ΜΑΡΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΥ: «Ο ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ»

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικων (ΣΥΔ), μέλος του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας, συμμετείχε στην σημερινή παρουσίαση της ετήσιας Έκθεσης του Δικτύου για το 2019, στην δεύτερη ενότητα των εισηγήσεων με θέμα «Ο ρατσισμός της καθημερινότητας, πως επηρεάζει τη ζωή των θυμάτων και δη εν μέσω πανδημίας».

Η Πρόεδρος του ΣΥΔ, μέσα από την εισήγηση της αναφέρθηκε στην αύξηση των ρατσιστικών επιθέσεων κατά των ΛΟΑΤΚΙ και ιδιαίτερα κατά των τρανς προσώπων, τονίζοντας το πόσο μεγάλες, εκτεταμένες, στέρεες αλλά και θεσμοποιημένες είναι οι αρνητικές προκαταλήψεις, τα στερεότυπα, οι διακρίσεις και η βία που αντιμετωπίζουν οι τρανς συνάνθρωποι μας.

Αναλυτικά η εισήγηση της Προέδρου του ΣΥΔ: «Εκ μέρους του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, αναγνωρισμένης συλλογικότητας για τα δικαιώματα των τρανς, φυλοδιαφορετικών, ίντερσεξ και γενικότερα ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, ευχαριστούμε θερμά για τη πρόσκληση. Κάθε χρόνο, δυστυχώς, βρισκόμαστε εδώ για να κάνουμε τον απολογισμό της ετήσιας έκθεσης του Δικτύου, έναν θλιβερό απολογισμό περιστατικών ρατσιστικής βίας και διακρίσεων. Από τα 102 περιστατικά και 104 θύματα περιστατικών συνολικά, όπως αναλύεται στην έκθεση, τα 44 αφορούν ΛΟΑΤΚΙ άτομα, και ειδικότερα εξ αυτών τα 25 αφορούν την ταυτότητα φύλου των θυμάτων, δηλαδή τρανς πρόσωπα. Δηλαδή, περίπου το ¼ των θυμάτων.

Το ποσοστό, αν και δεν μπορούμε να μιλάμε για ποσοστά, όταν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές είναι όχι μόνο δυσανάλογα του πληθυσμού μίας μικρής υποομάδας του πληθυσμού που σύμφωνα με τις στατιστικές δεν είναι παραπάνω από το 1-1,7% του συνολικού πληθυσμού, δεικνύει πόσο μεγάλες και εκτεταμένες και εν γένει στέρεες και θεσμοποιημένες είναι αρνητικές προκαταλήψεις και στερεότυπα, οι διακρίσεις και εν τέλει ο ρατσισμός και η βία που αντιμετωπίζουν οι τρανς συνάνθρωποί μας, όπως άλλωστε αναφέρουν και όλοι οι διεθνείς οργανισμοί.

Φέτος, μάλιστα, στην έκθεση καταγράφονται και δύο βιασμοί, ένας εκ των οποίων κατά ανηλίκων. Δεν ξέρω, ακόμη, εάν εντός αυτών έχουμε ενσωμάτωση -με την έννοια ότι υπάρχουν περιπτώσεις που καταγραφές και καταγγελίες γίνονται σε μεταγενέστερο χρόνο- περιστατικών απ’ την περίοδο του lockdown, που εκεί είχαμε αύξηση των κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας, και τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και ιδιαίτερα τα τρανς πρόσωπα, δέχονται σε μεγάλο βαθμό βία ακόμη και εντός της οικογένειάς τους.

Στην ετήσια έκθεση του Δικτύου, σημειώνονται ακόμη και οι προτάσεις του Δικτύου των οργανώσεων, που εν πολλοίς συμφωνούμε, καθώς αποτελούν αιτήματα όλων των οργανώσεων που δίνουν η κάθε μια τη δική της μάχη και συμβολή κατά της ρατσιστικής βίας. Σημαντικές, ακόμη, είναι και οι νομοθετικές παρεμβάσεις που κατά τη γνώμη μας πρέπει να γίνουν και μάλιστα έχουν καθυστερήσει. Πρόσφατα επί παραδείγματι, πέρασε νομοθεσία του Υπουργείου Παιδείας, που αδυνατεί για μία ακόμη φορά να αντιμετωπίσει το ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα του ενδοσχολικού εκφοβισμού, του bullying.

