Λίγο μετά τα μεσάνυχτα της Πέμπτης, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος εμφανίστηκε στο «Αποκαλυπτικό Δελτίο» του «Extra» και αφού επιβεβαίωσε ότι είναι ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Παρατηρίου Συμφωνιών του Ελσίνκι*, είπε ότι συμφωνεί με τις θέσεις του για το όνομα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και ότι υπάρχει μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, θέσεις που συμπίπτουν και με εκείνες του Συμβουλίου της Ευρώπης και του ΟΗΕ.
Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος από το 1985 μέχρι την Παρασκευή το μεσημέρι ήταν έμμισθος σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, σε θέματα που καμία σχέση ουδέποτε είχαν με την εξωτερική πολιτική της χώρας. Η συνεργασία αυτή διακόπηκε από το Γιώργο Παπανδρέου και εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση από το Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ:
«Μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του Γρηγόρη Βαλλιανάτου, με τις οποίες εξέφρασε προσωπικές πολιτικές του θέσεις για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, λόγοι δεοντολογίας επιβάλλουν τη διακοπή της επαγγελματικής σχέσης του με το ΠΑΣΟΚ.»
Ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος το Μάρτιο του 2005 στο 7ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ έκανε μια ομιλία στην ενότητα με θέμα «Διακήρυξη – Πολιτικές Θέσεις», κατά την οποία, μεταξύ άλλων**, είχε πει:
«Οι συμπολίτες μας της μειονότητας που θεωρούν ότι είναι Τουρκικής εθνότητας ζήτησαν να έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται έτσι, το ίδιο και οι συμπολίτες μας Μακεδόνες».
Και πέρα από αυτό, όπως δήλωσε στον «Alpha 9.89» ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος, οι απόψεις του όχι μόνο ήταν ήδη γνωστές, αλλά είναι γραμμένες και σε βιβλίο του που συνιστά ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου μέσω της προσωπικής του ιστοσελίδας.
Η πρώτη αντίδραση ήρθε από τον Ανδρέα Λοβέρδο, υπεύθυνο εξωτερικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, περίπου μία ώρα μετά με σχόλιό του στο press-gr.blogspot.com: «Διαβεβαιώνω ότι κανένα στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δεν έχει εκφράσει κάποια τέτοια ή παρόμοια άποψη. Οι απόψεις του κ. Βαλλιανάτου δεν έχουν καμία σχέση με τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του Γ. Παπανδρέου για οποιοδήποτε θέμα εξωτερικής πολιτικής και ειδικότερα για το Σκοπιανό».
Και οι αντιδράσεις συνέχισαν το πρωί της Παρασκευής με δηλώσεις του στιλ: «Αν ήταν στέλεχος του ρεύματος θα είχε διαγραφεί». Μάλλον υπήρχαν αρκετοί που βιαζόντουσαν να τον διώξουν. Αρκετοί που θεωρούν ότι «το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα εξουσίας πρέπει να ασχολείται με τα μείζονα προβλήματα της κοινωνίας και όχι με επιμέρους ιδιαιτερότητες» και ότι «ο Παπανδρέου δεν έχει ανάγκη τέτοιους συμβούλους, χρειάζεται ανθρώπους που θα δίνουν λύσεις για τα προβλήματα του λαού και όχι για τα προσωπικά τους προβλήματα», όπως τόνισε στο «Εθνος» μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Αρκετοί που πιστεύουν ότι αυτά παθαίνει κανείς όταν συνεργάζεται και επιμένει «σε πρόσωπα με ακραίες απόψεις που βαφτίζουν εναλλακτικές».
Εθνικιστικός παροξυσμός και Αλλο-φοβία με επίκεντρο της επίθεσης ποιον άλλον; Την αδερφή που είχε μπαστακωθεί δίπλα στο Γιωργάκη κι ενοχλούσε υποστηρίζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις μειονότητες και δεν ασχολιόταν με τα μείζονα θέματα του Ελληνικού λαού. Αυτή είναι η δημοκρατία της Ελλάδας, αυτή που απολύει έναν άνθρωπο λόγω των προσωπικών του απόψεων, άσχετα με το ότι αυτές δεν αφορούν τη δουλειά που κάνει. Κι ο Λοβέρδος είναι υπέρ της θανατικής ποινής, αλλά αυτή η προσωπική του άποψη που είναι αντίθετη με τη γραμμή του κόμματος κανέναν δε δείχνει να ενοχλεί, πόσο μάλλον τόσο ώστε να αποτελέσει και λόγο απόλυσης. Οπότε δεν είναι το θέμα η διαφωνία, αλλά το περιεχόμενο της διαφωνίας και το άτομο που αφορά αυτή.
Τί ήθελε να αποδείξει και σε ποιον; Ότι δεν τα σηκώνει αυτά τα αντι-εθνικιστικά και φιλελεύθερα; Ποιος; Αυτός που προσπαθεί να προβάλλει ένα προφίλ ανεπτυγμένης κοινωνικής συνείδησης και πρόνοιας; Ποιος; Αυτός που δυο μέρες πριν είχε κάνει την κίνηση για να αλλάξει το νομοσχέδιο για το Σύμφωνο Συμβίωσης ώστε να περιλαμβάνει και τα ζευγάρια ίδιου φύλου; Αυτός με τις ευαισθησίες τις ανεπτυγμένες; Για να δει ο Ελληνικός λαός ότι το ΠΑΣΟΚ είναι η ασφαλής επιλογή για τη διατήρηση της Ελληνικότητας και την αποπομπή των αδερφών από σημαντικά πόστα;
Όπως είχε πει σε μια συνέντευξή του στο 10% ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος: «Θα ζήσουμε σε μια καλύτερη κοινωνία ελεύθερη ή θα πάμε να γαμηθούμε». Μάλλον θα πάμε να γαμηθούμε, γιατί αυτή η κοινωνία δε δείχνει νά'ναι ελεύθερη και στο χέρι μας είναι να γίνει καλύτερη, αλλά συνεχώς το ξεχνάμε κι απλά...γκρινιάζουμε, παραμένοντας Έλληνες, πραγματικοί Έλληνες.
