασιέ για μια εταιρεία παπουτσιών. Σε πολλά από τα έργα του ο Ουίλιαμς εμπνεύστηκε από την ίδια την οικογένειά του για την ανάπτυξη των πρωταγωνιστικών του χαρακτήρων ενώ σε άλλα απο την ίδια τη ζωή του και τις επιλογές του. Έχοντας την σεξουαλικότητα του ως οδηγό ο Τέννεσσι Ουίλλιαμς έγραψε άμεσα για την ομοφυλοφυλία μόνο στις σύντομες ιστορίες του, την ποίησή του, και τα πρόσφατα έργα του.Το gayness του Ουίλιαμς δεν ήταν ούτε γνωστό ούτε μυστικό, αυτός ούτε το επιβεβαίωσε ποτέ δημόσια ούτε το αμφισβήτησε μέχρι τη μετα-Stonewall εποχή όταν οι ομοφιλόφιλοι κριτικοί τον ρώτησαν γιατί δεν κάνει το coming-out του, το οποίο είχε ήδη κάνει σε μια σειρά δημοσίων γραπτών του (Memoirs 1975), σε ορισμένες αυτοπροσωπογραφίες του στα πιο πρόσφατα έργα του και στο μυθιστόρημα (Moise and the World of Reason 1975)τα οποία έμμεσα μαρτυρούν τη θεώρηση του Ουίλλιαμς ως ομοφυλόφιλου άνδρα. Όπως και να 'χει όποιος είχε διαβάσει ποιήματα και γραπτά του Τέννεσι θα κατάλαβε οτι πιο ειλικρινής ήταν σε μια σειρά γραπτών εργασιών για ένα ακροατήριο του Broadway, όπου υπήρχαν άφθονα στοιχεία της ομοφυλοφιλίας του.Οι ομοφυλόφιλοι που αναφέρονται μερικές φορές, είναι νεκροί, αλλά ποτέ δεν γίνεται εμφάνιση τους στη σκηνή κάτι απόλυτα ακίνδυνο.Στα μετα-Stonewall έργα του, στα οποία ανοιχτά οι ομοφυλοφιλικοί χαρακτήρες εμφανίζονται, χρησιμεύουν μόνο για να δραματοποιήσουν τα αρνητικά συναισθήματα του Ουίλιαμς για την ομοφυλοφυλία του. Στη δεκαετία του '40 και τη δεκαετία του '50, ο Ουίλιαμς που επικεντρώθηκε στις λεπτότερες ποιητικές αποδόσεις ιστοριών ομοφυλοφιλικής επιθυμίας του. Αλλά ο ομοερωτισμός του συνδέθηκε πάντα με το θάνατο του. Μόνο στο λυρικό ποίημά του η ποίηση κάνει ένα βήμα και βρίσκει τη θετική έκφραση της ομοερωτικής επιθυμίας. Αυτές οι αντιφάσεις δεν παρουσιάζονται για να καταδικάσουν τον Ουίλιαμς για την κατοχή μιας σύγχρονης ομοφυλοφιλικής ευαισθησίας αλλά για να πουν ότι η στάση του απέναντι στην ομοφυλοφυλία του, απεικόνισε την εποχή στην οποία έζησε. Προς το τέλος της δεκαετίας του '40 και της πρόωρης δεκαετίας του '50, η εποχή McCarthy, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Ουίλιαμς έγραψε την καλύτερη εργασία του. Η εργασία του αυτή ήταν μια έκφραση της ομοφυλοφυλίας του, που συνδυάστηκε με τις έντονες νευρώσεις που τροφοδότησαν τη φαντασία του και ακρωτηρίασαν τη ζωή του. Οι ομοφυλοφιλικοί κριτικοί έχουν συζητήσει τα τελευταία χρόνια εάν η εργασία του Ουίλιαμς χαρακτηρίζεται από το «εσωτερικοποιημένο ομοφοβία» (Clum) ή εάν είναι ανατρεπτικός καλλιτέχνης ο οποίος μέσω των έργων του μπορεί να την ερμηνεύσει καλύτερα μέσα απο το φακού των αριστερών γαλλικών θεωρητικών όπως το Roland Barthes και το Michel Foucault (Savran).
