Η έννοια του σεξουαλικού προσανατολισμού
Η έκφραση σεξουαλικός προσανατολισμός χρησιμοποιείται ώστε να περιγράφει ένα διαρκές συναισθηματικό και σεξουαλικό μοτίβο ενός ανθρώπου ως προς το αντίθετο, το διαφορετικό ή και τα δύο φύλα. Η κοινωνία ανέκαθεν τοποθετούσε στο περιθώριο ανθρώπους οι οποίοι είχαν έναν σεξουαλικό προσανατολισμό ο οποίος διαφοροποιούταν από τη σεξουαλική νόρμα της πλειοψηφίας (στην κοινωνία μας ειδικά είναι ιδιαιτέρως γνωστό το φαινόμενο της ετεροκανονικότητας, δηλαδή της αντίληψης πως η ετεροφυλία είναι ανώτερη όλων των άλλων σεξουαλικών προσανατολισμών).
Διάφορες πολιτικές, θρησκευτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις, οι οποίες εμφυτεύτηκαν και καλλιεργήθηκαν στους ανθρώπους ανά τους αιώνες, οδήγησαν στη βίαιη αντιμετώπιση, την κακοποίηση και την ψυχολογική βία εκατομμυρίων ανθρώπων οι οποίοι απλώς ερωτεύονταν ανθρώπους του ίδιου φύλου με αυτούς. Τα τελευταία χρόνια έχει επιτευχθεί μία επιτυχής άρση των διακρίσεων με αφετηρία τον σεξουαλικό προσανατολισμό, όπως και της απόκτησης βασικών και θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Το ομοφυλόφιλο παιδί μέσα στην οικογένεια
Επιστημονικές έρευνες συγκλίνουν για το γεγονός πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός ατόμου είναι κάτι που το ίδιο φέρει εκ γενετής. Όπως επίσης, επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει πως οι σχέσεις, είτε ομόφυλες είτε ετερόφυλες, διαπνέονται από τις ίδιες συναισθηματικές ανάγκες και δεν διαφοροποιούνται στα βασικά τους ζητήματα.
Δυστυχώς όμως, ακόμα και σήμερα, οι επιθέσεις θρησκευτικών ηγετών, η έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης για θέματα σεξουαλικού προσανατολισμού και η διάχυτη φοβία για οτιδήποτε θεωρείται διαφορετικό ή έξω από εμάς, οδηγεί πολλούς ανθρώπους να μιλούν για ψυχιατρικοποίηση του συγκεκριμένου σεξουαλικού προσανατολισμού ή για ηθική ιλαρότητα, όσο και αν τα επιστημονικά δεδομένα είναι αντίθετα ως προς αυτές τις πεποιθήσεις. Στην πραγματικότητα, η σεξουαλικότητα είναι ένα μέρος της προσωπικότητας του ανθρώπου και όχι ολόκληρη η ολότητά του.
Ακόμα και ένας "προχωρημένος" γονιός στο άκουσμα του γεγονότος πως το παιδί του είναι ομοφυλόφιλο, μπορεί να ταραχθεί. Μπορεί να βιώσει μέσα του την ακύρωση κάποιων δικών του προσδοκιών που μπορεί να είχε για το παιδί του, μπορεί να φοβάται για την αντιμετώπιση του παιδιού εξαιτίας της ομοφοβίας που επικρατεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας.
Ο φόβος του παιδιού να αποκαλύψει τη σεξουαλική του ταυτότητα
Πολλά παιδιά φοβούνται να αποκαλύψουν την αλήθεια για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό στους γονείς, φοβούμενοι πως εκείνοι θα πάψουν να τους αγαπούν, θα τους διώξουν και θα αποσύρουν τη συναισθηματική και οικονομική τους στήριξη. Πλέον, οι ψυχολόγοι λένε πως ένα νέο άτομο είναι καλό να κάνει coming out (δηλαδή αποκάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας), όσο γίνεται πιο νωρίς. Αν και πλέον, μπορούμε να πούμε πως πολλοί γονείς γνωρίζουν τη σεξουαλικότητα των παιδιών τους, απλώς περιμένουν την αποκάλυψη και την παραδοχή από τα ίδια.
Κανένας αληθινός γονιός δε θα σταματούσε να αγαπάει το παιδί του, όποια και αν είναι η δική του αλήθεια. Κανένας δεν μπορεί να καταπιέζει το παιδί του στο να ακολουθήσει έναν δρόμο ο οποίος θα τον οδηγήσει σε μία ψεύτικη ζωή και μία απατηλή ευτυχία. Και κανένας δε θα έπρεπε να βάζει την κοινωνία ή τις αντιλήψεις τύπου "τι θα πει ο κόσμος", από την πιθανή προοπτική της ευτυχίας του παιδιού του.
Είναι εξίσου σημαντικό να σταματήσει αυτή η διαρκής προσπάθεια επίρριψης ενοχών από τον έναν γονιό στον άλλο όταν παιδί αποκαλύψει την αλήθεια για τη σεξουαλικότητά του. Ήταν διάχυτη τις παλαιότερες φορές κυρίως, η αντίληψη πως η υπερβολικά αυστηρή και επικριτική μητέρα οδηγεί το νεαρό αγόρι στην εκδήλωση ομοφυλόφιλης επιθυμίας, μία αντίληψη η οποία δεν υφίσταται.
Όπως επίσης, είναι συνηθισμένο και το φαινόμενο οι γονείς μετά την αποκάλυψη του παιδιού, να ξεχνούν κάθε άλλη πτυχή της προσωπικότητάς του και να εστιάζουν αποκλειστικά και μόνο, στην σεξουαλικότητά του. Αλλά όπως προαναφέραμε, η σεξουαλικότητα ενός ανθρώπου είναι ένα κομμάτι της προσωπικότητας του ατόμου.
Η ανιδιοτελής αγάπη ενός γονιού για το παιδί του και η αποδοχή της δικής του αλήθειας, θα βοηθήσει τον κάθε γονιό να αισθανθεί χαρά και ολοκλήρωση από τη δημιουργία της οικογένειας και της συντροφικής σχέσης που θέλει εκείνο και όχι εκείνης που επιβάλλεται από τα ‘’πρέπει’’ της κοινωνίας.
