Γράφει η Εύα Σπίνου – Ψυχολόγος
Σε στιγμές έντασης είναι πολύ πιθανό να πεις ή να κάνεις πράγματα για τα οποία αργότερα μετανιώνεις. Ως γνωστόν, άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω αλλά μπορείς να απολογηθείς για τις πράξεις ή την συμπεριφορά σου. Το πώς θα απολογηθείς όμως, είναι πολύ σημαντικό, καθώς πολλές φορές μια συγγνώμη δεν είναι αρκετή.
Τι μπορώ να κάνω;
Ας δούμε στην πράξη 4 βασικά βήματα που μπορείς να ακολουθήσεις:
- Δείξε μεταμέλεια.
Ο πιο απλός τρόπος να εκφράσεις μεταμέλεια για τις πράξεις σου είναι η μαγική λέξη «Συγγνώμη».
Παράδειγμα: «Συγγνώμη που ξέσπασα πάνω σου χτες το βράδυ. Ντρέπομαι για τον τρόπο που σου φέρθηκα».
ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην χρησιμοποιείς τις λέξεις «αλλά», «μα», «όμως» μετά το «συγγνώμη». Με αυτόν τρόπο, ουσιαστικά ακυρώνεις την όλη διαδικασία και κάνεις τα πράγματα χειρότερα.
- Ανάλαβε την ευθύνη.
Χρειάζεται να αναλάβεις την ευθύνη για τις πράξεις ή την συμπεριφορά σου και να αναγνωρίσεις αυτό που έκανες. Δείξε ενσυναίσθηση και ότι κατάλαβες το πώς την έκανες να νιώσει.
Παράδειγμα: «Ξέρω ότι σε πλήγωσα όταν ξέσπασα πάνω σου. Ήταν λάθος ο τρόπος που σου φέρθηκα».
- Προσπάθησε να επανορθώσεις την κατάσταση.
Ανάλαβε δράση για να διορθώσεις τα πράγματα. Εδώ θέλει προσοχή, επειδή οι ενοχές σου μπορεί να σε οδηγήσουν στο να υποσχεθείς περισσότερα από όσα μπορείς να κάνεις. Αν υποσχεθείς κάτι που δεν μπορείς να κρατήσεις, θα προκαλέσεις περισσότερο κακό παρά καλό. Σκέψου καλά αυτό το βήμα, πριν το κάνεις.
Παράδειγμα: «Αν μπορώ να κάνω κάτι για να επανορθώσω, σε παρακαλώ πες μου» ή «Θέλω να επανορθώσω βγάζοντάς σε έξω για φαγητό το Σάββατο».
- Υποσχέσου ότι θα βελτιωθείς.
Κανονικά, καλό θα ήταν να υποσχεθείς ότι αυτό που έγινε δεν θα ξανασυμβεί, αλλά όπως είπαμε και παραπάνω, καλό είναι να είμαστε ρεαλίστριες. Αν, παρ’όλ’αυτά, είσαι σίγουρη ότι δεν θα ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο, τότε προχώρα σε αυτήν την υπόσχεση.
Παράδειγμα (ρεαλιστικό): «Σου υπόσχομαι ότι θα διαχειρίζομαι καλύτερα το στρες μου, έτσι ώστε να μην έχω τέτοια ξεσπάσματα».
Αν, βέβαια, δεν κρατήσεις την υπόσχεσή σου και η συμπεριφορά σου δεν αλλάξει, τότε είναι λογικό να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία και η ακεραιότητά σου και με αυτόν τρόπο η συγγνώμη σου χάνει την αξία της.
Bonus tip: Μην περιμένεις άμεση συγχώρεση.
Να έχεις στο μυαλό σου ότι το άλλο άτομο μπορεί να μην είναι έτοιμο να σε συγχωρέσει για αυτό που έγινε. Δώσε της χρόνο για να επουλώσει τις πληγές της και μην (εκ)βιάζεις την διαδικασία.
Αφού έχεις ζητήσει συγγνώμη, μπορείς να πεις: «Ξέρω ότι μπορεί να μην είσαι έτοιμη να με συγχωρέσεις και το καταλαβαίνω. Απλά ήθελα να σου δείξω ότι έχω μετανιώσει. Θα σου δώσω όσο χρόνο χρειαστείς για να δεις ότι θα αλλάξω την συμπεριφορά μου».
Το να ζητάς συγγνώμη δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται κουράγιο και δύναμη να αντιμετωπίσεις την ντροπή ή/και τις ενοχές σου. Όταν απολογείσαι, βάζεις τον εαυτό σου σε μια ευάλωτη θέση, όπου υπάρχει η πιθανότητα να γίνεις αποδέκτης κατηγοριών ή προσωπικής επίθεσης.
Από την άλλη, η συγγνώμη λειτουργεί εποικοδομητικά σε πολλαπλά πλαίσια. Πρώτ’ απ’ όλα, αναγνωρίζοντας ότι η συμπεριφορά σου ήταν μη αποδεκτή, συμβάλλεις στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, ανοίγοντας έναν δίαυλο επικοινωνίας με τον άλλον άνθρωπο, όπου μπορεί να συζητηθεί τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό μέσα στην σχέση σας. Επίσης, μια ειλικρινής συγγνώμη μπορεί να ενδυναμώσει την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό σου, καθώς και να αποκαταστήσει την ακεραιότητά σου, τόσο στα δικά σου μάτια όσο και στα μάτια των άλλων. Το να ζητάς ειλικρινά συγγνώμη αποτελεί μια δεξιότητα που χρειάζεται εκμάθηση και εξάσκηση. Συχνά παρερμηνεύεται ως ένδειξη αδυναμίας ή κατωτερότητας, στην πραγματικότητα, όμως, αποτελεί δείγμα υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης και εσωτερικής δύναμης.
