Pornographic Art Film Festival (archive)

O Jurgen Bruning γράφει για το πως επέλεξε τις ταινίες στο 1st Pornographic Art Film Festival που έγινε το 2005 στον κινηματογράφο Μικρόκοσμο.

Οι επιλεγμένες ταινίες και βίντεο δεν καλύπτουν το σύνολο των ταινιών του ευρύτερου πεδίου της πορνογραφίας και είναι κατεξοχήν αντρικές ομοφυλόφιλες ταινίες πορνό. Ο τρόπος που διάλεξα τις ταινίες βασίστηκε στην επιλογή έργων που πληρούν τις βασικές συνθήκες της εμπορικής βιομηχανίας πορνογραφίας και που κυκλοφορούν ως ταινίες πορνό στο εμπόριο. Ένα σημαντικό κριτήριο ήταν η παρουσίαση έργων που, πέρα από τις δεδομένες βασικές προϋποθέσεις μέσα σε αυτό το εμπορικό περιβάλλον, χρησιμοποίησαν φόρμες που τις έκαναν να ξεχωρίζουν από τη σύγχρονη παραγωγή  ταινιών πορνό: τόσο όσον αφορά τη φόρμα τους όσο και ως προς τα μέσα παραγωγής ή και το σενάριό τους.

Από τις απαρχές της ρητής αναπαράστασης της ομοφυλόφιλης σεξουαλικότητας περιέλαβα ταινίες των σκηνοθετών Fred Halsted, Wakefield Poole, Jerry Douglas, Arthur J. Bressan και James Bidgood.

Η ταινία PINK NARCISSUS του James Bidgood, σκηνές της οποίας έκοψαν οι πελάτες του, έχει γίνει πια καλτ ταινία. Ο Bidgood, που εργαζόταν ως φωτογράφος για περιοδικά όπως το Muscle Teens και το Demi-Gods, πραγματοποίησε με το  PINK NARCISSUS μια ταινία που μας οδηγεί στον κόσμο της φαντασίας μέσα από κινήσεις της κάμερας που κόβουν την ανάσα και όλα αυτά μέσα στο μικρό διαμέρισμά του στο Μανχάταν.

Ο Jerry Douglas γύρισε το 1972 την πρώτη του πορνοταινία THE BACK ROW με τον Casey Donovan  σε έναν από τους πρώτους ρόλους του. Το THE BACK ROW δείχνει μια Νέα Υόρκη αχαλίνωτου σεξ σε μια εποχή πριν από το AIDS και πολύ προτού ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Rudi Guiliano καθαρίσει την Times Square από τα Sex Shops. Με την ανήσυχη κάμερά του ο Jerry Douglas μας οδηγεί σε αυθεντικά μέρη και διηγείται μια ιστορία με τραγικό τέλος.

Η ταινία του Fred Halsteds SEX GARAGE  συμπεριλαμβάνεται στις πειραματικές ταινίες της αμερικανικής αβανγκάρντ της δεκαετίας του ‘60. Το SEX GARAGE θυμίζει με τις εικόνες του και τη διατράνωση των μοτοσυκλετιστών και της λατρείας της αρρενωπότητας στα συνεργεία αυτοκινήτων την αισθητική του Kenneth Angers στο Scorpio Rising.

Το BIJOU του Wakefield Poole μάς ταξιδεύει στη φαντασία του μαγικού θεάτρου. Ένας οικοδόμος βρίσκει μια είσοδο στο τέλος μιας σκοτεινής οδού που οδηγεί σε μια υπόγεια πολιτεία, σε έναν κόσμο γεμάτο φως, ομίχλη και καθρέφτες. Ο Poole χρησιμοποιεί τεχνικές του πειραματικού σινεμά που ποτέ πριν δεν χρησιμοποιήθηκαν στο πορνογραφικό σινεμά.

Ο Arthur J. Bressan ασχολήθηκε με ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ. Στο μεταξύ γύριζε πάντα πορνογραφικό υλικό. Το FORBIDDEN LETTERS είναι μια ιστορία αγάπης με αποκαλυπτικές ερωτικές σκηνές. Συμπληρώνεται με φωτογραφίες porn flicks“ του Joe Dallesandro από τη δεκαετία του ‘60.