Ο Ουίλιαμς ήταν πολύ δεμένος με την αδερφή του, τη Ρόουζ, η ζωή της 
οποίας τον επηρρέασε ίσως περισσότερο από κάθε άλλο. Σε νεαρή ηλικία, έμαθε ότι πάσχει από σχιζοφρένεια και πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της σε ψυχιατρικές κλινικές. Σε μια προσπάθεια καταπολέμησης της ασθένειάς της, οι γονείς του Ουίλιαμς ενέκριναν τη λοβοτομή στη Ρόουζ το 1937 στην Ουάσινγκτον. Δυστυχώς, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα και η Ρόουζ σακατεύτηκε για το υπόλοιπο της ζωής της.Ο Τένεσι υπέστη ισχυρό σοκ από το γεγονός αυτό και δε συγχώρησε ποτέ τους γονείς του. Η ασθένεια της αδερφής του συνέβαλε ίσως στην εξάρτησή του από το αλκοόλ, ωστόσο πιθανώς να υπήρχε γενετική προδιάθεση, καθώς και ο ίδιος υπέφερε από κατάθλιψη.Σπούδασε δημοσιογραφία το 1929 στο πανεπιστήμιο του Μισούρι, όπου οι συμφοιτητές τού κόλλησαν το παρατσούκλι 'Tennessee λόγω της συρτής νότιας προφοράς του, και θεατρολογία στο πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον στο Σαιν Λούις, όπου παρουσιάστηκαν και τα πρώτα του έργα. Τελικά, το 1938 παίρνει το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.Ο Ουίλιαμς μετακόμισε το 1939 στη Λουιζιάνα και έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα στη Γαλλική Συνοικία στη Νέα Ορλεάνη. Το 1947 γνώρισε και ερωτεύτηκε το Φρανκ Μέρλο, Ιταλό δεύτερης γενιάς, μέχρι το θάνατό του από καρκίνο το 1963. Όσο ήταν μαζί έγραψε το "Τριαντάφυλλο στο Στήθος" (μεταφέρθηκε και σε ταινία με την Άννα Μανιάνι και τον Μπαρτ Λάνκαστερ), το μόνο έργο του με ευτυχή κατάληξη, ενώ ο Μέρλο εξισορροπούσε τις κρίσεις κατάθλιψης του Ουίλιαμς και του φόβου του ότι θα οδηγούνταν στην παράνοια και την τρέλα, όπως η αδερφή του.Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του '50 και του '60, ο Ουίλιαμς ήρθε αντιμέτωπος με σκληρή κριτική από ορισμένους κριτικούς του θεάτρου, εξαιτίας του τρόπου που ζούσε και τόνιζε τις ομοφυλοφιλικές του προτιμήσεις. Με τον καιρό, το ύφος των έργων του Ουίλιαμς ωρίμαζε και σε κάποια προχωρούσε σε πειραματισμούς, κάτι που τον αποξένωσε ακόμη περισσότερο από τους κριτικούς.Το 1976, υπήρξε Πρόεδρος της επιτροπής του Φεστιβάλ Καννών.Στις 24 Φεβρουαρίου 1983, ο Τένεσι Ουίλιαμς βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο που είχε νοικιάσει στο ξενοδοχείο Elysee στη Νέα Υόρκη, έχοντας σφηνωμένο στο λαιμό του ένα φελλό. Ο ίδιος επιθυμούσε να αποτεφρωθεί και να σκορπιστούν οι στάχτες του στον Κόλπο του Μεξικού, ωστόσο θάφτηκε στον οικογενειακό τάφο στο Σαιν Λούις.
Στα κορυφαία δημιουργήματά του, ο Ουίλλιαμς αναδείχθηκε έξοχος χειριστής του θεατρικού λόγου, μοναδικά ευαίσθητος στις παλίρροιες των ανθρώπινων παθών και βαθιά ποιητής στη δραματική διατύπωσή τους. Οι ήρωες του και προπάντων οι ηρωίδες του συνθέτουν μια πινακοθήκη από πολυώδυνες θεατρικές μορφές, ανατομημένες ως τα έσχατα του πάθους τους.
Εργογραφία
Κεριά στον Ήλιο (1936)
Φυγάς (1937)
Ανοιξιάτικη Θύελλα (1937)
Not about Nightingales (1938)
Μάχη των Αγγέλων (1940)
Το πορτρέτο μιας Μαντόνας (1941)
Λαίδη Φθειροζόλ (1941)
Γυάλινος Κόσμος (1944)
You Touched Me (1945)
Stairs to the Roof (1947)
Λεωφορείον ο Πόθος (1947)
Summer and Smoke (1948)
Τριαντάφυλλο στο στήθος (1951)
Καμίνο Ρεάλ (1953)
Μίλα μου σαν τη βροχή (1953)
Λυσσασμένη Γάτα (1955)
Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι (1958)
Κάτι που δε λέγεται (1958)
Γλυκό πουλί της νιότης (1959)
Περίοδος προσαρμογής (1960)
Η νύχτα της Ιγκουάνα (1961)
Το τρένο με το γάλα δε σταματάει πια εδώ (1963)
Τραγική αρλεκινάδα (1966)
Βασίλειο πάνω στη γη (αρχικά, Οι εφτά κατήφοροι της Μυρτιάς, 1968)
Στο μπαρ ενός ξενοδοχείου του Τόκυο (1969)
Will Mr. Merriweather Return from Memphis? (1969)
Μικρές έξυπνες προειδοποιήσεις (1972)
The Two-Character Play (1973)
The Red Devil Battery Sign (1975)
This Is (An Entertainment) (1976)
Vieux Carre (1977)
Tiger Tail (1978)
A Lovely Sunday for Creve Coeur (1979)
Clothes for a Summer Hotel (1980)
The Notebook of Trigorin (1980)
Something Cloudy, Something Clear (1981)
A House Not Meant to Stand (1982)
Προς κατεδάφιση
Χαιρετισμούς από την Μπέρτα
Υπόθεση Μιμόζες
Άμερικαν Μπλουζ
Η αδέσμευτη
Σκοτεινό δωμάτιο
MariaJuke
