Κάποια στιγμή κοιτάς τη ζωή και λες "μα γιατί την αφήνω και φεύγει;". Γιατί. Ίσως γιατί δεν αξιολογούμε αυτό που είμαστε και αξίζει να ζούμε. Στην πορεία κάποιοι από εμάς επανατοποθετούνται και κάποιοι απλά παραιτούνται. Θα ήθελα να είμαι στους πρώτους. Με μια γυναίκα που σε όλα είναι υποστηρικτική αλλά το ερωτικό κομμάτι δεν είναι στις προτεραιότητές της, ψάχνω μια γυναίκα που θέλει να ζήσει μια φλόγα για όσο εκείνη επιλέξει. Εάν κάπου μέσα σου υπάρχει αυτό, ας το συζητήσουμε. Έτσι απλά. Και όπου μας βγάλει...