Ένα μεγάλο ειλικρινές ευχαριστώ σε μορφή γράμματος για όσες και όσους παραβρεθήκατε στο OUTVIEW 2008, το Διεθνές Φεστιβάλ Ομοφυλοφιλικών Ταινιών Αθήνας αλλά και σε όλα τα media που καλύψανε με τόσο καλά σχόλια το event αλλά και ευχαριστίες με ονόματα που ακολουθουν παρακάτω.
"Πάντα όταν βλέπω όμορφα πράγματα θέλω να τα μοιραστώ με όλο τον κόσμο, είναι σας στόχος ζωής, είναι σαν λόγος ύπαρξης για εμένα. Ένα ωραίο βιβλίο, μια ωραία παραλία, ένα καλό εστιατόρια, έναν υπέροχο άνθρωπο, μια αξιόλογη ταινία. Θέλω όλα να τα μοιράζομαι και αυτό το «θέλω» γίνεται ακόμα μεγαλύτερο και επιτακτικότερο όταν αυτό που θα μοιραστώ θα βοηθήσει μια κοινότητα και πόσο μάλλον μια κοινότητα που αδικείτε, και μάλιστα μια κοινότητα που με αφορά.
Αγαπώ τον κινηματογράφο από το λεπτό που τον ανακάλυψα και όταν βλέπω μια καλή ταινία είναι σαν κάποιος να μου έχει κάνει ένα γαματο δώρο, είναι σαν ολιστική θεραπεία της ψυχής και του σώματος και ειδικά όταν η αυτή η ταινία επιτέλους αρχίσει να έχει και εμένα μέσα, σαν γυναίκα, σαν λεσβία ή έχει την «ανώμαλη» κοινότητα μου ή τα μπαρ που συχνάζω ή την μαμά μου που δεν ήθελε ομοφυλόφιλη κόρη ή το παιδί που ποτέ δεν θα κάνω αλλά άμα έκανα θα είχε μάνα λεσβία ή την φίλη μου που ζηλεύει ή που με απατάει ή το αγόρι της διπλανής πόρτας που θέλει να αλλάξει φύλο ή τον περιπτερά μου που σιχαίνεται τις αδελφές και θέλω επιτέλους μια ταινία να δείξει πόσο μαλακας φαίνεται ή τα εφηβικά μου χρόνια σαν διαφορετικό παιδί ή τις δικές μου αναζητήσεις στο ταξίδι της σεξουαλικής μου ταυτότητας ή το δικό μου σεξ όπως πραγματικά είναι ή το δικό σου σεξ στις δημόσιες τουαλέτες όπως πραγματικά είναι ή την ιστορία του «ανώμαλου» κινήματος μας σε χώρες που ποτέ δεν πάτησα.
Η τέχνη του κινηματογράφου με συγκινεί απίστευτα, με συναρπάζει και την θεωρώ το ίδιο απαραίτητη στην ζωή μου όσο και την ανάγκη μου να υπάρχω σαν εικόνα ισάξια μέσα στην κοινωνία που ζω.
Από αυτή τη δίψα του αξιόλογου κινηματογράφου μέχρι την δίψα για ταινίες που με κάνουν ορατή, το να φτάνεις να φτιάχνεις ένα κινηματογραφικό πρόγραμμα, είναι σαν να εκπληρώνεις ένα όνειρο ζωής που όμως το εκθέτεις και θα κριθείς και ακριβώς σε αυτό το σημείο το όνειρο σου η χάνετε ή το κερδίζεις.
