Οι επιλογές του Φεστιβάλ Κινηματοράφου Θεσσαλονίκης στο Βαλκανικό Πρόγραμμα. Μέχρι τις 6 Νοεμβρίου έχουμε ένα μήνα – αρκετό για να προετοιμαστούν οι έλληνες κινηματογραφόφιλοι για τη μεγάλη, διεθνής διοργάνωση της χώρας.
Ήδη οι πρώτες ανακοινώσεις υπογραμμίζουν την ιδιαίτερη ματιά ενός Φεστιβάλ που συνηθίζει να αποκαλύπτει το έργο δημιουργών άγνωστων εκτός των συνόρων τους, αλλά με έργο σημαίνον και ουσιαστικό. Έτσι, το βαλκανικό πρόγραμμα πραγματοποιεί φέτος αφιέρωμα στον δημιουργό Μίρτσεα Ντανελιούκ, απ’ τους σημαντικότερους ρουμάνους σκηνοθέτες της δεκαετίας του ’80, αλλά και της μετά-κομμουνιστικής περιόδου στη χώρα, με έργο που επηρέασε σημαντικά τις νεότερες γενιές κινηματογραφιστών. Ο σκηνοθέτης μάλιστα θα δώσει το παρών στο φεστιβάλ για να παρουσιάσει τις ταινίες του στο κοινό. Στο φιλμ Η μεγάλη διαδρομή/ The Ride (1975), ξεκινά από την κλασική αφήγηση του σοσιαλιστικού ρεαλισμού για να οδηγηθεί σ’ έναν ύμνο στη φιλία και τη συντροφικότητα ενώ η Πρόβα Με Μικρόφωνο του 1980 προμηνύει το ρεύμα του νέου ρουμάνικου κινηματογράφου – μια σάτιρα του γραφειοκρατικού παραλογισμού και της υποκρισία του συστήματος. Την ίδια χρονιά γυρίζει και το Κυνήγι αλεπούδων/ Foxhunting – η ιστορία ενός αγρότη που αρνείται πεισματικά να παραδώσει τη μικρή γη του στο κράτος. Θα παρουσιαστούν επίσης οι ταινίες Κρουαζιέρα/ The Cruise (1981), Ιάκομπ/ Iacob (1988), Συζυγική κλίνη/ The Conjugal Bed (1993), Αγανάκτηση/ Fed Up (1994) και Ο γερουσιαστής των σαλιγκαριών/ The Snails’ Senator (1995).
ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ. Στο Βαλκανικό Πρόγραμμα τώρα, 12 ταινίες κάνουν την εμφάνιση τους, εκ των οποίων οι εφτά αποτελούν σκηνοθετικά ντεμπούτα. Στο Καυτός ήλιος/ The High Sun ο Ντάλιμπορ Μάτανιτς (Κροατία) με πρόσχημα τους κινδύνους και την δύναμη της αγάπης, σχολιάζει τον εμφύλιο και τα απομεινάρια του, σε τρεις διαφορετικές περιόδους, το 1991, το 2001 και το 2011. Βραβείο Επιτροπής, Ένα κάποιο βλέμμα στο 66ο Φεστιβάλ Κανών.
Η αγάπη πρωταγωνιστεί και στη Δίψα/ Thirst της Σβέτλα Τσοτσόρκοβα (Βουλγαρία). Η σκηνοθέτις αντιπαραθέτει τη δίψα για νερό με τη δίψα για αγάπη μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας που βλέπει τις ισορροπίες της να ανατρέπονται όταν μπαίνουν στη ζωή τους δυο νέα πρόσωπα. Τα πρωτόγνωρα συναισθήματα οδηγούν σε απρόβλεπτες συνέπειες.