* Η Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (ΕΟΔΜ) δημιουργήθηκε ως το Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ομάδας για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων τον Ιανουάριο του 1992. Τα μέλη της ίδρυσαν το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) στα τέλη του 1992, ύστερα από παρότρυνση της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ελσίνκι για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (IHF). Ένα χρόνο αργότερα , το Δεκέμβριο του 1993, η Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας δέχθηκε το ΕΠΣΕ ως Ελληνική Εθνική Επιτροπή με καθεστώς παρατηρητή. Το Νοέμβριο του 1994, η Γενική Συνέλευση έδωσε στο ΕΠΣΕ την ιδιότητα του πλήρους μέλους. Τον Απρίλη του 1998, το ΕΠΣΕ επίσης έγινε μέλος του Διεθνούς Δικτύου Ανταλλαγής Πληροφοριών για Θέματα Ελευθερίας της Έκφρασης (IFEX). Το 1997 το ΕΠΣΕ και η ΕΟΔΜ συνίδρυσαν το Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τις Μειονότητες στην Ευρώπη - Νοτιανατολική Ευρώπη (CEDIME-SE), το οποίο υπήρξε το 2000 συνιδρυτής του Κονσόρτιουμ Πηγών Πληροφοριών για Μειονότητες (COMIR). Το 2000, το ΕΠΣΕ έγινε μελος του Ευρω-Μεσογειακού Δικτύου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (EMHRN) και της Οργάνωσης ΜΜΕ Νοτιανατολκής Ευρώπης (SEEMO).
Το 1994 το ΕΠΣΕ ξεκίνησε την εκπόνηση λεπτομερών εκθέσεων για όλες τις εθνικές, εθνογλωσσικές και τις μεγαλύτερες θρησκευτικές μειονοτικές κοινότητες στην Ελλάδα, (Μακεδόνες και Τούρκοι, Αρβανίτες, Πομάκοι και Βλάχοι, Καθολικοί, Μάρτυρες του Ιεχωβά, Προτεστάντες και Νέα Θρησκευτικά Κινήματα), καθώς και για τις ελληνικές μειονότητες σε Αλβανία και Τουρκία και για τους Αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα. Εκτός από τη συνήθη παρακολούθηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικών που σχετίζονται με αυτά και εκτός από την έκδοση δελτίων τύπου (ξεχωριστά ή μαζί με άλλες ΜΚΟ) και την εποπτεία των ελληνικών και βαλκανικών ΜΜΕ σε ότι αφορά τα στερεότυπα και τη ρητορική του μίσους, το ΕΠΣΕ εγκαινίασε το 1997 ένα γραφείο Ρομά σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Δικαιώματα των Ρομά.
**«Φίλες και φίλοι σύνεδροι, ο μεγάλος και φιλόξενος χώρος αυτού του συνεδρίου χθες φιλοξένησε ένα στρογγυλό τραπέζι της κοινωνίας των πολιτών.(1) Της κοινωνίας των πολιτών ή αλλιώς των παραλειπόμενων Ελλήνων. Συμπολίτες μας από διάφορες οργανώσεις εξέφρασαν τις ευαισθησίες και τις ανησυχίες τους. Οι συμπολίτες μας ανάπηροι ανέφεραν ότι θεωρούνται πολίτες με μειωμένη δικαιοπρακτική ικανότητα και με μειωμένη δυνατότητα πρόσβασης κοντά μας. Ήδη η πρόσβασή τους στο συνέδριό μας έγινε από την πίσω πόρτα. Οι συμπολίτες μας που δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ζήτησαν να κατανοήσουμε ότι όλοι οι άνθρωποι που δεν είναι Χριστιανοί, που είναι από Δωδεκαθεϊστές έως Σαϊεντολόγοι ή Βουδιστές ή άθεοι είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Οι συμπολίτες μας Αρβανίτες και Βλάχοι ζήτησαν να προστατευτεί και να διδάσκεται η γλώσσα τους για να μην χαθεί μια πλούσια ελληνική κουλτούρα. Οι συμπολίτες μας Τσιγγάνοι ή Ρομά ζήτησαν να καταλάβουμε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι συμπολίτες μας Εβραίοι ζήτησαν να καταλάβουμε τον υπαρκτό λαϊκό αντισημιτισμό που υπάρχει στα έντυπα και την τηλεόραση. Οι συμπολίτες μας της μειονότητας που θεωρούν ότι είναι Τουρκικής εθνότητας ζήτησαν να έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται έτσι, το ίδιο και οι συμπολίτες μας Μακεδόνες.
Οι συμπολίτες μας Ομοφυλόφιλοι, Λεσβίες και Τρανσέξουαλ ζήτησαν να αναγνωριστεί η συμβίωσή τους, ζήτησαν να υπάρχει σεξουαλική αγωγή. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Όλοι εμείς είμαστε διαφορετικοί, οι παραλειπόμενοι Έλληνες είμαστε όλοι εμείς. Σας ευχαριστώ.»