Αντίθετα, επαναφέρεται η έννοια της διαγωγής, που πέραν του ότι είναι αντιπαιδαγωγικός θεσμός και κατά τη γνώμη μας παραβιάζει την ιδιωτική ζωή των μαθητών, γνωρίζουμε αρκετοί εξ ημών, ότι έχει λειτουργήσει ιδιαίτερα προβληματικά για τα ΛΟΑΤΚΙ και ιδιαίτερα για τα τρανς άτομα. Αυτά τα δύο, και ιδιαίτερα το ζήτημα του ενδοσχολικού εκφοβισμού, είναι ιδιαίτερα σημαντικά, καθώς αφορούν την ευάλωτη ομάδα των ΛΟΑΤΚΙ και τρανς εφήβων και παιδιών.

Παρεμβάσεις, ακόμη, πρέπει να γίνουν για την καταπολέμηση της ρητορικής του μίσους, καθώς η ισχύουσα νομοθεσία του 2014, δεν αντιμετωπίζει τον ρατσιστικό λόγο αυτόν καθ’ αυτόν, αλλά μόνον όταν υπάρχει δημόσια υποκίνηση σε βία, μίσος ή διακρίσεις, αλλά όχι αυτόν καθ’ αυτόν τον ρατσιστικό λόγο που είναι διάχυτος στην ελληνική κοινωνία, ο ρατσιστικός λόγος σε πολλές περιπτώσεις θεσμοποιείται ελεύθερα μέσα στο ίδιο το Κοινοβούλιο, χωρίς επιπτώσεις για τους βουλευτές, ενώ η Ελλάδα δεν έχει εφαρμόσει πολλές απ’ τις συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης στον τομέα αυτόν, καθώς επίσης κατά την άποψή μας αλλά και όπως διατυπώνεται στην έκθεση είναι αναγκαίο πλαίσιο για τους υποστηρικτές ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ειδικές παρεμβάσεις, ακόμη, πρέπει να γίνουν στον τομέα της υγείας, που ιδιαίτερα οι τρανς άνθρωποι, βρίσκονται αντιμέτωποι με λεκτική κακοποίηση με αποτέλεσμα πολλές φορές να αποφεύγουν υπό τον κίνδυνο να κακοποιηθούν να προσφεύγουν σε υπηρεσίες υγείας (δηλαδή αντιμετωπίζουν τον ρατσισμό ακόμη και όταν θα πρέπει να φροντίσουν την υγεία τους) και σε πολλούς τομείς ακόμη. Επιπλέον παρεμβάσεις είναι απαραίτητο να γίνουν και για τους ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες που αντιμετωπίζουν πολλαπλό ρατσισμό και διακρίσεις – και λόγω της καταγωγής και λόγω της ταυτότητας φύλου ή του σεξουαλικού τους προσανατολισμού -, όπως συμφωνούν γι’ αυτό όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, ενώ, επιτέλους πρέπει να τερματιστεί η βάναυση πρακτική που αντιμετωπίζουν τα ίντερσεξ άτομα, και αφορά τις χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονται εν αγνοία τους σε πολύ μικρή ηλικία για την κανονικοποίηση του φύλου τους, καθώς και για τους ΛΟΑΤΚΙ και ιδιαίτερα τους τρανς φυλακισμένους ή σε κράτηση.

Ως Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών και συλλογικότητα που επικεντρώνει στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των τρανς ατόμων, συμμετέχουμε στο Δίκτυο, και δίνουμε και εντός του Δικτύου και ως οργάνωση τη δική μας μάχη κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας, πιστεύουμε ότι η δουλειά που πρέπει να γίνει είναι πολλή και συστηματική, καθώς η μάχη κατά του ρατσισμού δεν μπορεί παρά να είναι συνεχής, εντατική και πεισματική, καθώς όπως τόνισα και προηγουμένως, δυστυχώς, σε μεγάλο βαθμό είναι θεσμοποιημένη.

Σας ευχαριστούμε. Μαρίνα Γαλανού | 16.06.2020»

πηγή: https://t-zine.gr/

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...