Η Φρενίτιδα/ Frenzy του Εμίν Αλπέρ (Τουρκία) ξετυλίγεται σχεδόν σαν ένα μετα-αποκαλυπτικό θρίλερ. Η ταινία Νύχτα του μέλιτος/ Honey Night του Ίβο Τράικοφ (ΠΓΔΜ) -εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα The Ear του Γιαν Προτσάτσκα- μπαίνει στα άδυτα του πολιτικού διαπλεκόμενου κόσμου, μέσα από ένα θρίλερ που διαδραματίζεται στη διάρκεια μιας νύχτας στην δεκαετία του ’90. Στο εξαίσιο Άφεριμ!/Aferim!, ο Ρουμάνος Ράντου Ζούντε (που απέσπασε το βραβείο καλύτερου σκηνοθέτη στο 65ο Φεστιβάλ Βερολίνου) στήνει ένα βαλκανικό γουέστερν και ταυτόχρονα μια ανθρωπολογική και πολιτισμική καταγραφή του ρατσισμού στη Βαλκανική, που ξεχωρίζει και για το χιούμορ του, ενώ από την ίδια χώρα έρχεται το Έναν όροφο πιο κάτω/ One Floor Below του Ράντου Μουντεάν όπου ένα έγκλημα στον κάτω όροφο διαταράσσει την καθημερινότητα του μοναδικού ανθρώπου που υπήρξε μάρτυρας, όχι του φόνου, αλλά μιας έντονης λογομαχίας που προηγήθηκε.
Το Μητέρα πατρίδα/ Motherland της Σενέμ Τουζέν, μια συμπαραγωγή Τουρκίας-Ελλάδας (που ξεκίνησε τη διαδρομή του από το Crossroads του ΦΚΘ), μέσα από την αντιπαράθεση μιας κόρης με τη μητέρα της, αναδεικνύει τη σύγκρουση της παράδοσης με τη σύγχρονη αντίληψη για τη ζωή. Στην ταινία Μπαμπάς/ Father του Βισάρ Μορίνα (UNMI Κόσοβο), η ζωή του δεκάχρονου Νόρι, στρέφεται γύρω απ’ τον πατέρα του, ακόμη κι όταν εκείνος τον εγκαταλείπει. Οι Ατίθασες /Mustang της Ντενίζ Γιαμζέ Εργουβέν (Γαλλία, Γερμανία, Τουρκία, Κατάρ) κέρδισαν το Europa Cinemas Label Award στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κανών και ξεκίνησαν την πορεία τους απ’ το Crossroards του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης – διαθέτουν και εκλεκτικές συγγένειες με τις Αυτόχειρες παρθένους της Σοφία Κόπολα – ενώ η καταπίεση της γυναίκας κυριαρχεί και στην ταινία Ορκισμένη παρθένα/ Sworn Virgin της Λάουρα Βεσπούρι (συμπαραγωγή Ιταλίας, Ελβετίας, Γερμανίας, Αλβανίας, UNMI Κόσοβο και Γαλλίας) όπου μια γυναίκα που μεγαλώνει σε απομακρυσμένο αλβανικό χωριό, στο οποίο τα δικαιώματα των γυναικών είναι ανύπαρκτα, παίρνει όρκο αγνότητας και ζει τη ζωή της σαν άντρας για να ξεφύγει απ’ αυτή τη μοίρα.
Η ταινία Από πάνω μας ο ουρανός/ The Sky Above Us του Ολλανδού Μαρίνους Γκρούθοφ (συμπαραγωγή Ολλανδίας, Βελγίου, Σερβίας και Ελλάδας), με φόντο τους βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι το 1999, ακολουθεί τους ήρωές της, καθώς προσπαθούν να διαφυλάξουν την ομαλότητα στη ζωή τους. Όλοι τους μένουν σταθεροί σε μικρές απλές συνήθειες, προκειμένου να ξορκίσουν την διαρκή απρόβλεπτη απειλή. Η Ινές Τανοβίτς στο Οι καθημερινές μας ιστορίες /Our Everyday Life (Βοσνία), καταγράφει μια κοινωνία σε μετάβαση μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας στη σημερινή Βοσνία. Χαμηλών τόνων, βαθιά ανθρώπινο, διεισδυτικό δράμα που χωρίς εξάρσεις παρατηρεί μια τυπική οικογένεια που ζει στο Σαράγιεβο και αντανακλά τις πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις που άλλαξαν το πρόσωπο της χώρας.
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ξεκινά στις 6 Νοεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 15.
Πηγή: https://www.tanea.gr/