Από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 υπάρχουν στούντιο όπως η Wurstfilm και η Cazzo στο Βερολίνο, η Millivres στο Λονδίνο και μεμονωμένοι παραγωγοί όπως ο Wash Westmoreland, οι οποίοι έψαχναν και πειραματίζονταν με νέες φόρμες και νέα περιεχόμενα. Έπρεπε να βρουν το δρόμο τους σε αυτό το οριοθετημένο περιβάλλον. Στο μεταξύ κατάφεραν να εδραιωθούν και να βρουν πελάτες, οι οποίοι ενδιαφέρονταν για τις παραγωγές τους.

Το 1997 ο Άγγλος σκηνοθέτης Wash Westmoreland γύρισε την ταινία πορνό NAKED HIGHWAY για το γνωστό γκέι στούντιο πορνό BIG-Video από την Καλιφόρνια. Προηγουμένως είχε σκηνοθετήσει μόνο μερικές ταινίες μικρού μήκους, μεταξύ άλλων Squishy does Porn. Με την ταινία του αυτή κέρδισε πολλές διακρίσεις, μεταξύ άλλων την καλύτερη πορνοταινία της χρονιάς. Σε μια κριτική η ταινία του θεωρείται ότι αποτίει φόρο τιμής στη Θέλμα και Λουίζ και συγκρίνεται με δουλειές του Gregg Araki και του Wong Kar-wai.

Το 1999 το Softcore Studio Millivres στο Λονδίνο ανέθεσε στον Amory Peart να σκηνοθετήσει ένα Hardcore Video. Κατάφερε να κερδίσει τον Alexis Arquette, έναν ανοιχτά ομοφυλόφιλο Αμερικανό ηθοποιό, ο οποίος έχει παίξει σε διάσημες παραγωγές σε mainstream ταινίες στις ΗΠΑ. Ο Alexis Arquette δεν παίζει απλά στο PICCADILY PICKUPS αλλά χτυπιέται, πηδιέται και φοράει φτερά σε αυτό το φιλμ. Σε μια σκηνή επιλογής πρωταγωνιστών οι πιθανοί πρωταγωνιστές πρέπει να φορέσουν...

Αυτή η ελαφριά αντιμετώπιση της αρρενωπότητας είναι υπέυθυνη για τη δημιουργία μεγάλης σύγχησης.

Η Cazzo Film ιδρύθηκε το 1995 και απέκτησε ήδη μεγάλη αναγνώριση με την πρώτη της ταινία πορνό BERLIN TECHNO DREAMS. Ήδη από την αρχή η Cazzo Film ζήτησε από διάφορους σκηνοθέτες να γυρίσουν βίντεο για την εταιρία.

Το 2005 γύρισε ο Ebo Hill τη δεύτερη ταινία του WAY DOWN για την Cazzo. Αυτό το πανκ-τρας φιλμ πήρε διθυραμβικές κριτικές από το κοινό. Γυρισμένο σε πολλά underground  σημεία συνάντησης στο Βερολίνο haderte μερικούς με την εμφάνιση Drag Queens και τη μίξη ποικίλων σεξουαλικών φετίχ. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία αριστούργημα της ομοφυλόφιλης αυτοεκδήλωσης.

Η Wurstfilm διαπρέπει στο Βερολίνο από το 2003. Με ιδρυτές τον Jörn Hartmann και τον Jürgen Brüning, κατάφερε ήδη με την παραγωγή της πρώτης ταινίας της, Kellerloch, να καινοτομήσει με το συνδυασμό κινηματογραφικών μέσων και αποκαλυπτικού ομοφυλόφιλου σεξ. Η δεύτερη ταινία μικρού μήκους είναι το RAW MEAT του Jürgen Brüning, παραγωγού της Cazzo και της Wurstfilm.

Ετεροφυλόφιλες ταινίες πορνό δεν συμπεριέλαβα γιατί είναι ένα αντικείμενο με το οποίο δεν έχω ασχοληθεί. Ένα παράδειγμα όμως έχω διαλέξει. Το μυθοπλαστικό ντοκιμαντέρ PORNO του Kris Kramskis. Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που ξεχωρίζει από το σωρό των ντοκιμαντέρ για το θέμα, το οποίο κατά τα άλλα παρουσιάζεται στα τηλεοπτικά κανάλια όλου του κόσμου.

Περισσότερα για το Pornographic Art Film Festival

Αποδοχή
Χρησιμοποιώντας τη σελίδα αυτή, συναινείτε στη χρήση cookies. Περισσότερα...