Ένα τέτοιο φεστιβάλ, μαθηματικά, δεν έχει ακόμα δυνατότητες χρηματικών απολαβών αφού στηρίζεται κατά 80% στα εισιτήρια σας για να καλύψει αφισοκολλήσεις, διανομές, αμοιβές ταινιών, υποτιτλισμούς, αεροπορικά, αμοιβή κινηματογράφου κλπ… Εκτός από τις πολύ μικρές εισφορές από τα gay μαγαζιά ,που είναι τα μόνα που ενισχύουν τέτοια event, αλλά και την έμπρακτη υποστήριξη του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου που μας κάλυψε τα έξοδα για τα φυλλάδια και τις αφίσες, κάθε εισιτήριο σας ήταν σαν να βάζετε τον οβολό σας στο να μπορέσει να προβληθεί κάθε μικρή ή μεγάλη ταινία και αυτό σίγουρα αξίζει το πρώτο μεγάλο «ευχαριστώ». Αυτό το φεστιβάλ την πραγματική απολαβή που μπορούσε να έχει και ευτυχώς είχε, είναι τα θερμά λόγια σας, τα χειροκροτήματα σας, το υπέροχο κλίμα, η συγκίνηση από χαρά στα μάτια ανθρώπων που έβγαιναν από την αίθουσα, το καταπληκτικό σφίξιμο στο μπράτσο με μάτια και στόμα που λέγανε από την ψυχή ευχαριστώ, αυτό για εμάς ήταν η μεγαλύτερη αμοιβή, η μεγαλύτερη χαρά, ότι σας άρεσαν οι περισσότερες ταινίες παρά πολύ, τόσο πολύ που το δείξατε περίτρανα και πιστέψτε με δεν φαντάζεστε πόσο ευτυχισμένους μας κάνατε. Όλα τα ευχαριστώ που μας είπατε σας τα ανταποδίδω με αυτό το «γράμμα». Να πω την γραφική, αλλά εδώ ταιριάζει απόλυτα, παροιμία που λέει για το ένα χέρι που νίβει τ’άλλο και τα δύο μαζί νίβουν….. όποιο σημείο του σώματος σας ευχαριστεί περισσότερο.
Αυτό το γράμμα είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλους και όλες που ήρθατε, που βοηθήσατε, που γράψατε, που μας στηρίξατε, που αποδείξατε ότι η πόλη μας αλλάζει, και που μας πείσατε ότι αξίζει και ουσιαστικά επιβάλλεται να παλεύεις για τις πεποιθήσεις σου και αυτό μην το ξεχνάτε για τον εαυτό σας, η ανταμοιβή είναι μεγάλη αν κάνεις αυτό που πιστεύεις και βλέπεις τον κόσμο να το απολαμβάνει αληθινά. Μην ξεχνάτε αυτό το ανθρώπινο, δυνατό συναίσθημα και πιστέψτε με, νικά όλες τις δυσκολίες και προσφέρει μια ανυπολόγιστη χαρά που κάθε άνθρωπος αξίζει να ζήσει.
Κοντά στην λήξη του Φεστιβάλ όταν όλοι ήταν μέσα στην αίθουσα, καθίσαμε με τον Στέφανο στο πεζούλι του Τριανον και βουρκώσαμε, από χαρά. Αυτό το υπέροχο συναίσθημα μας προσφέρατε και σας ευχαριστούμε γιατί νιώσαμε ότι είχαμε κάνει κάτι πολύ καλό, μας δώσατε δύναμη.
Τώρα ήρεμα και ευτυχισμένα και χωρίς άγχος μπορώ να θυμηθώ και να ευχαριστήσω και κάποια συγκεκριμένα άτομα με το όνομα τους γιατί το χρωστάω και γιατί έτσι νιώθω να κάνω. Την φίλη μου την Μαρία που μας γλίτωσε από μια αναποδιά και Σαββατιάτικα μέσα στο μεσημέρι πήγαμε άρον άρον να πάρουμε τον Wieland Speck από το αεροδρόμιο, ευτυχώς η Μαρία έχει καλό αμάξι και δεν γίναμε ρεζίλι στον άνθρωπο γιατί παρά τρίχα θα πηγαίναμε με ένα panda στο οποίο ούτε που θα χώραγε. Την Μαριεττα που ήταν συνέχεια στο Φεστιβάλ και έβγαζε συνεντεύξεις και ομιλίες ζωντανά στο lesbian.gr, την DESP του chat του LesbianGr που έφυγε από Π.Φάληρο πάλι μέσα στο μεσημέρι, άφησε την δουλεία της για να τρέξει να βοηθήσει στο κουβάλημα του υλικού στο Τριανον. Τον Γιώργο που μεγαλώνει τα ανιψάκια μου και με υποστηρίζει τόσο πολύ, σε ευχαριστώ πολύ, με βγάζεις «ασπροπρόσωπη»!!!!!
Θα μου πείτε μήπως ξεχνώ κανένα όνομα που πρέπει συγκεκριμένα να ευχαριστήσω, ίσως και να ξεχνώ κάποιον (ελπίζω να μην έχω κάνει καμία σημαντική παράλειψη γιατί κάνω γκάφες) αλλά για να ευχαριστήσω πραγματικά όλους ονομαστικά θα έπρεπε να γράψω μια λίστα τεράστια με ευχαριστίες και για να τους γράψω όλους και βασικά εσάς που ήρθατε δεν ξέρω καν τα ονόματα τα σας, άσε που θα έπρεπε να αναφέρω όλα τα ονόματα και των χορηγών και χορηγών επικοινωνίας και τα media και φυσικά αν έκανα τέτοια λίστα, πολύ κλασσικά αυτή η λίστα θα έπρεπε να ξεκινήσει από την μαμά μου και τον μπαμπά μου και να τελειώνει με το σκύλο μου που μου έγλυφε το χέρι όταν έβλεπα τις ταινίες. Τελικά θα καταντούσε όχι ένα γράμμα όπως θέλω να είναι, αλλά σαν λίστα γάμου που δεν θέλω να είναι. Άσε επίσης με τις παρεξηγήσεις, να ας πούμε υπάρχει ένα άτομο που θέλω πολύ να ευχαριστήσω αλλά θα παρεξηγηθούν όλοι οι υπόλοιποι χορηγοί επικοινωνίας, αλλά θα το κάνω. Την Μαριαλενα Κλοκα εκδότρια της gay free press Ανοχύρωτη Πόλη, κάθε χρονιά που περναει και παρακολουθώ την δουλεία της, τόσο μεγαλύτερη ανακούφιση νιώθω. Και τώρα που το γράφω δεν μπορώ να μην εκφράσω και τις ευχαριστίες μου και κυρίως την συμπάθεια μου για τον Θάνο από τις εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης και τώρα ποιος με σώζει που δεν αναφέρω τα υπόλοιπα ονόματα που πραγματικά βοήθησαν ως χορηγοί επικοινωνίας και του οποίους μπορείτε να δείτε στο τέλος του email. Αλλά φαντάζομαι ότι έχω δικαίωμα συμπάθειας.
Ένα όνομα κρατώ για το τέλος, μαζί με όλες τις ευχαριστίες προς όλους σας. Ένα όνομα κρατώ αλλά όχι για να το ευχαριστήσω γιατί θα είναι σαν να ευχαριστώ εγώ, εμένα, αλλά για να το πω και δημόσια,. Στεφανε σε αγαπώ πάρα πολύ, φυσικά φιλικά J μην παρεξηγηθούμε κιόλας! Είναι τρομερά ντροπαλός αλλά είναι ο αφανής ήρωας του φεστιβάλ. Και όπως δεν τολμά να εμφανιστεί, έτσι ντρέπεται και να σας πει και αυτός ένα μεγάλο «ευχαριστώ», οπότε σας μεταφέρω εγώ και τις δικες του θερμότατες και αληθινά δακρύβρεχτες ευχαριστίες του.
Του χρόνου με όλη την δύναμη που μας δώσατε, ξαναδίνουμε ραντεβού
στις 7 Μαΐου με το OutView2009.
χαχαχαχαχα και νόμιζες ότι σε ξέχασα, ε????
Και τον Λουκά, θερμά ευχαριστώ που και βρήκε και σχεδίασε το λογότυπο και την αφίσα για το φεστιβάλ και τώρα έχουμε και ωραίο όνομα. και ωραίο logo!
OUTVIEW 2009 – 7 May
και μάλιστα του χρόνου για μια ολόκληρη εβδομάδα γιατί πήραμε φόρα με το θάρρος που μας δώσατε!
Χίλια Ευχαριστώ από καρδιάς
Maria Cyber
YΓ: για όσες και όσους το χάσατε, κάνατε βλακεία και για του λόγου το αληθές πάρτε μια γεύση από τις ταινίες που χάσατε κάνοντας κλικ εδώ.
Με την υποστήριξη των:
